Vorige donderdag werd in verschillende steden betoogd door personeelsleden van de non profit. Sinds meer dan een jaar heeft de sector een nieuwe eisenbundel en er is reeds meerdere keren overgegaan tot acties om de eisen kracht bij te zetten. Zo ook afgelopen donderdag met een nationale 24-urenstaking en regionale acties in Vlaanderen en Brussel. Langs de kant van de regering blijft het echter muisstil. De vorige Vlaamse regering ging iedere confrontatie met de sector uit de weg. Ze beweerden zelfs dat een deel van de problemen verzonnen was door sommige gehandicapten op de ellenlange wachtlijsten ‘oneigenlijke gehandicapten’ te noemen.
Een LBC-militant in de non-profit
Het hypocriete gedrag van GROEN, dat tijdens de vorige Vlaamse legislatuur de minister van welzijn mocht leveren, werd nog maar eens duidelijk tijdens de betoging in Brussel. Ze deelden er pamfletten uit waarin ze de eis voor 25.000 extra jobs in de witte sector naar voor schuiven. Ze nemen dus wel letterlijk de eisen van de non-profit over, maar als ze in de regering zitten, weigeren ze ieder overleg met de sector…
Op federaal vlak zijn er al enkele gesprekken geweest, maar ook hier bleven de resultaten uit. Demotte beloofde 3000 extra jobs voor de ziekenhuizen. Na een korte herberekening van de middelen door de vakbonden bleven er nog maar 700 jobs van over.
De afgelopen weken is nog maar eens gebleken hoeveel respect de regering heeft voor een sector als de non-profit. Vlaams minister Frank Vandenbroucke kondigde voor de non-profit en het onderwijs een loonstop aan van twee jaar. Dit betekent een verlies van 3% op het reële loon. De non-profit daarentegen eist een gelijkschakeling van de lonen met de profit sectoren, omdat werknemers met een zelfde diploma en evenveel jaren dienst daar gemiddeld 10,5% meer verdienen.
Naast meer personeel en een loonsverhoging eisen de vakbonden ook de invoering van een 36-uren werkweek met behoud van loon en bijkomende aanwervingen, meer middelen voor vorming en permanente bijscholing, het uitbreiden van de eindeloopbaanregeling, een extra pensioenfonds, een volledige dertiende maand, de verlaging van de drempel voor het oprichten van een vakbondsafvaardiging en een halt aan de commercialisering van de openbare diensten. Ambitieuze eisen, maar het is nodig, want de werknemers van de non-profit zijn als vanouds werknemers met slechte loon- en arbeidsvoorwaarden.
De non-profit staat echter niet alleen. Ook in andere sectoren is er onvrede. De geo-route bij de Post, de te hoge werkdrug bij de MIVB, de onzekere situatie bij DHL, de aangekondigde loonstop voor het onderwijs,… De lijst is lang en blijft maar groeien. Daarom zijn gemeenschappelijke acties over de grenzen van de verschillende sectoren meer dan nodig. Deze acties zullen een veel groter impact hebben en kunnen minder makkelijk genegeerd worden door de regering en het patronaat. Het is dan ook de taak van de vakbeweging om een antwoord te bieden op deze brutale besparingstrein. In dit kader heeft de LSP onderhandelingen aangeknoopt met de vakbonden om te komen tot een jongerenmars voor werk. Een actieve eenheid in verzet tussen werkenden, werklozen en jongeren is nodig om samen te vechten tegen de besparingen van de regering en het patronaat.
Onze ideeën hieromtrent werden goed onthaald op de regionale acties van de non-profit van afgelopen donderdag. We kwamen er tussen met een eigen pamflet en ons blad. In verschillende steden hadden we militanten met rode, maar ook militanten met groene vestjes aanwezig. Dat is belangrijk om onze oriëntatie naar de volledige arbeidersbeweging te onderstrepen. Een 35-tal LSP-leden was aanwezig op de acties in Brussel, Gent, Turnhout en Kortrijk. We verdeelden er telkens enkele honderden pamfletten en verkochten 45 nummers van ons blad.
Ons pamflet en onze oproep voor gemeenschappelijke acties en een actieve eenheid in verzet tegen de besparingen werd overal goed ontvangen. De slogan is dan ook duidelijk: "Loonstop? 40-urenweek? Jacht op werklozen? NO WAY!"
