In meer dan 12 regio’s staakten truckers: bevestiging van groeiende tendens van gecoördineerde acties
Truckers in China namen deel aan stakingen en protestacties tegen de stijgende brandstofprijzen, tol voor de wegen en tegen een nieuwe online app waardoor ze tegen elkaar moeten concurreren om werk te hebben.
Door Chinaworker.info
De nooit geziene stakingsacties begonnen in de provincies Jiangxi en Chongqing op 8 en 9 juni. Daarna was er een uitbreiding in andere regio’s. Een anonieme online oproep aan de “30 miljoen truckers in China” vroeg om de staking te vervoegen. Het protest nam verschillende vormen aan. In sommige regio’s waren er wegblokkades. Video’s op sociale media tonen ook hoe groepen truckers traag reden met spandoeken op hun truck terwijl de chauffeurs claxonneerden en slogans riepen.
De stakingen waren niet meteen een reactie op gelijkaardige acties van truckers, maar het is wel opmerkelijk dat er ook in Iran en Brazilië acties van truckers waren. De redenen daarvoor waren gelijkaardig: de hogere brandstofprijzen speelden een centrale rol.
“Vechten om te overleven”
Meer dan 80% van de Chinese goederen worden met vrachtwagens vervoerd. De stakingen in juni waren dan ook een eerste teken van een reus die wakker wordt. Verschillende commentatoren waarschuwen dat er nieuwe en grootschaliger stakingsacties mogelijk zijn indien de prijzen blijven stijgen.
“We vechten om te overleven,” stelde aan chauffeur uit Shandong aan de South China Morning Post. Er werd meteen gewezen op de mogelijkheid van nieuwe protestacties later dit jaar. Bovenop de brandstofprijzen is er ook veel woede over de hoge tol, intimidaties door de politie met agenten die zaakjes doen door overladen trucks te beboeten, maar ook geweld door maffiabendes die geld eisen om truckers gerust te laten.
“Overal waar je komt, moet je tol of een bijdrage betalen. Zo betaal je tol voor snelwegen en nationale wegen. Zelfs kleine plaatsen vragen nu al geld,” zei een trucker aan Radio Free Asia.
De krant Wall Street Journal omschreef de stakingen als erg regionaal verschillend. Dat is niet verrassend gezien de bijzonder repressieve politiek in China. Er waren acties van truckers in meer dan tien regio’s en steden, van Chongqing in het westen tot Shanghai in het oosten (over een afstand die gelijkaardig is als die tussen Londen en Warschau). De omvang van het protest was dan ook erg indrukwekkend. Met een totale mediaboycot versterkt door de censuur door het regime, is het niet mogelijk om een exact beeld te hebben op het aantal deelnemers aan de stakingsacties.
De staking was omwille van de omvang alleen al politiek erg belangrijk, zelfs indien de truckers zoals de meeste arbeiders die in actie komen zich niet aan directe politieke eisen wagen. De regering zal rekening moeten houden met deze nieuwe stap in een golf van regionale stakingen in China.
Zo werd eerder gestaakt door kraanpersoneel en bezorgers van voedsel. Deze stakingen braken ook gelijktijdig los in tientallen steden. De meeste stakingen waren er erg plots en ze duurden niet lang. Dat is onvermijdelijk in de Chinese context. Maar ze wijzen wel op een nieuwe trend van arbeidersstrijd. Het wijst ook op belangrijke veranderingen in het bewustzijn van de werkenden en een groeiende capaciteit om acties in verschillende regio’s te organiseren, ondanks het toeziend oog van de overheidsdiensten. Het bevel dat aan de censuurdiensten werd gegeven op 11 juni, en uitlekte aan de buitenlandse website China Digital Times, wijst op ongerustheid bij de regering: “Alle websites in alle regio’s moeten meteen verwijderd worden als ze nieuws brengen over protest van truckers in verschillende provincies. Laat geen steen onaangeroerd. Verhoog het toezicht en kijk strikt toe op buitenlandse mediaberichten en provocatieve commentaren.”
Een aantal buitenlandse kranten stelden ten onrechte dat stakende truckers opriepen tot de omverwerping van de dictatuur van de ‘Communistische’ Partij (?????). Eigenlijk was de slogan: “Weg met Huochebang” (?????). Dat is de naam van de op Uber lijkende online app die chauffeurs verbindt met klanten.
Gig economie
De app is eigendom van de groep Manbang, een recent fusiebedrijf met een virtueel monopolie op het goederentransport. 90% van de truckers bezitten hun eigen vrachtwagen en zijn zelfstandig. Ze klagen aan dat de nieuwe versie van de app hen tegen elkaar laat bieden in een neerwaartse spiraal. De bijdragen aan de chauffeurs nemen af terwijl de kosten stijgen.
Het is een voorbeeld van hoe de “gig economie” een impact heeft op China. “Gig economie” verwijst naar tijdelijke en onzekere jobs met bedrijven die zogenaamd zelfstandig personeel aanwerven in plaats van voltijds werknemers.
Dit speelde ook een rol in het protest van taxichauffeurs en voedselbezorgers. De nieuwe technologie wordt in een door winst gedreven kapitalisme gebruikt om de uitbuiting op te drijven en de druk op de werkenden te verhogen, in plaats van deze te verlagen.
De meeste Chinese truckers zijn formeel gezien ‘zelfstandige’ aannemers, maar in de praktijk zijn het loonarbeiders. Een onderzoek van Social Services Academic Press dat in april uitkwam, gaf aan dat de Chinese truckers in 2016 gemiddeld meer dan 12 uur per dag werkten voor een inkomen van ongeveer 8.000 yuan (ongeveer 1.000 euro). Het rapport stelde dat de chauffeurs “constant op weg zijn, in hun vrachtwagen slapen en hun familie soms maanden niet zien.”
De enorme werkdruk voor truckers wordt opgelegd omdat ze doorgaans de schulden moeten afbetalen die ze aangingen om hun vrachtwagen te kopen.
