Racisme, seksisme en homofobie verdwijnen niet zonder strijd

Op de sociale puinhopen van deze besparingsregering die niet aarzelt om verdeeldheid te zaaien, vinden extremistische groepjes een groter zelfvertrouwen. Haatgroepen als Schild & Vrienden die hoog oplopen met Hitler en de holocaust, vrouwen zien als broedmachines en schoonmaakslaven, minderheden willen ‘opkuisen’, … hebben het gevoel dat ze onder deze regering groen licht krijgen om brutaler en gewelddadiger naar buiten te komen. Daarbij wordt niet toevallig vaak verwezen naar de walgelijke retoriek van Theo ‘Trump’ Francken.

Artikel door Sander (Dendermonde) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

Tientallen van die Schild & Vrienden waren actief binnen Jong N-VA en stonden zelfs op de kieslijsten. Het nieuws van de duizenden haatberichten en bijhorende acties van geweld, intimidatie en provocatie leidde tot ontkenning en minimalisering. ‘We gaan toch geen heksenjacht organiseren’, klonk het. ‘Het was maar om te lachen’, zeiden ze. Racisme en haat zijn nochtans nooit grappig. Het begrip dat er bij N-VA niet is voor transmigranten, vluchtelingen, werklozen, werknemers die een leefbaar pensioen willen, zieke ambtenaren, … is er wel voor de eigen jongeren die met neonazisme dwepen.

Het Vlaams Belang, dat moet concurreren met de N-VA, doet zelfs geen moeite om afstand te nemen van aanhangers van Schild & Vrienden (S&V) of andere aangebrande leden. Zo werd bekend dat de voorzitter van het VB in Dendermonde, Ilse Annemans, op Russische sociale media Hitler aanprees. De zelfverklaarde ‘eindbaas’ van Schild & Vrienden, Dries Van Langenhove, was eind 2015 spreker op een reeks interne vormingen van de Vlaams Belang Jongeren.

Eerder dit jaar verklaarde Siegfried Bracke dat hij de mening van Dries Van Langenhove in een zoveelste kranteninterview “heerlijk uitdagend” vond. Ze vonden elkaar in hun verdediging van het harde besparingsbeleid tegen al wie het aandurfde om te protesteren. Stakingspiketten werden lastiggevallen en het ABVV-lokaal in Gent werd het slachtoffer van inbraak en vandalisme. Deze zomer werd opgeroepen om de staking van de afvalophalers van Ivago te saboteren door zelf huisvuil op te halen. De fils-à-papas van S&V hielden het bij het ophalen van de enkele vuilniszakken die nodig waren om er een filmpje over te maken.

Racisme, seksisme, LGBTQI+-fobie aanklagen is belangrijk, maar het volstaat niet. We moeten mobiliseren en actieve strijd voeren tegen de voedingsbodem van verdeeldheid. Als we dit niet doen, zal extreemrechts steeds verder gaan. Dan krijgen we toestanden zoals in het Oost-Duitse Chemnitz, waar duizenden extreemrechtse militanten amok maakten. Gelukkig waren er ook daar nadien meer betogers op de antifascistische mobilisaties.

De uitsluiting van Van Langenhove aan de UGent is een begin, maar lost de zaak niet op. Militanten van S&V zijn nog steeds actief aan de universiteit en organisaties waaruit ze komen (zoals KVHV, NSV), worden zelfs gesubsidieerd door de universiteit. Er is geen bredere steun voor extreemrechts, dat bleek ook uit de verontwaardiging na de Pano reportage. Mobilisatie kan extreemrechts isoleren zodat het niet durft over te gaan tot nieuwe gewelddaden en niet langer aanvaard wordt in traditionele partijen en media.

Na de eerste acties tegen Schild & Vrienden mogen we niet berusten, maar moeten we ons verder organiseren. Kapitalisme heeft verdeeldheid nodig en dat maakt dat groepen als S&V steeds opnieuw kunnen opduiken. Om de wanhoop en angst waarmee extreemrechts en populistisch rechts zich kunnen voeden te stoppen, moeten we opkomen voor investeringen in gratis en degelijk onderwijs, sociale huisvesting, zorg, werk voor iedereen door de arbeidsduur te verminderen met behoud van loon en extra aanwervingen, … Wij staan voor een socialistisch alternatief op de kapitalistische winsthonger met zijn besparingen, verrijking van een kleine minderheid, oorlogen en uitbuiting van de meerderheid van de bevolking.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie