Vandaag werd in Antwerpen opnieuw geprotesteerd tegen de vervolging van ABVV-voorzitter Bruno Verlaeckt. Die werd naar aanleiding van een staking in 2016 strafrechtelijk vervolgd omdat de stakersposten gezien werden als het ‘kwaadwillig belemmeren’ van de weg. Voor het eerst in jaren werd in 2016 een Antwerps stakingspiket aangevallen door de politie. Daar bleef de provocatie niet bij: nadien werden Bruno en een militant uit de chemiesector voor de rechtbank gesleurd. In eerste aanleg werd de militant vrijgesproken, maar was er voor Bruno een principiële veroordeling. Dat hield in dat de rechter van oordeel was dat er een strafrechtelijk feit gepleegd was, maar dat er geen sanctie werd opgelegd.
Zo’n principiële veroordeling is natuurlijk een precedent. In dit geval was er dan wel geen sanctie opgelegd, in alle volgende gevallen zou dit uiteraard wel het geval zijn. Het zet de deur open naar een algemeen verbod op stakersposten, ook al wordt het recht op collectieve actie uitdrukkelijk erkend in ons land en ook in tal van mensenrechtenverklaringen. Wij merkten bij deze veroordeling in eerste aanleg op dat er nood was aan een massale campagne voor het recht op protest en het recht op syndicale actie. Zie: https://nl.socialisme.be/75102/principiele-veroordeling-van-recht-op-protest-massale-campagne-nodig
Een massale campagne is er niet gekomen, maar deze morgen waren er aan het Hof van Beroep aan de Waalse Kaai in Antwerpen toch honderden vakbondsmilitanten verzameld om naar aanleiding van de behandeling in beroep opnieuw te protesteren. Eens te meer kwamen er militanten uit heel het land omdat er een groot besef is dat een veroordeling van Bruno Verlaeckt in dit proces een precedent zou zijn. Het gaat niet louter om de interpretatie van wetsregels: dit is een politieke zaak. Als het stadsbestuur en de rechterzijde erin slagen om syndicaal verzet te criminaliseren en daarvoor groen licht krijgen van de rechters, dan zal dit leiden tot een forse toename van repressie tegen al wie ingaat tegen het beleid. Ook indien er in deze beroepsprocedure uiteindelijk een vrijspraak komt, blijft waakzaamheid geboden. De beste manier om aanvallen op ons recht op collectieve actie af te wenden, is door gebruik te maken van onze rechten en te gaan voor zo sterk mogelijk sociaal verzet tegen elk asociaal beleid.
Uitspraak op 26 juni.
