Op 28 september betoogden 10.000 ambtenaren van de federale administraties, maar ook van specifieke korpsen zoals brandweer, leger en politie. Het protest was gericht tegen de aanvallen door de regering. De betoging in gemeenschappelijk vakbondsfront kwam er na een jaar vol stakingen en regelmatige acties van de federale ambtenaren, jammer genoeg vaak acties die elk op zich stonden en enkel door ACOD werden ondersteund.
Door Ben, ACOD-delegee
De betoging deed door zijn omvang denken aan de laatste grote betoging tegen de hervormingen van Bogaert in 2013. Toen ging het om de stelselmatige afbouw van het personeel met gemiddeld 1500 ambtenaren minder per jaar, het hervormen van de loopbaan waarbij tal van premies afgeschaft werden en het strenger maken van de evaluaties van ambtenaren. De openbare dienstverlening wordt regering na regering aangevallen. Het gaat nu zelfs zo ver dat het bestaan van het statuut van ambtenaren dreigt te verdwijnen. Aangezien een plotse afschaffing op teveel protest zou botsen, gebeurt het stap per stap. De regering ontdoet het statuut van zijn inhoud en geeft de voorkeur aan contractuele tewerkstelling en binnenkort zelfs interimarbeid.
De actie in september was bijzonder groot omwille van de woede over de aanvallen op het ziektestelsel. Het huidige stelsel laat toe om ziektedagen over te dragen naar volgende jaren: bij ziekte blijft dan langer 100% van het loon betaald worden. Wie het ongeluk heeft om langdurig ziek te worden (burn-out, kanker, ongeval, beroerte, …) valt na uitputting van die overgedragen ziektedagen terug op 60% van het loon. De huidige hervorming wordt voorgesteld als een harmonisatie met het stelsel in de privé waar je sowieso na 30 dagen terugvalt op 60% van het loon.
Wat in de media minder aan bod kwam, is het feit dat de vakbonden in veel private bedrijven groepsverzekeringen onderhandeld hebben waarmee 100% van het loon wordt gegarandeerd gedurende zes maanden tot zelfs een jaar. Deze regeling bestaat echter niet voor contractuelen in de publieke sector en evenmin in heel wat kleine bedrijven. Minister Vandeput wil eigenlijk een harmonisatie naar beneden. Nochtans is ziek zijn geen keuze. We moeten ons met de werkenden in zowel de privé als de publieke sector beschermen tegen financiële moeilijkheden bij langdurig ziekte.
Dit betekent niet dat er geen harmonisatie moet komen: alle contractuelen moeten statutair worden (zoals ook geëist werd door het personeel van de RTBF tijdens hun staking van 18 september), de arbeidsvoorwaarden en lonen in de privé moeten verbeteren, zeker waar er nog geen garantie op een volledig loon na 30 dagen ziekte is.
De betoging van 28 september toonde het potentieel om federale ambtenaren te organiseren in een ernstige strijd. In de daaropvolgende dagen liet minister Vandeput weten dat hij niet wil tornen aan zijn hervorming. Er zullen dus nieuwe acties van de federale ambtenaren volgen, zelfs indien op het ogenblik van schrijven nog geen datum of actie bekend is. Deze strijd is niet alleen nodig voor de arbeids- en levensvoorwaarden van de ambtenaren, het is ook een belangrijke strijd omdat de syndicalisatiegraad erg groot is in de publieke sector. Dat is ongetwijfeld een van de belangrijkste redenen voor de lastercampagne en de aanvallen van de regering op de ambtenaren.
