Met een luidruchtige en strijdbare betoging trokken de arbeiders van Opel Bochum door de stad als onderdeel van een internationale actiedag. Daarmee werd de druk van de staking verder opgedreven. Sinds donderdag ligt de productie stil. Het centrale discussiepunt waartegen betoogd werd in Bochum was de dreiging van de directie om 4.000 jobs op een directe wijze te schrappen waarbij mogelijks nog eens meer dan 20.000 jobs bij toeleveranciers zouden verdwijnen. Hierdoor zou de regio verder de dieperik in belanden.
Stephan Kimmerle vanuit Bochum
De actie werd ondersteund door duizenden arbeiders uit de staalindustrie en de mijnbouw. Er waren vertegenwoordigers van zowat alle bedrijven in de regio waar er de afgelopen maanden acties waren: stakende busarbeiders uit Leverkusen toonden hun solidariteit, arbeiders van Daimler uit Bremen waren aanwezig. Een aantal arbeiders van Mettinger droegen spandoeken tegen de “jobkillers” en de aanval op de lonen. Een vakbondsdelegatie van Mettinger droeg een spandoek met de slogan “wij zijn specialisten in het blokkeren van de straten”. Karstadt was ook goed vertegenwoordigd met spandoeken waarbij het verband gemaakt werd met de besparingsplannen Hartz IV (aanval op de werklozen) waarmee de arbeiders van Opel ook zouden geconfronteerd worden als het van de directie afhangt. Heel wat slogans vanop de maandagbetogingen werden overgenomen op deze betoging.
Er was ook een stevige delegatie van de vakbond in de bouw, die een spandoek meedroegen tegen de aanval op de levensstandaard. Arbeiders van Hella droegen de volgende slogan mee: “We vechten samen. Wij arbeiders moeten in het offensief gaan.” Vanuit Stuttgart waren er een delegatie van Porsche-arbeiders en andere delegees.
Marc Treude, gemeenteraadslid en SAV-lid in Aken, die recent werd als delegee ontslagen op zijn bedrijf (Cinram) was aanwezig en stelde dat hij de strijd ook zal voeren in de gemeenteraad van Aken om zo de solidariteit mee te organiseren. SAV-leden uit Berlijn, Keulen, Aken, Kassel en Saarbrücken verdeelden een solidariteitsbericht en een pamflet, en verkochten ook ons blad ‘Solidarität’ waarbij de nadruk lag op onze oproep om de staking uit te breiden en stakings- en actiecomité’s op te zetten.
De betoging eindigde aan het vakbondslokaal in Bochum. In de officiële toespraken werd de nadruk gelegd op het feit dat de arbeiders van Opel zo snel mogelijk terug aan het werk moeten. Er werd veel gesproken over solidariteit en de arbeiders werden geprezen voor hun acties, maar over volgende stappen in de strijd werd niets gezegd. De vakbondsleiding en de burgemeester van Bochum spraken over de noodzaak van "onderhandelingen op gelijke voet" waarbij we "elkaar moeten vinden". Toen een katholieke bisschop in een toespraak stelde dat het werk moest hervat worden en dat een "compromis moet gevonden worden", werd hij uitgejouwd. De meeste bijval was er voor een Spaanse vakbondsmilitant die stelde dat het kapitalisme de achtergrond is van de huidige plannen.
Stakingen kunnen tot resultaat leiden
De staking in Bochum heeft gevolgen op internationaal vlak bij Opel. “De wilde staking bij Opel in Bochum brengt het bedrijf in grote moeilijkheden: wegens een gebrek aan onderdelen moet de vestiging in Antwerpen haar productie stoppen. In Rüsselsheim staan de montagebanden stil sinds 10 uur”, aldus Spiegel Online (19 oktober).
De druk op de stakers neemt toe. Er is overeenstemming van IG-Metall voorzitter Peters tot de politici dat de huidige situatie moet beëindigd worden. De werkgeversvertegenwoordiger Hundt werd geciteerd op Deutschlandradio waarbij hij stelde: “wilde stakingen zijn ontoelaatbaar en onwettig. Zij brengen de positie van het land in gevaar en berokkenen schade aan de sociale vrede.” Op de radio werd ook gesteld: “Volgens een bericht in de krant ‘Die Welt’ zal Opel openlijk optreden tegen bewuste oproerstokers met harde maatregelen. Zij zullen zich voor de arbeidsgerechten moeten verantwoorden."
Hoe verder?
Deze bedreigingen hebben tot dusver weinig effect. Maar in Bochum is het duidelijk dat de strijd niet kan gewonnen worden als het beperkt blijft tot Bochum. Daarom moet een strategie uitgewerkt worden om de acties ook in andere vestigingen te gaan voeren. Zoniet zal de frustratie van een aantal arbeiders die denken dat de anderen “toch niet meestaken” terrein kunnen winnen.
De gezamenlijke kracht van de vakbonden, van IG Metall over de bouwvakbond tot de openbare dienstenvakbond Ver.di, is zichtbaar. De arbeiders van Opel droegen de vlaggen van hun vakbond (IG Metall) mee, maar hebben weinig hoop op de vakbondsleiding. “Wat doen zij voor ons?”, vroegen ze zich af. Beide elementen zijn belangrijk: zowel het feit dat de arbeiders de strijd duidelijker in eigen handen nemen en zelf stakings- en actiecomités opzetten. En anderzijds het opvoeren van de druk in de vakbonden om de strijd uit te breiden. Dat kan eerst in de andere vestigingen van Opel, maar ook een grootschaliger beweging is mogelijk. Bij Volkswagen wordt donderdag gestart met onderhandelingen waarbij de werkgever een daling van de loonkost met 30% eist. Bij Daimler in Bremen wordt gesproken over “personeelsoverschot”. Een gezamenlijke strijd tegen loonsinleveringen en het verdwijnen van jobs is noodzakelijk!
Daarnaast moet gewaarschuwd worden voor “garanties” van werkbehoud door Opel. Met het “Olympia”-programma wil Opel zich inschakelen in het internationale proces van loonsverlagingen. Arbeidsduurverlening leidt op een directe wijze tot het feit dat er minder werknemers nodig zijn voor hetzelfde werk. Daarbij verdwijnen er dus banen. Maar met zogenaamde beloftes hoopt men dat de nachtshift of ten laatste de vroege shift terug aan het werk gaat op woensdag.
Zo’n beslissing kan echter enkel genomen worden door een bijeenkomst van alle arbeiders waarbij de voorstellen besproken worden.
