117 jobs bedreigd bij Lhoist – het is niet aan ons om te betalen voor hun crisis!

Medio september kondigde Lhoist een collectief ontslagplan aan. 117 jobs worden bedreigd en de verschillende industriële vestigingen van het bedrijf zullen zich concentreren op hun “core business”. Opnieuw zijn het de werkenden die betalen voor het onvermogen van het kapitalistische systeem om zijn tegenstrijdigheden op te lossen.

Door Alain (Namen)

Een schok voor de arbeiders en hun gezinnen

In september kondigde het management van de groep een sociaal plan aan. Van de 740 banen van de groep in België lopen 117 mensen het risico hun job te verliezen. De drie sites worden getroffen: Jemelle (14 personen in de kalksteensector), Hermalles-sous-Huy (64 personen in de verwerkende sector) en Marches-les-Dames (39 personen in de dolomietsector). De groep beweert dat de activiteiten zijn vertraagd. Het management beroept zich op het feit dat de markten waarvan de steensector afhankelijk is de afgelopen tien jaar met 35% zijn afgenomen.

Werkenden betalen voor de tegenstrijdigheden van het systeem en de hebzucht van de aandeelhouders

In een persbericht beweert het bedrijf ook dat het concurrentievermogen is afgenomen en dat de productiekosten hoog zijn. Het kondigt tegelijk een investering van 90 miljoen over 5 jaar aan. Er wordt gewezen op de arbeidskosten, maar het parasitisme van de aandeelhouders wordt genegeerd: 165 miljoen euro werd uitgekeerd in de vorm van dividenden aan de familie Lhoist-Berghmans, de tiende rijkste familie van België. Het lijkt erop dat in het licht van de crisis alleen de arbeiders een inspanning moeten leveren.

De afgelopen tien jaar hebben we te lijden gehad onder de gevolgen van de grote recessie: jobverlies, besparingsplannen, besparingen op het ambtenarenapparaat, … De economie is niet uit de crisis gekomen en is een fase van wereldwijde vertraging ingegaan. De staal-, glas- en bouwsector zijn zwaar getroffen door de crisis, zowel in België als internationaal. Dit zijn de traditionele klanten van de steengroevesector. Vermindering van de werkgelegenheid en dus van de levensstandaard van de sociale meerderheid is geen oplossing. In feite is het zelfs de basis voor het vergroten van de belangrijkste tegenstrijdigheid van het kapitalistisch systeem. De uitbuiting van de meerderheid van de beroepsbevolking door een sociale minderheid beperkt de mogelijkheid om alle geproduceerde goederen te verkopen.

Vechten voor jobs vereist bestrijding van de tegenstrijdigheden van dit systeem

Het is niet aan de werkenden om te betalen voor de kapitalistische crisis. Wij zijn van mening dat nationalisatie om jobs te redden een noodzaak is. We moeten de productie ook richten op sociale behoeften om te kunnen produceren wat nodig is, rekening houdend met de enorme milieucrisis. Dit kan alleen worden gedaan door de strijd van de werkenden, van degenen die in de sector actief zijn, maar ook van alle werkenden, om een gunstig krachtsverhouding in de samenleving tot stand te brengen.

De arbeiders van de steengroeven waren de laatste jaren altijd aanwezig in de sociale strijd. Laten we ons organiseren om interprofessionele solidariteit op te bouwen ter verdediging van deze sector. Als eerste stap zouden vakbondsafdelingen solidariteitsmoties naar de arbeiders van Lhoist kunnen sturen om hen te laten zien dat zij niet alleen staan in hun strijd.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie