N-VA heeft extreemrechts niet gestopt, integendeel

Bij de sterke groei van N-VA in de verkiezingen van 2014 waarschuwden wij reeds: dit was niet het einde van extreemrechts. Velen hoopten toen dat het gedaan was met het VB, sommigen stelden dat het stoppen van extreemrechts dan toch één verdienste van de N-VA was. De extreemrechtse mars van komende zondag maakt duidelijk dat dit niet klopt en dat onze waarschuwing helaas terecht was.

Reactie van de antifascistische campagne Blokbuster

De afgelopen jaren werd de N-VA-campagne tegen vluchtelingenen migranten steeds ranziger. De partij moest dit wel doen: met het asociale beleid van aanvallen op pensioenen, lonen en uitkeringen viel geen steun terapen bij bredere lagen van de bevolking. Er was steeds een zondebok nodig om de aandacht af te leiden en het imago van de N-VA toch hoog te houden. Als de Oostenrijkse stem tegen het Migratiepact en de VB-campagne tegen datzelfde pact nu ook nog eens het imago van Theo ‘Trump’ Francken hadden ondermijnd, dan zat N-VA met een groot probleem. Dat is de rode lijn doorheen het politieke toneel van de afgelopen weken.

Eerder werd duidelijk dat het offensief van de rechtse regering tegen de levensstandaard van de werkenden en het brutale neoliberale karakter van dit beleid opgepikt werden door extreemrechtse groepen. De voorbije jaren begonnen extreemrechtse studenten die voorheen vooral op het Vlaams Belang gericht waren meer en meer naar N-VA te kijken. Dat was niet enkel het geval bij het KVHV maar ook bij NSV, nochtans een traditionele kweekvijver van VB-politici. Het is uit die kringen dat Schild & Vrienden ontstond, de groep neonazi’s rond Dries Van Langenhove. Ze vonden elkaar ondermeer op de actie van Siegfried Bracke om stakende werknemers te provoceren en al helemaal in de verdediging van de provocatieve meetings van Theo Francken aan de universiteiten. Daar is de basis gelegd voor Schild & Vrienden, vandaar ook de aarzelende houding bij N-VA om er afstand van te nemen toen een Pano-documentaire begin september duidelijk maakte dat S&V voor eengewelddadig neonazisme staat. Voor flirten met gewelddadig racisme ofintimidatie van andersdenkenden werd geen rode lijn getrokken door N-VA. Ditwas duidelijk geen essentiële kwestie voor de partij.

S&V leek uitgeteld, maar komt nu terug. Opnieuw dankzijde N-VA die via het niet-bindend Migratiepact van asiel en identiteit het centrale verkiezingsthema wil maken. De geplande extreemrechtse haatmars van komende zondag moet Schild & Vrienden terug op de agenda zetten. Het wordt daarin actief ondersteund door het Vlaams Belang, maar ook door zowel KVHV als NSV. N-VA reageert zelf niet op de geplande mars, ook al zullen er ongetwijfeld een aantal partijleden aanwezig zijn. Voor het Vlaams Belang is samenwerking met neonazi’s geen probleem, zeker niet als het de kans biedt om de positie opnieuw te versterken onder de studenten van KVHV en NSV en om tegelijk een aantal N-VA-leden naar zich toe te trekken. In de lokale verkiezingen van 14 oktober kon het VB al een eerste keer terug vooruitgaan, onder meer door de N-VA-campagnes tegen vluchtelingen.

Begin 2015 nam Ludo Abicht in een dubbelinterview met Peter De Roover in De Standaard een standpunt in dat ook anderen ter linkerzijde wel eens verdedigden: “Ik was sympathisant van het Anti-Fascistisch Front en Blokbusters en al die linkse bewegingen die tevergeefs probeerden het Vlaams Blok te bestrijden. Maar tegelijk heb ik altijd gezegd dat de enige die het Blok echt de wind uit de zeilen kon nemen, een uitgesproken conservatieve en Vlaams-nationalistische, maar democratische partij zou zijn.”

Helaas moeten we vandaag vaststellen dat wij gelijk hadden toen we waarschuwden dat het Vlaams Belang niet uitgeteld was en niet zou gestopt worden door N-VA. We verwezen toen naar het Franse voorbeeld waar Sarkozy de electorale steun voor Le Pen een tijdlang spectaculair naar beneden haalde, maar waar Le Pen na het doorprikken van de zeepbel van Sarkozy sterker dan voorheen kon terugkeren. “Het beste antwoord om extreemrechts wind uit de zeilen te halen, is een offensieve linkerzijde die een perspectief van hoop kanbieden,” schreven we in onze reactie op Abicht. Voor het bestrijden van extreemrechts moeten we niet op rechts rekenen. De voedingsbodem voor racistische vooroordelen wegnemen, vereist een strijd tegen het asociale beleid van tekorten voor de meerderheid van de bevolking. Dat zal niet gebeuren door populistisch rechts of de gevestigde partijen.

Voor antifascisten is het een waarschuwing: als Schild &Vrienden komende zondag effectief mag betogen in Brussel en erin slaagt om de grootste extreemrechtse mobilisatie in Brussel sinds jaren op de been te brengen, dan moet ons antwoord ernstig zijn. Gelukkig kwam er de voorbije dagen een initiatief voor een antifascistische tegenactie, wij ondersteunen die oproep. Tegelijk moeten we ons voorbereiden op antifascistische acties, zekerin Vlaanderen, bij elke onvermijdelijke poging van extreemrechts om het hernieuwde zelfvertrouwen in fysiek geweld om te zetten. Al goed dat we met Blokbuster de afgelopen jaren de traditie van antifascistisch protest in stand gehouden hebben, ook op ogenblikken dat we er quasi alleen voor stonden. Maar er zal meer nodig zijn: de arbeidersbeweging heeft een cruciale rol te spelen. Het is positief dat er uit ABVV-hoek steun komt voor het antifascistisch protestvan zondag, hopelijk wordt dit gevolgd door actieve mobilisatie. De verdediging van onze arbeids- en levensvoorwaarden en de strijd voor vooruitgang richt zich niet alleen tegen de rechtse politici met hun neoliberaal afbraakbeleid, maar ook tegen de neofascistische pitbulls die tot doel hebben om onze strijd tegen het systeem te verpletteren. Ze zijn daar zeker nog niet toe in staan, laten we ervoor zorgen dat ze dit ook niet worden!

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie