Op 22 januari krijgen de werknemers van McDonald’s die in vestigingen van het bedrijf zelf werken de grootste opslag in tien jaar.
Door een arbeider van McDonald’s
Vorig jaar was er in september een historische stakingsactie door personeel georganiseerd in de Bakers, Food and Allied Workers Union (BFAWU). In twee vestigingen, in Crayford en Cambridge, werd het werk neergelegd om meer loon en betere arbeidsvoorwaarden te eisen. Het resultaat is enorm: er komt een significante loonsverhoging voor henzelf en hun collega’s van McDonald’s in het Verenigd Koninkrijk.
Vakbondsvoorzitter Ronnie Draper van BFAWU stelde: “Als de mensen denken dat staken niets uithaalt, moeten ze maar eens kijken naar wat er verandert bij McDonald’s. Deze moedige werkenden hebben de tweede grootste werkgever ter wereld aangepakt, en ze winnen.”
Ook Labour-voorzitter Jeremy Corbyn feliciteerde het personeel en de vakbond BFAWU. Hij tweette: “Proficiat aan het personeel van McDonald’s en BFAWU om loonsverhoging te bekomen, maar de strijd voor 10 pond per uur is niet voorbij.”
Dat is correct. De loonsverhoging met 40 cent per uur betekent dat de werknemers jonger dan 25 jaar nog steeds een pak onder de 10 pond per uur zitten die hun collega’s ouder dan 25 jaar wel zullen krijgen. Bovendien zijn de vestingen die in franchise worden uitgebaat, ongeveer 65% van alle vestigingen, zelf verantwoordelijk voor hun loonbeleid.
In het restaurant waar ik werk, zegt de franchisehouder dat het personeel hetzelfde loon zal krijgen als in de vestigingen die rechtstreeks door McDonald’s worden uitgebaat. Maar het blijft afwachten of dit effectief zo zal zijn. In het verleden waren er immers veel gevallen van onderbetaald personeel.
De vakbond BFAWU zal er alles aan doen om het personeel in zoveel mogelijk restaurants te organiseren, ook waar ik werk is dat het geval. Dat is nodig om af te dwingen dat al het personeel van McDonald’s minstens 10 pond per uur heeft, vertegenwoordigd wordt door de vakbonden en met respect behandeld wordt.
