Neen aan bombardementen op Syrië! Voor een massabeweging tegen de oorlog!

De regering-Trump maakt zich op voor de mogelijkheid van een nieuwe reeks raketaanvallen op doelwitten van het Syrische regime. Dit kan leiden tot een explosieve situatie met mogelijk een grotere militaire confrontatie tussen grootmachten en regionale machten in het Midden-Oosten. Moskou reageerde op Trump’s openlijke dreigementen met de stelling dat het Amerikaanse eenheden die betrokken zijn bij aanvallen op Syrische bodem als doelwit zou beschouwen.

Analyse door Serge Jordan, CWI

Zowel Trump als de Britse premier Theresa May kennen woelige politieke tijden en hebben nood aan iets om de aandacht af te leiden van de blunders van hun regeringen. In Groot-Brittannië kwam het May bijzonder goed uit dat de beweerde aanval met gifgas, waarvoor geen concreet bewijs geleverd wordt, plaatsvond in aanloop naar deze crisis. Samen met Frankrijk, waar president Macron geconfronteerd wordt met een nieuwe golf van arbeidersstrijd, en Saoedi-Arabië dat faciliteiten aanbiedt aan de drie andere landen, laten ze hun spierballen rollen tegen het regime van Assad en zijn medestanders in het Kremlin. Ze maken daartoe cynisch gebruik van het excuus van de beweerde chemische aanval in Douma, de belangrijkste stad van Oost-Ghouta in de buurt van Damascus.

Deze vreselijke aanval die tientallen doden zou gemaakt hebben, wordt vooralsnog zonder enig ernstig bewijs aan het regime van Bashar al-Assad en zijn buitenlandse bondgenoten toegeschreven. Het regime van Assad heeft zijn corrupt bewind jarenlang effectief in stand gehouden op basis van het bloed van onschuldige mensen. Het CWI geeft geen enkele steun aan dit brutale reactionaire regime en evenmin aan de Russische en Iraanse bondgenoten van Assad. Maar waarom zou het Syrische regime nu een chemische aanval inzetten en zich de woede van de westerse imperialistische machten op de hals halen? Het is niet uitgesloten, maar de tactische logica achter zo’n beslissing is niet duidelijk. Een militaire overwinning van het regime in Oost-Ghouta lag binnen handbereik, waardoor Assad de controle zou hebben over de meeste stedelijke centra van Syrië. Sommige commentatoren speculeren dat de recente aanval misschien het werk is van jihadistische ‘rebellen’ met als doel om het VS-imperialisme dieper in het conflict te trekken.

Los van wie verantwoordelijk is voor deze aanval, moeten we het gebruik ervan als excuus voor een nieuwe imperialistische interventie in het Midden-Oosten verwerpen en er openlijk tegen protesteren. Vijftien jaar na de invasie en bezetting van Irak zijn miljoenen mensen de leugens van de heersende politici en hun vrienden van de gevestigde media destijds nog niet vergeten. Die leugens moesten de vreselijke oorlog in Irak rechtvaardigen. Het maakt dat veel mensen vandaag niet zomaar bereid zijn om de officiële versie van de westerse regeringen en de massamedia te aanvaarden. Andere westerse interventies in Afghanistan, Libië, … waren bovendien erg rampzalig voor de mensen in de regio en hebben de crisis enkel verergerd.

De oorlog in Irak heeft geleid tot een afname van de invloed van het VS-imperialisme in het Midden-Oosten. De aanhoudende oorlog in Syrië bevestigt dit verder, wat ruimte opent voor Rusland en Iran om hun regionale invloed uit te breiden. Samen met de bocht van de regering-Trump naar een meer openlijke en blinde steun voor de aartsvijanden van Iran, namelijk Israël en Saoedi-Arabië, zorgt dit ervoor dat de regionale spanningen hoog oplopen.

De spanningen tussen de belangrijkste machten werden voorheen nog onder controle gehouden door de strijd tegen ISIS. Met het verbrokkelen van de proto-staat van ISIS komen die spanningen met vernieuwde kracht op de voorgrond. Er was de voorbije periode al een escalatie van militaire spanningen op Syrisch grondgebied met een grotere betrokkenheid van Israël, Turkije, Iran en anderen.

De luchtaanvallen van Trump zullen wellicht een kortdurend machtsvertoon zijn naar het voorbeeld van wat er in april 2017 gebeurde. Toen vuurde de Amerikaanse marine 59 Tomahawks af op een Syrische luchtmachtbasis. Andere opties, zoals een volledige oorlog voor ‘regimeverandering’, zouden niet alleen de hele regio dreigen mee te sleuren in een grote oorlog, maar kunnen ook leiden tot nog meer politieke en sociale onrust in Westerse steden en de rest van de wereld. Maar een oorlog heeft een eigen logica en nieuwe Amerikaanse luchtaanvallen kunnen in zo’n ontvlambare situatie onbedoelde gevolgen met zich meebrengen.

Hypocrisie

De inter-imperialistische spanningen in het Midden-Oosten en de rest van de wereld nemen toe. Tegelijk nemen de hypocrisie en de dubbele standaarden van de heersende klassen enorme proporties aan. Trump, May en Macron beschuldigen Assad van “minachting voor mensenlevens,” maar ze hebben allemaal de rode loper uitgerold voor de Saoedische kroonprins Mohammad Bin Salman, de architect van het bloedbad en de bewuste uithongering van Jemen waarbij er gemiddeld om de tien minuten een kind sterft. Ze haastten zich allemaal om de contrarevolutionaire slachter al-Sisi te feliciteren met zijn recente ‘herverkiezing’ in Egypte. Alle drie gaven ze in de praktijk groen licht aan de Turkse president Erdogan voor diens operatie van etnische zuivering in Afrin, en ook aan de Israëlische scherpschutters die ongewapende Palestijnen in Gaza neerschieten. Een veroordeling van die laatste acties botste in de VN Veiligheidsraad op een Amerikaans veto.

De commentatoren die nu het gebruik van chemische wapens aanklagen om een nieuwe militaire agressie in Syrië te rechtvaardigen, hebben nog geen wenkbrauw opgetrokken toen het Amerikaans leger witte fosfor gebruikte in dicht bevolkte gebieden in Mosoel en Raqqa toen daar tegen ISIS gestreden werd. In naam van de ‘oorlog tegen terreur’ werden honderden burgers aan hun lot over gelaten en werden steden vernield. Dezelfde logica wordt door Assad en de aanhangers van Poetin gebruikt in een poging om moordende belegeringen en brutale bombardementen op burgerbevolkingen te rechtvaardigen in regio’s van Syrië die in handen zijn van gewapende rebellengroepen, hoofdzakelijk van fundamentalistisch-Islamistische strekking, zoals de salafisten van ‘Jaysh al-Islam’ die tot voor kort Oost-Ghouta controleerden.

Het moorddadige beleid van Assad en zijn bondgenoten, het aanrichten van burgerdoden bij de westerse imperialistische ‘bevrijding’ en de massale armoede en vervreemding van miljoenen mensen, zal wellicht leiden tot de ontwikkeling van nieuwe extremistische Soennitische gewapende groepen, tenzij dit gestopt wordt door een echt alternatief. De acties van meedogenloze gewapende benden van Salafisten en jihadisten hebben Assad tegelijk toegelaten om op basis van angst de controle over belangrijke delen van de bevolking te behouden. Een nieuwe ronde van imperialistische luchtaanvallen zou hetzelfde effect hebben. Assad stelt zijn regime voor als een fort dat verdedigd wordt tegen binnenlandse en externe terroristen en buitenlandse vijanden. Deze voorstelling zal aan kracht winnen.

Het CWI verzet zich tegen alle militaire aanvallen in Syrië, tegen alle buitenlandse interventies en inmenging. De bloedvergieten en vernielingen zijn de afgelopen zeven jaar bijna nooit gestopt. In plaats van het geweld op te voeren, moet het gestopt worden. Alle kapitalistische en imperialistische machten die betrokken zijn in een strijd om macht, prestige en winsten in de regio hebben aangetoond dat ze daar absoluut niet toe in staat zijn. Er is op basis van dit rotte systeem geen oplossing mogelijk voor de horror waar de Syrische bevolking onder gebukt gaat.

De Syrische bevolking is verlamd door de slagen van de contrarevolutie en de oorlog. Maar er is wel een belangrijke en sterke arbeidersklasse in landen als Iran, Turkije en Egypte. Samen met de armen en onderdrukten in de regio, en ondersteund door de broodnodige anti-oorlogsbeweging in het Westen, zou een dergelijke kracht met een democratisch socialistisch programma een uitweg bieden uit de nachtmerrie die Syrië en het Midden-Oosten doormaken.

Wij zeggen:

  • Stop de aanvallen van Trump op Syrië. Voor de terugtrekking van alle buitenlandse troepen uit Syrië, neen aan de inmenging van buitenlandse machten!
  • Voor een massale internationale beweging tegen de oorlog!
  • Voor de opbouw van eengemaakte multi-etnische en niet-sectaire verdedigingscomités in alle delen van Syrië om de werkenden en armen te beschermen tegen alle vormen van sectair en militair geweld!
  • Voor de opbouw van onafhankelijke vakbonden en massale arbeiderspartijen, met een programma van verdeling van de grond aan de massa’s en van de fabrieken aan de arbeiders.
  • Weg met dictatuur, kapitalisme en imperialisme – voor arbeiderseenheid en socialisme.
  • Voor een democratische socialistische confederatie van het Midden-Oosten en Noord-Afrika, met respect van de rechten van alle minderheden!
Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie