Stem PVDA voor een miljonairstaks, sluit aan bij LSP voor socialistische maatschappijverandering

Zelden werd het patronaat zo goed bediend als door de Thatcheriaanse coalitie van MR, N-VA, CD&V en Open VLD. Het VBO (Verbond van Belgische Ondernemingen) kreeg 20 miljard cadeau van deze regering in de vorm van een indexsprong, verlaging van sociale bijdragen en een hervorming van de vennootschapsbelasting met een verlaging van het basistarief van 33% naar 25%. Alle inspanningen die van de bevolking werden geëist leiden niet tot een begroting in evenwicht, maar tot een grotere transfer van middelen naar de rijksten. Terwijl velen moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, deelden de grote Belgische bedrijven in 2017 12,5 miljard euro aan dividenden uit aan hun aandeelhouders.

Edito door Boris, lid Uitvoerend Bureau LSP

Geen wonder dat het VBO om meer vraagt. De patroons riepen dat de speeltijd gedaan moest zijn toen de regering was gevallen. Ze begonnen meteen een campagne voor een terugkeer van een harde rechtse regering. N-VA, MR en Open VLD verklaarden zich al voorstander hiervan. Wouter Beke van CD&V liet zijn voorkeur voor zo’n regering al blijken: “Terugkomen op de maatregelen die we sinds 2014 namen, zal niet met ons gebeuren.” Maxime Prévot werd voorzitter van cdH om zijn partij in de regering te brengen. Als het resultaat van de gemeenteraadsverkiezingen zich herhaalt, zou dit een regering van vijf verliezers zijn.

De patroons hebben ook al hun wensenlijstje opgesteld: werkloosheidsuitkering beperken in de tijd tot twee jaar met nieuwe degressiviteit van de uitkeringen, een tweede tax shift die de werkgeversbijdragen verlaagt tot 20%, geen bijdrage van de bedrijven voor klimaatmaatregelen, openhouden van de kerncentrales na 2025, een nieuwe herziening van de wet van 1996 op de loonmatiging door het automatische karakter van de index te ondermijnen, meer flexibiliteit inzake nachtarbeid, afvlakken van de pensioenen van ambtenaren, verlagen van uitkeringen voor gezinshoofden, opzetten van een digitale toepassing voor de uitbetaling van werkloosheidsuitkeringen en ziekte-uitkeringen om de rol van vakbonden en mutualiteiten daarin te ondermijnen. Kortom: een nieuw horrorscenario voor de arbeidersbeweging. De inzet van de verkiezingen is dan ook groot.

Gelukkig hebben de gele hesjes de kwestie van onrechtvaardige belastingen, koopkracht en slechter wordende levensomstandigheden van de meerderheid van de bevolking op de agenda gezet. En er was vooral ook de historische klimaatbeweging, met de jongeren op de eerste rij, die een rol speelt in de campagne. De vijf rechtse partijen haalden in februari hun slechtste peiling ooit waarbij ze ook met cdH erbij aan geen meerderheid komen. De vakbonden voerden actie voor pensioenen en lonen. Maar de buit is nog niet binnen. We moeten er alles aan doen om het potentieel te benutten rond eisen als massale publieke investeringen voor klimaat en sociaal beleid, gratis openbaar vervoer, pensioen op 65 jaar met minstens 1500 euro per maand, minimumloon van 14 euro per uur (2.300 euro per maand) en collectieve arbeidsduurvermindering zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen. Dat is nodig om rechts te bestrijden op straat en in de stembus, zo vermijden we een kater op 27 mei.

LSP roept op om voor de PVDA te stemmen zodat er linkse verkozenen zijn die zich verzetten tegen het beleid van sociale afbraak. De PVDA stelt terecht dat een electorale doorbraak in Vlaanderen zou helpen om in te gaan tegen het idee dat er “twee democratieën” zijn in België: één in het noorden en één in het zuiden. De PVDA had er beter aan gedaan om op ons voorstel in te gaan en kandidaten van LSP op de lijsten te zetten als onderdeel van een bredere linkse samenwerking gericht op een zo goed mogelijk resultaat.

Volgens Raoul Hedebouw zorgt het succes van de PVDA ervoor dat de PS heel wat voorstellen rond pensioenen, huisvesting en miljonairstaks kopieert, terwijl de PS als regeringspartij het tegenovergestelde deed. Raoul vroeg om voor het origineel te stemmen en niet voor de kopie. Het klopt dat de doorbraak van de PVDA en de parlementsleden van deze partij de balans naar links duwt. Het is waar dat de PS campagne voert om de electorale basis van de PVDA te heroveren zodat ze niet irrelevant wordt zoals de sociaaldemocratie in Griekenland en elders.

Het antwoord van Ahmed Laaouej, fractieleider van de PS in de Kamer, op de vraag of de PS de PVDA achterna loopt rond de vermogensbelasting heeft ook een grond van waarheid. Op een televisiedebat antwoordde Laaouej dat de eis van een vermogensbelasting al sinds 1985 in het PS-programma staat en dat het de sociaaldemocratie is die vandaag achterna gelopen wordt nu de PVDA haar programma van nationalisaties heeft ingeruild voor een herverdeling van rijkdom door middelen van belastingen. Het probleem met de stelling van Laaouej is natuurlijk dat het PS-programma wel voor een vermogensbelasting is, maar dit nooit als breekpunt opwierp toen de PS van 1988 tot 2014 in de federale regering zat. De PS was helemaal hypocriet toen ze na de gemeenteraadsverkiezingen weigerde om progressieve coalities met de PVDA te vormen, zoals geëist werd door het ABVV. In de plaats daarvan werden ‘tegennatuurlijke’ coalities met onder meer de MR gevormd.

Bij de lancering van de PVDA-campagne in een livestream gevolgd door 6.000 mensen, benadrukte Peter Mertens dat het PVDA-programma opgebouwd is rond eerlijke belastingen. De PVDA denkt aan te tonen dat haar programma van meer eerlijke verdeling van rijkdom via een miljonairstaks in het kader van het kapitalisme realistisch is. De partij berekende dat deze taks jaarlijks 13 miljard euro kan opbrengen, maar houdt voorzichtigheidshalve rekening met een opbrengst van 8 tot 10 miljard euro. Wij steunen de miljonairstaks, maar waarschuwen tegelijk dat een linkse regering die deze doorvoert op patronaal verzet zal botsen met een sabotage van de economie in de vorm van kapitaalvlucht. Helaas negeert de PVDA deze moeilijkheden. Het zou een vergissing zijn om het wapen van de nationalisatie als antwoord op het onvermijdelijke patronale tegenoffensief op te geven en dit niet te verduidelijken in ons programma en verkiezingsmateriaal waardoor brede lagen van de bevolking niet voorbereid zijn.

Onze argumenten mogen nog zo overtuigend zijn, een meer menselijk kapitalisme blijft een utopie. De kapitalisten zullen geen ernstige toegevingen doen, tenzij ze geconfronteerd worden met een massabeweging die henzelf en hun systeem in het gedrang brengt. Maar zodra de krachtsverhoudingen opnieuw gunstig zijn, zoeken de kapitalisten naar manieren om toegevingen terug in te dijken. Enkel een socialistische maatschappijverandering laat toe om sociale verworvenheden te bestendigen en uit te breiden, om ons milieu te beschermen en om een einde te maken aan uitbuiting. Dat is waarom wij niet alleen oproepen om PVDA te stemmen, maar ook vragen om met ons in discussie te gaan om lid te worden van LSP.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie