De Britse conservatief-liberale regering kondigde gisteren haar besparingsplannen aan. Er wordt brutaal het mes gezet in de openbare diensten. Als dit erdoor geraakt, betekent het een zware aanval op de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking. De gemeentediensten moeten 28% inleveren op vier jaar, het budget voor hoger onderwijs 40%, sociale huisvesting 60%, de pensioenleeftijd gaat omhoog,…
De arbeiders in de openbare sector worden bijzonder hard geraakt op het vlak van jobs, lonen en pensioenen. Ook de uitkeringen worden hard aangepakt, 7 miljard pond besparingen worden bij de uitkeringen gezocht! Dit betekent dat honderdduizenden dieper in de armoede worden geduwd.
De regering zal hier niet zomaar mee weg geraken. Er waren overal al eerste protestacties in het hele land. Gisteren waren er op diverse plaatsen betogingen en komende zaterdag zijn er opnieuw lokale betogingen gepland. Dit is slechts het begin van wat een protestgolf kan worden. De Socialist Party is overal betrokken bij de acties en pleit voor een oproep tot een nationale vakbondsbetoging de komende weken, de vakbondsleiding wil dit uitstellen tot eind maart maar dat is te laat. Tegelijk stellen we dat de vakbonden de procedures moeten opstarten om stakingsacties te ondernemen tegen de besparingen, afdankingen en aanvallen op de pensioenen. Dat moet leiden tot een gezamenlijke algemene 24-urenstaking in de publieke sector.
Premier David Cameron, kanselier George Osborne, begrotingsverantwoordelijke Danny Alexander en de Liberaal-Democratische vicepremier Nick Clegg stelden hun besparingsplan gisteren voor in het parlement. Ze willen besparen bij de armsten, zelf vertegenwoordigen ze de superrijken in de samenleving. Aangezien ze zelf deel uitmaken van de elite, is dat voor hen een normale gang van zaken.
Hun aanvallen zouden leiden tot een fundamentele wijziging van de welvaartstaat. En dat omwille van een crisis veroorzaakt door de speculatie en de inhaligheid van de banken en de patroons. Dit is in essentie een crisis van het kapitalistische systeem en bijgevolg moeten we in de discussie over ons verzet ertegen ook ingaan op alternatieve manieren om de samenleving te organiseren en dus op een socialistisch alternatief.
Het is mogelijk om de strijd aan te gaan. Vandaag wordt veel verwezen naar het gehate beleid van Thatcher, maar de Iron Lady is ten val gekomen op basis van een massabeweging die weigerde om de Poll Tax te betalen (een vorm van vlaktaks waarbij iedereen evenveel moest betalen). Vandaag komt het er op aan om de strijd te organiseren en het verzet te bundelen.
