Actiecomité "Hou Elsum Leefbaar" mobiliseert 70 buurtbewoners
Op maandag 4 oktober kwamen 70 buurtbewoners van Drijhoek, Eikenstraat, St. Franciscusstraat, Dr.-Peetersstraat en omgeving samen op een infovergadering van het actiecomité "Hou Elsum Leefbaar". Aanleiding daartoe was de aankondiging van plaatsing van een GSM-antenne op één van de sociale woonblokken van de Geelse Bouwmaatschappij. Intussen heeft het comité haar eerste resultaten geboekt: een positief advies van het schepencollege werd omgebogen naar een negatief. Op de gemeenteraad kondigde het schepencollege aan op zoek te zijn naar een andere locatie.
Eric Byl
Het comité heeft alvast getoond dat actie loont. Zonder haar verzet had de Mobistar-mast op de woonblokken van de Drijhoek er zeker gestaan, net zoals de Proximus-mast op de blokken aan ’t Velleken. Mobistar en de Geelse Bouwmaatschappij (GBm) hadden op 14 juni een infovergadering gegeven, ingeleid door een ir. van Mobistar en bijgewoond door twee specialisten van de Vlaamse Gezondheidsinspectie en van Logo Zuiderkempen, de directeur van de GBm en voor alle zekerheid nog minstens 2 buurtwerksters. Ze waren het erover eens: "zendmasten zijn niet schadelijk voor de gezondheid." De zogenaamde specialisten zaten erbij als garnituur om het verhaal van Mobistar te bevestigen. "Vroeger was ik er ook tegen, ik heb er veel over gelezen en nu ben ik voor", het bekende verhaal.
Net voor die vergadering waren verontruste bewoners op internet op zoek gegaan naar verdere informatie en had één van hen rondgebeld naar de verschillende politici van de traditionele partijën. Toen was de omvang en het impact dat de bewoners later zouden krijgen, echter nog niet bekend. De bewoonster werd vakkundig afgewimpeld. Toevallig was een LSP-lid uit Westerlo die dag echter de restanten van ons verkiezingspamflet in de bussen gaan droppen van de Geelse blokken. Ten einde raad telefoneerde de bewoonster ons nationaal secretariaat. LSP heeft nooit illusies willen creëeren. We vertelden dat we zelf niet wisten of GSM-masten nu schadelijk zijn voor de gezondheid of niet, dat zoiets voer is voor wetenschappers. Dat we echter bereid waren dat samen met de bewoners te onderzoeken en er alles aan zouden doen om de mast tegen te houden zolang de buurtbewoners geen sluitende garantie zouden hebben betreffende hun gezondheid.
We maakten een reeks afspraken met de bewoners. Eerst en vooral dat we zoveel mogelijk informatie zouden sprokkelen, hoofdzakelijk via internet, maar toch ook via familie, kenissen en LSP-leden met een wetenschappelijk diploma. Als de onschadelijkheid zou vast staan, dan zouden we dat erkennen en onze acties stil leggen. Zoniet zouden we de buurt op een begrijpelijke manier informeren en het comité trachten uit te breiden naar de eigenaars van de huizen rondom de blokken. We zouden erop toezien ons niet uit te spreken tegen technologische vernieuwing. Mobiele communicatie bestaat en is een goede zaak op zich. Veiligheidsrisico’s moeten echter vermeden worden en bij de keuze tussen winst en veiligheid moet ook op langere termijn worden nagedacht
Heel wat op internet gepubliceerde onderzoeken spreken elkaar tegen of zijn van bedenkelijke kwaliteit. Waar zowat iedere specialist het echter over eens is, is dat de wetenschap er nog niet uit is en dus maar beter strikte veiligheidsnormen gerespecteerd worden. Verzekeringsmaatschappijen zijn niet bereid een polis af te sluiten tegen het stralingsgevaar van GSM-masten. De normen verschillen van land tot land. In Duitsland mag binnen de 300 meter van scholen, crèches of speeltuinen geen zendmast geplaatst worden. In Nederland en Oostenrijk zijn de stralingsnormen veel strikter dan in België. Een resolutie in het Vlaams parlement op voorstel van CD&V volksvertegenwoordigers, toen die partij nog in de oppositie zat, pleit voor strenger toezicht en het bewaren van een minimumafstand van elke menselijke activiteit. Deze gegevens en het feit dat zowat iedere specialist die we spraken, zegt persoonlijk geen antennemast boven zijn hoofd te willen, volstaat volgens ons om een andere locatie te zoeken, temeer daar in Geel voldoende open ruimte beschikbaar is.
Tegenover de specialisten van Mobistar en de directeur GBm zaten dus op 14 juni een handvol verontruste buurtbewoners en twee LSP-leden. Genoeg om van Mobistar en de GBm een toezegging te krijgen voor een nieuwe infovergadering waarvan de buurt echt ingelicht zou worden, dus niet gewoon met een velletje papier tussen een stapel reclames en weekbladen, en waarop ook de buurtbewoners een aantal onafhankelijke specialisten zouden uitnodigen. We wachten nog steeds op die vergadering. In plaats ervan dienden de GBm en Mobistar vier dagen later al een bouwaanvraag in. Die werd naar verluid vanaf 24 juni "openbaar aangekondigd", een mooie omschrijving voor een bord achter een haag waarvoor buurtbewoners drie keer rond de Drijhoek trokken vooraleer ze het vonden. Pas op 18 juli werd het ontdekt. De directeur van de van GBm was toen op verlof, diegenen die het openbaar onderzoek leidde eveneens. We hadden 4 dagen de tijd om bezwaar in te dienen.
Niemand van het buurtcomité, noch van LSP heeft daar ervaring mee. Toch slaagden we erin op 4 dagen tijd 22 bezwaarschriften en 106 handtekeningen in te dienen. Die werden eind augustus door het schepencollege verworpen, naar verluid omdat de petitievorm ongeldig zou zijn, we hadden dat nochtans vooraf aangevraagd bij de gemeente. Op 7 september is het comité opnieuw gaan praten met de burgemeester. Die was blijkbaar onder de indruk want intussen werden de bezwaarschriften wel degelijk aanvaard en herzag het schepencollege haar advies. De feitelijke beslissing ligt echter niet bij het gemeentebestuur, maar bij stedenbouw. Het gevaar is reëel dat het schepencollege zich hierachter weg steekt. Vandaar dat we de druk op het schepencollege willen behouden. De raad van bestuur van de GBm is immers politiek samen gesteld en we hopen de gemeenteraad voldoende onder druk te zetten om haar mandaten in de raad aan te wenden om het plan te begraven.
Op 16 oktober heeft de burgemeester een vergadering gevraagd met Mobistar, GBm en twee vertegenwoordigers van het comité. Het comité zal daarop ingaan, maar vindt dat al haar leden en sympathisanten hieraan moeten kunnen deelnemen omdat niemand van ons voldoende technisch onderlegd is om alleen of zelfs met twee de specialisten van antwoord te dienen. Bovendien wil het comité enkel oordelen als alle wijkbewoners betrokken zijn. Kortom:het onderhoud met de burgemeester is belangrijk, maar kan in geen geval een grotere vergadering voor heel de buurt vervangen. Intussen hebben we geprobeerd uit te vissen hoeveel de GBm zal ontvangen van Mobistar voor het ter beschikking stellen van de gebouwen. Naar verluidt zou dat maximaal tot een half miljoen Bfr./jaar opleveren. De directeur van de GBm liet doorschemeren dat een deel daarvan zou doorstromen naar de huurders. Indien dat deel de helft zou bedragen, maar we denken dat het niet zoveel zal zijn, van het totaalbedrag, dan zou dat op een 3 tot 4 euro per maand komen per huurder.
De bewoners van ’t Velleken die nu al een proximus-antenne op hun dak hebben, hebben tot nog toe echter niets ontvangen. Zelfs indien de GBm een deel zou laten doorstromen naar de huurders, hetgeen niet onbelangrijk is in sociale woonblokken, dan nog denken wij dat die 3 tot 4 euro per maand niet opweegt tegen het gezondheidsrisico en de kosten die dat met zich kan meebrengen. De meeting van maandag was alvast een opsteker. Huurders en eigenaars treden nu gezamenlijk op en hebben met hun argumenten duidelijk de grote meerderheid van de wijkbewoners op hun kant. De meeting werd toegesproken door één van de huurders, één van de eigenaars en een wetenschappelijk specialist van LSP. Wordt vervolgd.
