Hongkong: autoriteiten komen met nep-toegevingen en bereiden zich voor op nog meer repressie

De komende dagen staan er opnieuw massaprotesten op de agenda in Hongkong. Socialist Action verspreidt daarbij onderstaand pamflet.


  • Verwerp nep-toegevingen!
  • Pas op voor noodwetten!
  • Het verspreiden van de revolutie naar China is essentieel voor succes!

De Chief Executive van Hongkong, Carrie Lam, heeft aangekondigd dat haar amendementen op de uitleveringswet, die de aanleiding waren voor de massale opstand van de afgelopen drie maanden, worden ingetrokken.

Maar niet alleen wordt de intrekking uitgesteld tot de Legco (Wetgevende Raad) in oktober (nog geen datum vastgesteld) opnieuw bijeenkomt, Lam weigert ook in te gaan op de andere vier belangrijke eisen van de huidige massabeweging. Lam’s zet is slechts een nepconcessie in een poging om de beweging te splitsen, om de betogers die de strijd voortzetten te isoleren en om vervolgens te proberen een volledige dictatuur te vestigen door beroep te doen op de Emergency Regulations Ordinance (een repressieve wet uit het Britse koloniale tijdperk). Deze wet zou Lam – de meest onpopulaire Chief Executive ooit – ruime bevoegdheden geven om het internet af te sluiten, te deporteren, te verbieden, publicaties te censureren en te sluiten, politieke partijen te verbieden en eigendommen in beslag te nemen.

Neptoegevingen die gepaard gaan met repressie zijn een truc die de Chinese dictatuur (CCP) altijd heeft gebruikt. In de Wukan-strijd in de provincie Guangdong in 2011 geloofden de dorpelingen die streden tegen politiegeweld, landdiefstal en voor de democratische verkiezing van dorpsfunctionarissen ten onrechte in de belofte van de CCP om verkiezingen toe te staan en beëindigden ze hun strijd. Uiteindelijk nam de CCP-staat wraak met het breken van alle beloften, massale arrestaties en een harde aanpak.

Wat de CCP het meest vreest, is dat de eigen zwakte tegenover de betogers in Hongkong duidelijk wordt. Dat zou de autoriteit van de dictatuur aantasten en op zijn beurt de massa’s op het vasteland inspireren om in opstand te komen en te strijden, in navolging van de Hongkongse massa. In dat geval kan de revolutie van Hongkong zich in een kettingreactie over heel China verspreiden. Na de intrekking van de wet door Lam is de CCP van plan om in Hongkong een gewelddadige repressie op gang te brengen om de mogelijke verspreiding van de beweging naar het vasteland van China te voorkomen.

De anti-autoritaire strijd is dus niet voorbij, maar een complexere fase ingegaan. We hebben geen enkele mogelijkheid om ons terug te trekken en we moeten blijven strijden. We kunnen alles winnen of alles verliezen. De betogers in Hongkong hebben grote moed en vastberadenheid aan de dag gelegd, maar de volgende periode van strijd moet duidelijker worden gestuurd en gecoördineerd. Meer dan ooit hebben we nu behoefte aan een leiding die van onderop en onder toezicht en democratische controle van de massa’s wordt gevestigd, in plaats van spontaan en “zonder leiding” te blijven, zoals de afgelopen drie maanden.

Nood aan arbeidersorganisatie en -strijd

De grote bedrijven in Hongkong zijn bang voor eindeloze betogingen die schadelijk zijn voor de winst. Sinds het begin hebben ze bij de regering van Carrie Lam gelobbyd om toegevingen te doen om de beweging tot rust te brengen. Onlangs hebben vertegenwoordigers van de kapitalisten en het pro-Beijingse establishment Carrie Lam gevraagd een onafhankelijk onderzoek naar de politie in te stellen, zoals de betogers eisen. Maar het regime van Xi Jinping heeft een dergelijk onderzoek geblokkeerd. Het steunt de politie volledig, omdat zij nu de belangrijkste pijler van het regime is om de controle over Hongkong te behouden. De kapitalisten adviseerden Lam ook om de uitleveringswet formeel in te trekken. Zij voerden aan dat dit de ‘gemakkelijkste’ twee van de vijf eisen waren om aan toe te geven. Deze oproep van een deel van de heersende klasse komt niet voort uit afkeer tegen het afschuwelijke geweld door de politie, maar omdat ze de eigen belangen wil beschermen. De heersende klasse is verdeeld over hoe dit het best gebeurt.

Maar ondanks verdeeldheid zet het grootkapitaal zich in om het autoritaire regime te steunen, om toegang te krijgen tot de Chinese markt en zijn financiële belangen te beschermen tegen de eisen van arbeiders en burgers voor meer sociale rechtvaardigheid en herverdeling van de rijkdom. Nu zien we een golf van witte bedrijfsterreur. Cathay Pacific Airways, Hong Kong Airlines en HSBC keren zich hard tegen personeelsleden. Ze doen dit met spionage, bedreigingen en afdankingen, waarbij ze zich laten leiden door de eis van de CCP om een hardere lijn te volgen.

Nathan Leung, een lid van Socialist Action dat werkte voor bankenreus HSBC, werd afgedankt omdat hij een vakbond organiseerde. Socialist Action en onze internationale organisatie, het Committee for a Workers’ International (CWI) zetten een solidariteitscampagne op in Hongkong en de rest van de wereld om dit schandalige ontslag in te trekken.

De kapitalisten in Hongkong maken van de witte terreur tegen de protestbeweging gebruik om de vakbonden van de stad te treffen en de werkenden te intimideren. Ondanks het feit dat de vakbonden tot nu toe helaas niet de sleutelrol hebben gespeeld die zij in de massabeweging kunnen en moeten spelen, vrezen de bazen dat er door de massale strijd een sterkere vakbeweging kan ontstaan.

Nu de kapitalistische economie opnieuw in een crisis terechtkomt, zoals in 1998, 2003 en 2008, bereiden de kapitalisten een golf van ontslagen, bevriezing van de lonen en verdere aanvallen op de arbeidsomstandigheden, de werkuren en de levensstandaard van de werknemers voor om ons te laten betalen voor de crisis van hun economisch systeem, om ervoor te zorgen dat wij alle lasten dragen terwijl hun miljarden dollars aan winsten worden beschermd. De strijd voor de verdediging van vakbonden en individuele werkenden die vervolgd worden omdat ze aan de protesten deelnemen, is nu een belangrijk onderdeel van de massale strijd.

Dit betekent dat de massabeweging niet alleen tegen de CCP, maar ook tegen het grootkapitaal moet strijden. De algemene stakingen op 5 augustus en 2-3 september waren een eerste demonstratie van de macht van de werkenden, terwijl de volgende algemene staking meer betrokkenheid van de vakbonden en stakingscomités nodig heeft om de economie echt te verlammen. Vooral met het toenemende politiegeweld kan deze actie alleen van binnenuit – door de werkenden op hun werkplaatsen – en niet van buitenaf georganiseerd worden. Acties van buitenaf zoals via directe actie zijn nuttig, als ze de acties uitleggen en de publieke steun in stand houden.

Banden zoeken met internationale massa’s – Geen vertrouwen in westerse regeringen!

Veel pandemocraten hopen dat het Amerikaanse Congres de Hong Kong Human Rights and Democracy Act zal aannemen om druk uit te oefenen op het CCP-regime en het pro-CCP-establishment in Hongkong. Dat Carrie Lam de intrekking van de wet heeft aangekondigd, is natuurlijk een poging om de druk van westerse regeringen tot een minimum te beperken. De Amerikaanse heersende klasse gebruikt de kwestie van de mensenrechten echter alleen maar om druk uit te oefenen op Xi Jinping, in een poging om handels- en geopolitieke concessies te verkrijgen. De regering-Trump geeft niet echt om de democratie in Hongkong. De Amerikaanse president noemde de betogers in Hongkong “relschoppers” en vroeg de CCP alleen om “het op te lossen,” wat niet bepaald hetzelfde als steun is!

De Amerikaanse handelsoorlog is bedoeld om de winsten van Wall Street, de wereldmacht van haar banken en multinationals, te verhogen en is op geen enkele manier bedoeld om de massa’s in de VS te helpen of de mensenrechten in China, Hongkong of Azië te beschermen. Trump is de minst populaire president van de VS in decennia, bekend om zijn seksisme, racisme en pro-miljonair beleid. Het zou fataal zijn voor de massale strijd van Hongkong om de illusie te hebben dat een dergelijke regering onze rechten zou steunen. Zowel de CCP als Trump leiden imperialistische regeringen die zich alleen maar zorgen maken over hun wereldwijde macht en zakelijke belangen.

Interventies van de VS en andere westerse landen in massale strijd zijn altijd bedoeld om ze te kapen om hun eigen machtsbelangen te dienen. In 2014 hebben de VS bijvoorbeeld ingegrepen in de Oekraïense massaprotesten en nadat de corrupte pro-Russische regering was gevallen, kwam er een corrupte pro-VS-regering aan de macht. De macht werd net overgenomen door een andere groep schurken en leugenaars en de dictatuur van de oligarchie ging door.

De echte bondgenoten die de massastrijd in Hongkong nodig heeft, zijn de werkenden en jongeren over de hele wereld, en niet de westerse pro-kapitalistische politici en regeringen. Onlangs zijn er in Groot-Brittannië ook betogers opgestaan om hun democratische rechten te verdedigen tegen de coup van Boris Johnson die het parlement schorst. De protesten in Hongkong worden breed gesteund en toegejuicht door degenen die strijden tegen de aanvallen van hun eigen regeringen op de democratische rechten en de rechten van werkenden. Dit zijn de mensen op wie we een beroep moeten doen. Het zwaaien met Britse of Amerikaanse vlaggen bij betogingen geeft een volstrekt verkeerd signaal en doet denken dat de betogers in Hongkong zich achter de Britse of Amerikaanse regeringen scharen, wat onze mogelijkheden om internationaal in contact te komen met gewone werkenden en jongeren ondermijnt. We roepen ook op tot gezamenlijke strijd van werkenden en jongeren op het vasteland en jongeren die lijden onder de dictatuur van de CCP en de extreme welvaartskloof om samen met ons te strijden tegen het dictatoriale kapitalistische systeem.

Socialist Action staat voor de gezamenlijke strijd van de massa’s in Hongkong en het Chinese vasteland en de opbouw van een nieuwe massale arbeiderspartij. Dit kan leiden tot een gemeenschappelijke strijd, niet alleen voor volledige doorvoering van de vijf eisen, maar ook tegen het bloedzuigende kapitalisme. Voor een enorme toename van goedkope publieke huisvesting, een achturige werkdag, sterke verhogingen van het minimumloon en vakbondsrechten, meer overheidsinvesteringen in onderwijs en gezondheidszorg, en volledige en onmiddellijke democratie om een einde te maken aan het gewelddadige bewind van de dictatuur.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie