Eerste afspraak: anti-NSV betoging in Leuven
De betoging tegen het Marrakesh-pact op 16 december was de grootste mobilisatie van extreemrechts in België sinds decennia. De politie had het over 5.500 deelnemers. Voorpost, NSV, KVHV, Schild & Vrienden en Vlaams Belang riepen hiervoor samen op. Alleen al die samenwerking moet ons verontrusten. Het werd bovendien doorgezet met een betoging in Ninove op 3 januari met meer dan duizend aanwezigen. Dit is een ernstige waarschuwing: een sterk links alternatief is nodig om een verdere doorbraak van extreemrechts te verhinderen. Zeker in een context van sociale onrust, politieke en economische crisis, en een ontluikende klimaatcrisis.
Artikel door Jonas (Antwerpen) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’
Marrakesh-pact: N-VA maakt extreemrechts terug groot
Aanleiding voor de betoging was het veelbesproken Marrakesh-pact, een niet-bindend pact dat door de VN werd goedgekeurd, maar dat weinig effectieve gevolgen zal kennen. Het pact bestaat uit 23 ‘doelstellingen’, vooral om overal ter wereld een gelijksoortige behandeling van migratie te verkrijgen. Het gaat vooral over het herbevestigen van de al bestaande mensenrechten en een verdere oproep tot internationale samenwerking rond migratie. Hiertegen werd, zeker in Oost-Europa, veel protest aangetekend. Uiteindelijk werd het pact door 152 landen geratificeerd, 5 landen stemden tegen (VS, Hongarije, Tsjechië, Polen en Israël) en 12 landen (waaronder Oostenrijk, Bulgarije en Italië) onthielden zich.
N-VA greep de kwestie aan om het publieke debat volledig op migratie te richten. De partij stapte er zelfs voor uit de regering na wat politiek theater. De regering werd opgeofferd in het belang van eigen politiek gewin. Dit moest de hernieuwde groei van extreemrechts in de gemeenteraadsverkiezingen stoppen. Eerder deed N-VA er alles aan om een permanent verblijf in België moeilijker te maken, onder meer door de verhoging van de ‘dossierkost’ voor verblijfsvergunningen (van 50 naar 200 euro), het samenwerken met dictatoriale regimes zoals dat van Soedan om vluchtelingen terug te sturen, … Enkel wie de juiste religie, partijconnecties en voldoende cash op tafel kon leggen, kreeg gemakkelijk toegang. Zo bleek uit het schandaal rond humanitaire visa.
In een context van tegenvallende economische groei, begrotingstekorten en aankomende verkiezingen is het voor N-VA interessanter om de pijlen te richten op vluchtelingen, dan met het eigen sociaaleconomisch programma uit te pakken. Dit opent meteen mogelijkheden voor extreemrechts. ‘Wanneer twee honden vechten om een been, loopt de derde ermee heen’, moet het Vlaams Belang gedacht hebben toen Michel en de N-VA elkaar bekampten rond het migratiepact.
De mars tegen Marrakesh op 16 december was daar een uitdrukking van. Alles wat extreemrechts is, kwam bijeen in Brussel. De opkomst was groot: de politie telde 5.500 betogers. De tegenactie, op initiatief van verschillende verenigingen waaronder enkele vakbondscentrales, was met 2.000 aanwezigen een pak kleiner. Extreemrechts voelt zich gesterkt. Dat zagen we met de betoging in Ninove op 3 januari naar aanleiding van de installatie van de gemeenteraad. De nieuwe ‘ster’ van extreemrechts, de neonazi Dries Van Langenhove, aarzelde nadien niet om te provoceren op een klimaatbetoging waar hij voor kernenergie pleitte. Een Pano-reportage volstaat niet om extreemrechts te stoppen: Van Langenhove is door het Vlaams Belang al opgepikt om in het parlement te zetelen.
Volgende afspraak van extreemrechts: NSV-betoging in Leuven?
Een groter zelfvertrouwen van extreemrechts kan leiden tot fysiek geweld op andersdenkenden, migranten, iedereen die er niet ‘Vlaams’ genoeg uitziet of al wie zich links en syndicaal engageert. We mogen niet toelaten dat extreemrechts de straten inneemt. Antifascistisch verzet is nodig!
De volgende afspraak van extreemrechts wordt wellicht de NSV-betoging in Leuven. De Nationalistische Studentenvereniging (NSV) stond de voorbije jaren net als moederpartij Vlaams Belang onder druk. Vorig jaar was het onzeker of de jaarlijkse haatmars in een studentenstad nog zou plaatsvinden. Gesteund door Schild & Vrienden gebeurde dit uiteindelijk toch in Gent. Nu ‘eindbaas’ Van Langenhove van Schild & Vrienden lijsttrekker van het VB is in Vlaams-Brabant, kan de NSV-betoging in Leuven aan belang winnen. Een exacte datum is er nog niet, 14 en 21 maart behoren tot de mogelijkheden. We mogen dit niet laten passeren zonder een sterke antifascistische tegenbetoging. Schild & Vrienden beperkt zich niet tot racistische en nazistische memes in chatboxen, de organisatie is actief met provocaties tegen vakbondsmilitanten en andersdenkenden. De vakbonden moeten een rol spelen in het verzet tegen extreemrechts!
Welk antwoord op extreemrechtse mobilisaties?
LSP roept al sinds de jaren 1990 consequent op tot mobilisaties tegen extreemrechts, tegen haat en verdeeldheid. Begin jaren 1990 lagen we aan de basis van de campagne Blokbuster waarmee we honderden jongeren en werkenden organiseerden en mobiliseerden na ‘zwarte zondag’ (24 november 1991, de eerste grote verkiezingsdoorbraak van het Vlaams Blok). De slogan die we steeds gebruikten, was ‘jobs, geen racisme.’
Antifascistische acties zijn belangrijk om te vermijden dat extreemrechts de openbare ruimte kan inpalmen. Als het daartoe in staat is, gaat extreemrechts steeds een stap verder met intimidatie en geweld. We moeten onze acties aangrijpen om te antwoorden op de haat en verdeeldheid van extreemrechts. In een context van harde besparingen en dalende levensstandaard voor de werkenden en hun gezinnen, kan extreemrechts ingang vinden met de boodschap dat dit de schuld is van migranten. Door te wijzen op de echte verantwoordelijken voor de sociale problemen, de 1% rijksten, kunnen we dit ondermijnen en bouwen aan actieve strijd rond een programma dat de 99% verenigt.
Een probleem voor de antifascistische mobilisaties is dat er amper iets van antiracistische werking bestaat binnen de vakbonden. Er heerst daar wat schrik om leden te vervreemden, maar de arbeidersklasse is op haar sterkst als ze onverdeeld is. Het is dus ook in het belang van de vakbonden om de strijd te versterken. Eisen als 14 euro per uur minimumloon, een minimumpensioen van 1500 euro per maand, arbeidsduurvermindering, gelijk loon voor gelijk werk, … verenigen ons. Het is een goede stap in de richting van bredere en verdergaande maatregelen waarmee we racisme kunnen stoppen.
Laten we samen strijden tegen alle vormen van besparingen en verdeeldheid. Een strijdbare mobilisatie met sociale eisen is het beste antwoord op extreemrechts. Het hernieuwde offensief van extreemrechts de afgelopen weken maakt dat de inzet groot is. Mobiliseer mee naar de anti-NSV betoging, sluit je aan bij ALS, Blokbuster of LSP en ga mee met ons in verzet voor een socialistische toekomst.
