Deze kerstperiode werden niet alle nieuwgeboren kinderen even enthousiast onthaald. Voor Vlaams minister-president Jambon stelt er zich een probleem bij vluchtelingengezinnen die achterstallige kinderbijslag gebruiken om er een huis van te kopen. Dat leidde tot een storm van protest waarin opgemerkt werd dat de stelling van Jambon compleet onrealistisch is. De Gezinsbond rekende uit dat er in een maximaal scenario tot iets meer dan 80.000 euro retroactieve kinderbijslag kan worden uitbetaald, geld dat verschuldigd is nadat er minstens vijf jaar geen kinderbijslag werd betaald terwijl die gezinnen natuurlijk wel kosten hadden.
De storm van protest kwam er vooral omdat Jambon de afkeer tegenover vluchtelingen opstookt. Het past in wat het extreemrechtse Vlaams Belang quasi dagelijks beweert: sociale voordelen voor nieuwkomers zouden bijzonder groot zijn, terwijl het eigen volk op het tandvlees zit en steeds meer moet inleveren. De illusie dat vluchtelingen door hun komst naar ons land de sociale bescherming ondermijnen, werd nochtans al doorprikt door het beleid van de voorbije jaren. In die jaren van N-VA-bewind werd het de vluchtelingen steeds moeilijker gemaakt en toch werd nog nooit zo hard bespaard op pensioenen, lonen, uitkeringen en openbare diensten. De regering-Jambon zelf stak meteen van wal met harde aanvallen op onder meer de sociale en de culturele sector. Neen, de aanvallen op vluchtelingen zijn niet bedoeld om uiteindelijk tot meer sociale verworvenheden voor andere bevolkingsgroepen te komen!
Ter verdediging van zijn minister-president stelde N-VA-verkozene Wilfried Vandaele dat de uitspraak niet letterlijk moest genomen worden en dat er in propaganda voor eigen publiek niet altijd een wetenschappelijke insteek nodig is. Vertaald in iets volksere taal: voor de eigen militanten steekt het niet op een leugen meer of minder. Er werd aan toegevoegd dat het voorbeeld van een asielzoeker die een huis kocht met achterstallige kinderbijslag tijdens de regeringsonderhandelingen werd gebruikt. Vandaele: “Iemand heeft dat daar als boutade gebruikt, en Jambon heeft dat simpelweg herhaald.” De boutade werd gebruikt om strengere regels voor te bereiden waarbij retroactieve kinderbijslag wordt afgeschaft. Zo wordt meteen duidelijk wat er gebeurt als een onderdeel van de sociale zekerheid opgesplitst wordt: de bescherming wordt afgebouwd. Dat geldt eerst voor asielzoekers, maar daar zal het niet bij stoppen. Eerder heeft de regering-Bourgeois de kinderbijslag twee keer niet geïndexeerd. De sociale toeslagen waarmee minister Beke in november uitpakte, waren amper een compensatie voor die niet-indexering.
Zowel VLD als CD&V protesteerden tegen de uitspraken van Jambon, wat erop wijst dat de sfeer in het Vlaamse kibbelkabinet verre van goed zit. Dat deze rechtse coalitie in de eerste peiling na de verkiezingen meteen fors slaag kreeg, zal de sfeer niet verbeteren. Maar ondertussen steunen zowel VLD als CD&V het afschaffen van de retroactieve kinderbijslag voor asielzoekers. Nochtans gaat het om een sociale bescherming van kinderen die hier leven en opgroeien. De afschaffing van deze bescherming zal bijdragen aan de toenemende kinderarmoede in ons land.
De Vlaamse regering is niet alleen asociaal, maar ook wereldvreemd. Het is pas nadat de media de uitspraken van Jambon oppikten dat CD&V en VLD wat weerwerk boden. Tijdens de regeringsonderhandelingen vond geen enkele partij dat er iets vreemd was aan de stelling dat er met achterstallig kindergeld een huis kan gekocht worden. Dit geeft aan dat deze politici wel erg wereldvreemd zijn: ze beseffen niet hoe laag de kinderbijslag is en evenmin hoe duur huizen zijn. Het basisbedrag voor een kind bedraagt vanaf 1 januari 2019 163,20 euro per maand. Dat ligt een pak onder de reële kost voor een kind. Volgens de Gezinsbond loopt de minimumkostprijs op van 334 euro per maand bij de geboorte tot 634 euro vanaf de 18e verjaardag. Een gemiddeld huis in ons land kost 260.000 euro, een stijging met 30.000 euro op vijf jaar tijd. Voor de dames en heren traditionele politici in de Vlaamse regering zijn dat abstracte bedragen: zij verdienen minstens 10.000 euro per maand en genieten daar bovenop nog een pak voordelen. Op zo’n loon wordt kinderbijslag van 163 euro per maand niet gevoeld en met zo’n loon is een huis van 260.000 euro kopen niet bepaald een grote investering.
We mogen ons niet laten vangen aan de verdelende boodschap van asociale partijen als N-VA en evenmin aan het hypocriete protest van asociale medestanders als VLD en CD&V. Het amper bedekte racisme tegen asielzoekers dient enkel om sociale bescherming af te bouwen. Dit is geen opstap naar meer sociale voordelen voor het ‘eigen volk’, maar naar een veralgemening van de afbraakpolitiek. Tegen dit asociale beleid is georganiseerd verzet nodig. Racisme en andere vormen van verdeeldheid verzwakken ons in de strijd tegen sociale afbraak en voor een beleid gericht op de behoeften en noden van de meerderheid van de bevolking.
