Meer dan 80 doden, waaronder kinderen, en meer dan 150 gewonden. Tientallen mensen verloren hun huis en er is een onschatbare vernieling van bossen en bosgrond. Dat is tot hiertoe het resultaat van de grote branden in het Griekse Attica. Het aantal slachtoffers kan nog toenemen, mensen probeerden zich te redden door in de zee te springen. Het is ook nog niet geweten hoeveel mensen er nog in verbrande huizen aanwezig waren.
Reactie door Xekinima, onze Griekse zusterorganisatie
Op één namiddag waren er minstens drie grote branden in Attica en doorheen het land waren het er vijftien. De omvang van deze tragedie doet denken aan de branden van 2007 toen tientallen mensen omkwamen en heel wat bossen in Peloponese en Parnitha in brand stonden.
Het groot aantal branden dat tegelijk plaatsvond in Attica, waar de temperatuur erg hoog was en er een sterke wind stond, en de plaatsen en ogenblikken waarop de branden begonnen, leiden tot vragen onder de bevolking. Eén van de getroffen gebieden, Kineta aan de voet van de bergen van Yerania, is waar er plannen zijn om een bauxiet-mijn te vestigen. De aanvraag hiervoor werd in 2017 verworpen na protest van de inwoners uit de buurt, vooral op basis van het argument van de bescherming van de bossen. Nu een groot deel van die bossen platgebrand zijn, kan dit door het mijnbedrijf gebruikt worden.
De regering heeft het op directe of indirecte wijze al over brandstichtingen. Premier Tsipras had het over een “asymmetrisch fenomeen.” De vraag moet echter zijn: is deze tragedie enkel het resultaat van een aantal mensen die om welke reden dan ook branden stichten? Kan de regering de omvang van de schade rechtvaardigen door erop te wijzen dat het om een ‘asymmetrisch fenomeen’ gaat? De echte vraag is wat de regering doet om het land en de bossen te beschermen tegen dergelijke dreiging.
Wat er nadien ook zal blijken, de realiteit is duidelijk: de tekorten en besparingen op zowel de brandweer als de bosbescherming, zowel qua personeel als materiaal, hebben gevolgen. Het maakt het moeilijker om de branden te bestrijden, soms zelfs onmogelijk.
In 2007 protesteerden de brandweerlieden dat 29% van de posten in de brandweer niet ingevuld waren. Ze stelden dat een groot deel van de uitrusting defect was of ontoereikend. Tijdens de laatste grote branden van 2007 raakten bovendien heel wat brandweerwagens en gereedschap beschadigd. Er was ook een gebrek aan persoonlijke bescherming van de brandweerlieden.
Besparingen
Elf jaar en verschillende besparingsrondes van de trojka later, is de situatie nog erger. Elk jaar is er verder bespaard op de brandweer.
De situatie is rampzalig, maar er zijn ook hoopvolle elementen: de enorme solidariteit en bereidheid tot hulp door honderden mensen, vrijwilligers die de bossen beschermen waar de overheid tekort schiet, vrijwilligers die samen met de brandweer en boswachters hielpen blussen. Er waren oproepen op sociale media om slachtoffers te helpen en daar kwam een massale respons op. Dokters verzorgden de slachtoffers vrijwillig en dierenartsen en activisten verzorgden zowel huisdieren als andere getroffen dieren.
Deze golf van solidariteit kan de basis vormen waarop we stukje bij beetje onze collectieve kracht terugvinden om de strijd te voeren tegen het beleid dat tot deze tragedie heeft geleid. Er is nood aan een ander systeem waarin de winsten van de grote bedrijven en de banken niet langer voorgaan op onze levens en ons milieu.
