“Het is goed leven in Vlaanderen. We zijn een welvarende, zelfbewuste natie met een rijke traditie én een veelbelovende toekomst,” vermeldt het Vlaamse regeerakkoord. Voor wie verder leest, wordt echter snel duidelijk dat de meerderheid van de bevolking met dit akkoord opnieuw berooid achterblijft. Ook voor de meerderheid van de vrouwen betekent het akkoord een verdere verslechtering van hun dagelijkse levensomstandigheden, een inperking van hun onafhankelijkheid, hun welzijn, …
Artikel door Elise uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Onder de niet te onderschatten druk van de groeiende protesten voor het welzijn van vrouwen in België en wereldwijd, komen thema’s zoals ‘gender’ en ‘anti-discriminatie’ steeds meer aan bod in de overheidssfeer. Ook het regeerakkoord kent mede dankzij deze mobilisaties enkele passages waarin gender, seksueel geweld etc. ter sprake komen. Helaas zijn de progressieve, economische eisen van de werkenden en jongeren die de afgelopen maanden en jaren herhaaldelijk de straat op trokken, nergens te bespeuren.
#MeToo naast zich neergelegd
In navolging van het Vlaams Belang stelt het regeerakkoord seksisme voor als een probleem veroorzaakt door migranten en vluchtelingen. Strijden tegen gendergerelateerd geweld valt voor deze regering samen met het “voorkomen van huwelijksdwang, eergerelateerd geweld en vrouwelijke genitale verminking.” Vormen van geweld die gekoppeld worden aan ‘andere culturen’. Dergelijke benadering negeert de talloze getuigenissen die #MeToo voortbracht, waarbij duidelijk werd dat seksistisch geweld in eerste instantie een gevolg is van ongelijke machtsrelaties, veroorzaakt door precaire economische situaties.
Ook de roep om degelijke seksuele opvoeding (met aandacht voor wederzijdse toestemming, seksuele geaardheid, genderidentiteit; met ruimte voor discussie in kleinere klassen etc.) waarrond studenten en scholieren zich in Vlaanderen mobiliseerden, wordt genegeerd. Het regeerakkoord spreekt uitsluitend over seksuele opvoeding in het kader van het buitenlands beleid. Door seksisme voor te stellen als uitsluitend eigen aan een bepaalde cultuur, misbruikt de Vlaamse regering de strijd tegen seksisme om racisme te promoten en het uitblijven van sociale maatregelen (zoals forse investeringen in onderwijs) te legitimeren.
Seksisme is eigen aan deze samenleving
Het is echter duidelijk dat seksisme eigen is aan de manier waarop onze samenleving georganiseerd wordt. Seksistisch geweld staat niet los van problematieken zoals de loonkloof, de gratis huishoudelijke taken die vooral vrouwen uitvoeren, de commercialisering en objectivering van vrouwenlichamen, … die mede aan de basis liggen van de grote winsten van de 1% rijksten. Het regeerakkoord doet geen voorstellen om materiële voorwaarden te creëren voor vrouwen om zich uit precaire situaties te bevrijden en echt onafhankelijk over hun lichaam en leven te beschikken. Integendeel, terwijl de grote besparingen op federaal vlak nog moeten volgen, vormt het Vlaamse regeerakkoord reeds een harde aanval op sociale rechten, openbare diensten, de zorg, … Op de kinderbijslag wordt (vanaf het 3e kind) bespaard, wat extra druk zet op gezinnen, het ambtenarenstatuut wordt verder afgebouwd, een oplossing voor de wachtlijsten omtrent sociale huisvestiging ontbreekt.
Het regeerakkoord zegt zich in te zetten tegen seksisme, maar haar asociale maatregelen vormen aanvallen op het welzijn van vrouwen. Een progressief programma, met concrete maatregelen en investeringen die seksisme kunnen tegengaan, gaat niet samen met een regering die de belangen van de rijken beschermt en de werkenden laat opdraaien voor de crisis. Alleen het breken met deze asociale besparingspolitiek en het organiseren van een samenleving die de belangen van de meerderheid van de bevolking verdedigt en niet deze van de rijkste 1%, biedt een perspectief op een reële emancipatie van vrouwen.
