Eind mei heeft de door de Republikeinen gecontroleerde regering van Alabama samen met de gouverneur een bijna volledig verbod op abortus ingevoerd. Dit is de meest restrictieve wet rond abortus sinds de uitspraak van het Hooggerechtshof in de zaak Roe v. Wade in 1973, de uitspraak waarmee abortus gelegaliseerd werd.
Door Keely Mullen, Socialist Alternative
Deze wet in Alabama maakt abortus in elk stadium van de zwangerschap illegaal, behalve wanneer het leven van de moeder in gevaar is. Wie abortus aanbiedt, hangt tot 99 jaar gevangenisstraf boven het hoofd. Dit is slechts één van de recente wetten op staatsniveau, die elkaar blijkbaar proberen te overtreffen in hun barbaarsheid. In Kentucky, Mississippi, Georgië en Ohio zijn zogenaamde “hartslag”-wetten aangenomen, die abortussen verbieden zodra een foetale hartslag kan opgespoord worden (meestal na 6-8 weken), wat vaak al gebeurt voordat de moeder weet dat ze zwanger is.
Het verbod in Alabama, evenals gelijkaardige wetten in andere staten, dagen de federale wetgeving uit – en dat is precies de bedoeling. Het duidelijke doel van de christelijke rechtse partijen in het doorduwen van deze wetsontwerpen is om druk uit te oefenen op de conservatieve meerderheid van het Hooggerechtshof om Roe v. Wade neer te halen.
Verdeeldheid aan de rechterzijde
Er is evenwel verdeeldheid binnen de Republikeinse Partij over deze wetsvoorstellen – in het bijzonder rond de wet in Alabama – en in werkelijkheid zijn ze uitdrukking van een harde rechterzijde die de gelegenheid wil aangrijpen om heel ver te gaan. Maar slechts 14% van de Amerikanen is voorstander van een extreme wet zoals die in Alabama en twee derden van de Amerikanen zijn gekant tegen het terugdraaien van Roe v. Wade. Als de Republikeinse partij deze extreme wetten rond abortus algemeen zou verdedigen, ondermijnt het de kansen om het Witte Huis te behouden en om in 2020 opnieuw een meerderheid te winnen in het House of Representatives. Dat is de reden waarom de voorzitter van het Republikeinse Nationaal Comité publiekelijk zei dat ze zich tegen de wet van Alabama verzet. Ook populaire rechtse figuren als Tomi Lahren spraken zich uit tegen de te restrictieve wet.
De wetgeving van Alabama zal zeer waarschijnlijk voor een federaal gerechtshof worden gestopt. Het Hooggerechtshof zal zich in de komende periode eerder positief uitspreken over wetten die abortus beperken in plaats van wetten die het volledig verbieden. Maar dit wil niet zeggen dat we er gerust op kunnen zijn. Roe v. Wade was de belangrijkste aanwinst van de vrouwenbeweging in de jaren ’60 en ’70. Nooit eerder sinds 1973 stond dit beleid meer onder druk. Wanneer het Hooggerechtshof daadwerkelijk een zaak hoort die deze verworvenheden kan terugdraaien, zal er sprake zijn van massale verontwaardiging. Wat er in de jaren ’60 en ’70 gewonnen werd, is natuurlijk al langzaam uitgehold door de staatswetten die bepaalde abortuspraktijken beperken, abortusaanbieders bestraffen, enz. Om deze strijd te winnen en de verworvenheden van Roe v. Wade te behouden – en uit te breiden – moeten we nu beginnen met het opbouwen van de beweging om de abortusrechten te verdedigen en uit te breiden.
Strijd is nodig
Vrouwenstrijd in de VS nam de afgelopen vijf jaar toe. Veel vrouwen namen deel aan betogingen tegen Trump. Er is een enorme politisering geweest rond de kwestie van seksuele intimidatie dankzij #MeToo.
Hoewel er brede woede is over de anti-vrouwenwetgeving in Alabama, Georgia en andere staten, en echte angst over de gevolgen ervan, zagen we er nog geen massaprotesten tegen. Er zijn in het hele land kleine bijeenkomsten geweest, maar niet veel meer. Helaas ligt de verantwoordelijkheid hiervoor in de eerste plaats bij de grote vrouwenorganisaties zoals NOW, NARAL en Planned Parenthood, die ondanks hun belangrijke profiel geen ernstige inspanningen doen om een gecoördineerde strijd te starten.
De leiding van de Democratische Partij heeft een erbarmelijke rol gespeeld in de bescherming van het abortusrecht. Nancy Pelosi heeft gezegd dat de Democraten zich niet aan “de partijlijn moeten houden” als het om abortus gaat. Sommige Democraten hebben deze oproep duidelijk ter harte genomen. De Democratische Gouverneur John Bel Edwards in Louisiana is bereid om wet te ondertekenen met een verbod op abortus zodra er een foetale hartslag is. Dit toont de behoefte aan een nieuwe partij die zonder excuses consequent vecht voor vrouwenrechten.
Bij gebrek aan een strijdbare leiding vanwege de traditionele vrouwenorganisaties of van de top van de Democratische Partij, zullen nieuwe krachten naar voren moeten komen om te helpen bij het leiden van de strijd – wat mogelijk kan leiden tot de oprichting van nieuwe vrouwenorganisaties. Er moeten ook lessen worden getrokken uit de historische overwinningen op het gebied van abortusrechten op internationaal niveau de afgelopen jaren, vooral rond de intrekking van de anti-abortuswet in Ierland, die net zo gruwelijk was als de wet in Alabama.
Vrouwen hebben niet alleen een centrale rol gespeeld in de strijd tegen Trump, maar hebben ook een groot deel van de recente stakingen van leraren, verpleegkundigen en hotelarbeiders voor hun rekening genomen. De vakbonden zouden zich moeten aansluiten bij de strijd voor vrije, legale en veilige abortus op eenvoudig verzoek als onderdeel van een bredere strijd voor gratis gezondheidszorg. Bernie Sanders stelt dat zijn voorstel voor Medicare for All volledige, gratis reproductieve zorg zou omvatten, wat een enorme stap voorwaarts zou betekenen. De vakbonden kunnen hun aanzienlijk sociaal gewicht gebruiken om samen met de vrouwenorganisaties te strijden voor deze kwestie en voor gratis, universele kinderopvang en betaald ouderschapsverlof om werkende gezinnen een echte keuze te geven. Gedwongen worden om een ongewenste zwangerschap te dragen kan verwoestende gevolgen hebben voor arme vrouwen en vrouwen uit de arbeidersklasse, waardoor de rol van de georganiseerde arbeidersklasse essentieel wordt in deze strijd.
Het lijdt geen twijfel dat er een nieuwe vrouwenbeweging ontstaat en deze recente aanvallen kunnen als inspiratiebron dienen voor die beweging om zich te organiseren en een nieuwe strijdbare leiding te ontwikkelen. Hoewel deze nieuwe wetten vrijwel zeker zullen worden neergehaald, is er een reële en ernstige bedreiging voor Roe v. Wade. We moeten nu de krachten opbouwen tegen deze aanvallen. Socialist Alternative vecht voor de opbouw van de socialistische feministische vleugel van de vrouwenbeweging die zich richt op vrouwen uit de arbeidersklasse en wijst op de onderlinge samenhang van de strijd voor de bevrijding van vrouwen en de beëindiging van het kapitalisme.
