Geweld door Schild & Vrienden, groep mee opgezet door Jong N-VA’ers. Reageert N-VA tegen politiek geweld door eigen jongeren?
Schild en Vrienden is het extreemrechtse haatclubje rond Dries Vanlangenhove, die onlangs in de media kwam met zijn transfobe uitspraken. Dat ze niet vies zijn van intimidatie wisten we al: eerder stuurden leden van Jong N-VA, NSV! en KVHV seksistische commentaren en verkrachtingsmemes rond naar personeelsleden van de Ugent. Nu gaan ze een stapje verder en vallen ze onder de vlag van Schild en Vrienden fysiek acties aan.
In een klimaat waar Theo Francken mensen zonder verpinken kan uitleveren aan martelende dictaturen, N-VA collega Jambon zonder pardon razzia’s kan uitvoeren op culturele organisaties en dodelijke ongevallen louter afgedaan worden als zelfgezochte onvoorzichtigheden, is het niet verwonderlijk dat groepjes als ‘Schild en Vrienden’ aan zelfvertrouwen winnen. Gewapend met het voorbeeld van hun Amerikaanse alt-right collega’s proberen ze hun racisme in daden om te zetten en elke kritische stem via intimidatie het zwijgen op te leggen.
De alt-right beweging kreeg echter een enorme klap toen het bij provocaties op straat te ver ging. Nadat er een dode viel in Charlottesville afgelopen zomer volgenden massale betogingen en acties waardoor extreemrechts terug in de verdrukking kwam. Grote mobilisaties zijn nodig om extreemrechts te marginaliseren en het zelfvertrouwen te ontnemen. Als we extreemrechts met tak en wortel willen uitroeien, moeten we van die mobilisatie gebruik maken om de discussie aan te gaan over het programma waarmee we een antwoord bieden op de voedingsbodem van haatgroepen als ‘Schild en Vrienden.’
Door de werkende klasse te verdelen tussen Vlamingen en migranten (of werkenden en niet-werkenden, vrouwen en mannen etc.) wil deze regering de aandacht afleiden van de echte breuklijn. Die tussen de 99,9% werkenden, studenten, gepensioneerden en werkzoekenden die besparing na besparing moeten slikken, en het minieme aantal bedrijfsleiders en aandeelhouders dat door de regering op hun wenken worden bediend. Terwijl bespaard wordt op onderwijs, gezondheidszorg, pensioenen, … passeerde in 2016 221 miljard euro door belastingparadijzen. Dat is niet allemaal fraude, maar het geeft wel een idee van de enorme middelen die er zijn.
Het zijn niet de vluchtelingen die de sociale zekerheid ondermijnen, het zijn de werkgevers en hun politieke marionetten in de rechtse regering. Zij hollen de sociale zekerheid uit om de middelen ervan cadeau te doen aan de speculanten en grote aandeelhouders. N-VA voorzitter De Wever beweert dat we moeten kiezen tussen vluchtelingen menswaardig opvangen of de sociale zekerheid overeind houden, maar hij voert een beleid dat zowel ingaat tegen de sociale zekerheid als tegen de vluchtelingen. De Wever en Francken proberen verdeeldheid en racisme te stimuleren om er electoraal voordeel uit te halen om daarmee de grote bedrijven nog meer van dienst te kunnen te zijn. Hun verdelende retoriek wordt steeds erger, hun jongeren voelen zich hierdoor gesterkt en gaan over tot fysiek geweld.
Het is hoog tijd om dit een halt toe te roepen. Racisme kunnen we het beste bestrijden door op te komen voor een programma dat alle werkenden en jongeren verenigt, los van hun afkomst. Het betekent opkomen voor degelijke jobs aan goede lonen, betaalbare huisvesting, uitgebouwde openbare diensten, een menswaardige pensioenleeftijd, … Niet de vluchtelingen maar de rechtse regering vallen al die zaken aan.
Laten we samen strijden tegen extreemrechts en zijn verdeel-en-heers politiek. De eerste afspraak is op donderdag 22 maart in Gent op een betoging tegen een geplande pro-apartheidsmars (25 jaar na de val van de apartheid!) van de extreemrechtse studentenclub NSV (gelinkt aan het Vlaams Belang, maar met ook leden van N-VA erin betrokken).
We vroegen Pascal Debruyne (Vluchtelingenwerk Vlaanderen) wat er exact gebeurd was:
