Tegen de afdankingen bij General Motors. Arbeiders van Bochum geven het voorbeeld.

De enorme woede en het vastberaden antwoord van de arbeiders bij Opel in Bochum in het Duitse Ruhrgebied tegenover de aangekondigde 12.000 ontslagen in Europa haalde alle krantenkoppen in Duitsland. De arbeiders gingen onmiddellijk in staking tegen de dreiging van ontslagen. De plannen van General Motors (GM) zouden er toe leiden dat 4.000 van de 9.600 arbeiders in Bochum hun job verliezen. De vastberaden spontane staking in Bochum is een symbool van verzet tegen de Duitse heersende klasse die de bevolking een lagere levensstandaard probeert op te leggen. Gisteren betoogden meer dan 20.000 mensen door het stadscentrum van Bochum in solidariteit met de arbeiders. Die betoging vormde een onderdeel van de Europese actiedag tegen de plannen van GM.

Robert Bechert

De strijd van de arbeiders in Bochum doet denken aan de strijd van de staalarbeiders van het nabije Rheinhausen in 1987/88 toen ingegaan werd tegen het offensief van de regering en het patronaat. In de regio rond Bochum is er een gemiddelde werkloosheidsgraad van 14% en gingen de voorbije periode tal van jobs verloren, waardoor de arbeiders beseffen dat er geen ander alternatief dan strijd is.

Maar de strijd die vandaag plaats vindt bij Opel/General Motors is geen strijd tegen een geïsoleerde aanval in één bedrijf. De voorbije maanden waren er in Duitsland verschillende pogingen om de levensstandaard aan te pakken door lagere lonen en een aanval op de sociale zekerheid.

De regering van sociaal-democraten en groenen willen overal de discussie voeren over langere arbeidsweken, waarbij ook in de publieke sector een arbeidsduurverlenging zonder loonsverhoging wordt opgelegd en waarbij geprobeerd wordt om overal de lonen aan te pakken door die afhankelijk te maken van de geleverde prestaties. Vanaf 1 januari 2005 komt daar nog een offensief bij tegen de langdurige werklozen waarbij de uitkeringen voor 500.000 werklozen op de helling komen te staan. De regionale en lokale overheden volgen een gelijkaardig beleid. Iedere partij, van de conservatieve CSU tot de zogenaamd "linkse" PDS, in het Duitse parlement heeft op de verschillende beleidniveau’s waar ze deel van uitmaken deelgenomen aan de besparingsplannen.

De voorbije maanden volgde de privé-sector de overheid met ontslagen en een arbeidsduurverlenging zonder loonsverhogingen. In een aantal gevallen, zoals bij het chemisch bedrijf Schering, werd daarbij openlijk gesteld dat het gaat om het verhogen van de winsten. In het geval van Schering wil de directie de komende drie jaren de winstvoet verhogen van 14% tot 18%. Andere bedrijven zoals de winkelketen Karstadt Quelle komen onder druk te staan door de stagnatie van de Duitse economie en de toegenomen concurrentie. In al die gevallen moeten de arbeiders ervoor opdraaien.

Totnutoe beperkte de reactie van de vakbondsleiding zich in veel gevallen tot protest met woorden. In een aantal gevallen, zoals in april 2004, organiseerden de vakbonden protestbijeenkomsten, maar eerder met het oog op het aflaten van stoom in plaats van het mobiliseren in een bredere militante campagne. Zelfs nu stellen de leiders van de metaalbond IG Metall dat ze zich verzetten tegen verplichte ontslagen en bedrijfssluitingen, maar wordt dus eigenlijk toegegeven op het vlak van "vrijwillige" afvloeiingen.

Toen General Motors aankondigde dat in Europa 12.000 jobs zouden verloren gaan in de verschillende vestigingen van Opel, stelde de voorzitter van de overkoepelende vakbondsdelegatie van Opel in Duitsland dat hij het woord staking niet zou laten vallen. Maar de arbeiders in Bochum dachten er anders over, dezelfde dag nog ging de nachtshift in staking. Deze staking werd niet geleid door de vakbondsafgevaardigden, maar werd opgezet door een comité van linkse arbeiders dat actief is in het bedrijf.

Bochum is een belangrijk bedrijf voor het volledige productiesysteem van Opel/GM in Europa dat volgens een Duitse krant "afhankelijk is van de arbeiders van Bochum". De staking in Bochum leidde er reeds toe dat de productie in andere vestigingen tot stilstand kwam. Een vastberaden oproep van de arbeiders van Bochum aan de andere arbeiders van Opel/GM in Duitsland en Europa zou tot Europese acties kunnen leiden.

Vastberaden acties kunnen de aanval stoppen en leiden tot toegevingen. Op wereldvlak is GM een winstgevend bedrijf. In het derde kwartaal van dit jaar was er in de automobielafdeling een verlies van 130 miljoen dollar, maar dit kwam voornamelijk door de krappe markt. Intussen steeg de winst van de financiële operaties van GM van 630 tot 656 miljoen dollar.

Als GM doorzet met haar plannen om arbeiders af te danken, moet overgegaan worden tot bedrijfsbezettingen. Stakingen waarbij de arbeiders het werk neerleggen zijn van symbolisch belang in de geschiedenis van GM. Het waren de massale bedrijfsbezettingen in Detroit in 1936/1937 die er voor het eerst toe leidden dat de directie van GM verplicht was om te onderhandelen met de vakbonden.

Een serieuze strijd kan deze aanval afwenden, maar de algemene crisis van de kapitalistische economie leidt ertoe dat het patronaat steeds opnieuw in het offensief zal gaan. Daarom zullen socialisten binnen deze strijd opkomen voor de nationalisatie onder arbeiderscontrole en arbeidersbeheer, en de noodzaak naar voor brengen van een democratische planning om de middelen en de talenten van de arbeiders en de vestigingen in te zetten voor de belangen van de arbeiders en de gemeenschap in plaats van voor de winsten van de heersende klasse.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie