Vervolging medestanders van Trump: begin van einde voor Amerikaanse president?

Protest tegen Trump in Londen afgelopen zomer. Foto: Paul Mattson

Trump en zijn regering kampen met een nieuwe crisis. Eerst werd de manager van de kiescampagne, Paul Manafort, schuldig bevonden aan financiële misdrijven waaronder bank- en belastingfraude. Vervolgens pleitte zijn voormalige advocaat Michael Cohen schuldig voor het breken van de wetgeving rond de financiering van kiescampagnes.

Artikel door Helen Pattison, uit weekblad ‘The Socialist’

Trump en zijn medestanders blijven zich opwerpen als de egoïstische kapitalisten die ze zijn. Dit heeft totaal niets met ‘anti-establishment’ te maken.

De vervolging van Manafort en Cohen is belangrijk voor de regering-Trump omdat het kan betekenen dat de verkiezingscampagne zelf de wet heeft overtreden. Het leidde alvast tot nieuwe oproepen aan het parlement om een procedure van impeachment te starten tegen de reeds verzwakte president. Tot hiertoe weigert de Democratische Partij, zelf geen vriend van de gewone werkenden, om stappen daartoe te ondernemen.

Een aantal invloedrijke aanhangers van Trump keren hem de rug toe. Sommigen kondigden aan dat ze zullen samenwerken met voormalig FBI-baas Robert Mueller die een onderzoek voert naar de vermeende banden tussen Rusland en de campagne van Trump.

Trump was nooit de favoriete kandidaat van het Amerikaanse kapitalisme. Hij haalde de Republikeinse nominatie en het presidentschap binnen op basis van zijn populariteit onder kiezers die niets moeten weten van de business-as-usual Republikeinen (en Democraten) in die verkiezingen. Zo kon hij de kandidaat van Wall Street, Hillary Clinton, verslaan.

Tot hiertoe hebben de kapitalisten grotendeels een afwachtende houding ingenomen vooraleer ze ingaan tegen het destabiliserende beleid van Trump. Die afwachtende houding wordt natuurlijk versterkt door de cadeaus die ze zelf krijgen in de vorm van onder meer verlagingen van de vennootschapsbelasting.

Sinds de verkiezing van Trump hebben wij er zowel in de VS, met Socialist Alternative en gemeenteraadslid Kshama Sawant in Seattle, als de rest van de wereld op gewezen dat er nood is aan een massabeweging waarmee we deze rotte, racistische, seksistische en asociale regering wegkrijgen. Er waren grote protestacties in de VS naast solidariteitsacties elders in de wereld. Deze dwongen de regering-Trump tot een aantal toegevingen.

Als een massabeweging een einde maakt aan Trump, zal wie hem ook opvolgt geconfronteerd worden met meer moeilijkheden als hij of zij de werkende bevolking aanpakt. Beide gevestigde partijen zullen bang zijn voor verdere bewegingen van een arbeidersklasse die gemerkt heeft dat strijd resultaat oplevert. Het zou een enorm krachtsvertoon zijn van gewone mensen die aantonen dat ze in staat zijn om de Amerikaanse samenleving in hun belang te veranderen.

Met een schijnbaar uitgetelde tegenstander zouden de Democraten het gemakkelijk moeten hebben bij de tussentijdse parlementsverkiezingen. Het is begrijpelijk dat veel gewone Amerikanen naar de Democraten kijken, ze denken dat het de enige haalbare weg is om van Trump af te raken. Sommigen denken daarbij dat ‘gematigde’ (lees: conservatieve) kandidaten de meeste kans maken om zetels van de Republikeinen terug te winnen.

Dat klopt niet. Het programma van sociale maatregelen  en een breuk met de besparingen zorgde er twee jaar geleden voor dat Bernie Sanders zo populair was in de voorverkiezingen. Eisen als algemene gezondheidszorg voor iedereen en een nationaal minimumloon van 15 dollar per uur blijven bijzonder populair.

Het was met een dergelijk programma dat Alexandra Ocasio-Cortez, die zichzelf omschrijft als ‘democratische socialist’, de nominatie voor een Democratische zetel in New York binnenhaalde. Moesten de Democraten met een dergelijk programma opkomen, dan zou die partij het een pak beter doen dan in 2016. Maar de overwinning van Ocasio-Cortez is eerder de uitzondering dan de regel. De meeste kiezers zullen bij de tussentijdse verkiezingen van november slechts de keuze hebben tussen twee gelijkaardige kandidaten van het establishment.

Jammer genoeg blijkt ook Ocasio-Cortez niet consistent te zijn in het verzet tegen het kapitalisme. Naar aanleiding van het overlijden van de Republikeinse senator John McCain tweette ze dat “McCain een nooit gezien voorbeeld van menselijkheid en dienstbaarheid voor de VS” was.

Als de Democratische Partij in de tussentijdse verkiezingen scoort, ondanks het gebrek aan een alternatief, dan kan dit de druk voor een impeachment van Trump versterken. Een twee derde meerderheid in de Senaat wordt dan immers realistischer. Het establishment is ongetwijfeld al op zoek naar kandidaten om Trump te vervangen en de belangen van de heersende klasse betrouwbaar te verdedigen.

Anderzijds kunnen delen van de werkende klasse – zeker diegenen die een afkeer hebben tegen de kliek van Washington en die zich laten vangen als Trump beweert dat hij aan hun kant staat – een impeachment zien als een aanval op een anti-establishmentfiguur, omdat Trump zich zo voordoet.

In plaats van enkel op te komen voor een impeachment of de vervanging van de ene kapitalistische politicus door een andere, moeten socialisten opkomen voor een sterke massabeweging – en uiteindelijk een nieuwe partij – tegen racisme, seksisme en kapitalisme. Zo’n beweging kan Trump en de Republikeinen aan de kant schuiven, zonder hoop te vestigen op het establishment en de Democraten.

Een beweging van onderuit op basis van sociale eisen – zoals de recente golf van onderwijsstakingen in de VS – kan gewone mensen doorheen de VS die gebukt gaan onder een decennium van economische crisis bijeenbrengen in de strijd voor een echt socialistisch alternatief op het kapitalisme.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie