Wereldwijde terugkeer van strijd voor vrouwenrechten

De voorbije jaren was er een hernieuwde opmars van strijd voor vrouwenrechten. 2017 was een keerpunt. In de VS trad Trump als president aan. Op de dag van zijn eedaflegging, op 21 januari, waren er maar liefst 3,5 miljoen betogers. Er werd geprotesteerd tegen racisme en tegen het aangekondigde beleid van Trump dat enkel op de superrijken gericht is. Het verzet tegen het seksisme was echter ook een dominant element in de ‘Million Womens’ Marches’ die plaatsvonden. Op hetzelfde ogenblik waren er ook elders tienduizenden betogers. Sindsdien is de discussie over seksisme niet meer verdwenen. Steeds bredere lagen zijn ervan bewust dat seksisme helaas vaak voorkomt, maar ook van het feit dat we ons daar niet bij hoeven neer te leggen. Dagelijks seksisme kan net als andere aanvallen op sociale verworvenheden bestreden worden.

door Emily, coördinatrice van ROSA

Met behulp van de sociale media en hashtags als #MeToo wordt het dagelijks geweld en de ongewenste intimiteiten tegenover vrouwen aangeklaagd.  In verschillende landen kwam het ook tot straatprotest voor vrouwenrechten (recht op abortus, tegen geweld, …), waaronder het recht op een beter leven met gelijk loon voor gelijk werk, degelijke openbare diensten, stopzetting van het besparingsbeleid dat vrouwen harder raakt, …

Het is de 50ste verjaardag van mei 1968. Een les die we uit die periode kunnen trekken is dat vooruitgang op vlak van vrouwenrechten vaak bekomen werd in perioden van algemene strijd voor betere levensvoorwaarden. Daarbij is het essentieel dat vrouwen integraal onderdeel van de strijd zijn. Vakbonden en politieke organisaties moeten specifieke aandacht geven aan de betrokkenheid van vrouwen.

Opgang van strijd

In de VS waren er op 21 januari, de verjaardag van de eedaflegging van Trump, verschillende vrouwenbetogingen. Dat is belangrijk: het laat toe om #MeToo niet tot de sociale media te beperken, maar effectief te bouwen aan een beweging op straat. De acties waren niet zo spontaan en niet zo groot als vorig jaar, maar geleidelijk zijn ze wel beter georganiseerd waardoor er ook verder op kan gebouwd worden. Een volgende stap wordt 8 maart, de internationale vrouwendag.

In Brazilië is er net als in andere Latijns-Amerikaanse landen een groeiend verzet tegen geweld op vrouwen. De economische en sociale crisis in het land leidt tot meer geweld. Daarbovenop probeert de rechtse regering-Temer om rechten zoals toegang tot abortus af te schaffen (nu is die toegang al beperkt tot gevallen van verkrachting of als het leven van de moeder bedreigd is). Midden november was er een eerste actiegolf met onder meer 10.000 betogers in São Paulo.

In Polen en Ierland wordt actie gevoerd voor toegang tot abortus. Vrouwen willen zelf beslissen over hun lichaam en willen de keuze om te beslissen of ze al dan niet kinderen hebben. De pogingen om de beperkte toegang tot abortus in Polen af te schaffen, werden sterk afgezwakt onder druk van protest. De brede steun voor het toekennen van het recht op abortus voert in Ierland de druk op om tot een grondwetswijziging te komen.

Bij ons is er nog geen massabeweging, maar waren er wel de grootste mobilisaties sinds lange tijd. Zo waren er op 28 september 3.000 betogers voor het recht op abortus en waren er een gelijkaardig aantal betogers op 25 november om te protesteren tegen geweld op vrouwen. Daarnaast spelen vrouwen een actieve rol in het verzet tegen de aanvallen op de pensioenen. Het pensioen van vrouwen is vandaag gemiddeld 26% lager dan dat van mannen. De maatregelen om ons langer te doen werken, zullen het nog moeilijker maken om tot een volledige loopbaan met bijhorend pensioen te komen. Nu al leven vier op de tien gepensioneerden onder de armoedegrens, waarvan 2/3 vrouwen.

Delen:
Printen:
Voorpagina van De Linkse Socialist