Bij het opkomen van de beschuldigingen tegen Harvey Weinstein, producer en mede-oprichter van Miramax, zijn we opnieuw getuige van de uitbuitende en vrouwenhatende acties van de machtigsten der aarde.
Artikel door Laura (Groningen) uit ‘Socialistisch Alternatief’, de publicatie van onze Nederlandse zusterorganisatie
Dit voortdurende seksistische gedrag onthult opnieuw hoe hebzucht, macht en overheersing elkaar overlappen en legt de onverbrekelijke verbanden bloot tussen het kapitalisme en het patriarchaat. De harde realiteit is dat vrouwen die ‘een plekje aan de tafel’ willen bemachtigen, er al snel achter komen dat ze niet welkom zijn. Vrouwen moeten begrijpen dat misbruik op basis van geslacht inherent is aan de kapitalistische structuren, dat het om uitbuiting draait. Als vrouwen hun verhalen delen, krijgen ze vaak geschokte reacties van mannen en vaak ook worden zij beschuldigd. Dit maakt duidelijk dat de houding en reacties op misbruik moeten veranderen. Dit gevoel werd recent versterkt door de herleving van de #MeToo online campagne, die geïnspireerd werd door de vrouwen die zich uitspraken tegen de machtige Weinstein.
Eigenlijk werd de campagne 10 jaar geleden gestart door de zwarte activiste Tarana Burke, maar de meer recente populariteit werd in gang gezet door de Amerikaanse actrice Alyssa Milano. Ze riep iedereen op die te maken had gehad met seksueel geweld om haar tweet te beantwoorden met ‘me too’. Deze campagne werd internationaal, en in één van haar laatste tweets van 24 oktober zei ze: ‘Eén tweet heeft 1,7 miljoen stemmen uit 85 landen bij elkaar gebracht.’ Er is zelfs een #MeTooCongress georganiseerd om de kwestie van seksisme bloot te leggen en om het ook over misbruik binnen de Amerikaanse politiek te hebben.
De #MeToo campagne heeft een grote impact in Nederland gehad, en kwam op het landelijke nieuws. De hashtag #zeghet werd naast #MeToo gebruikt door Nederlandse vrouwen die hun ervaringen deelden.
De beweging inspireerde een vrouwelijke Nederlandse professor om zich uit te spreken tegen seksisme in de academische wereld. Professor Vanessa Evers van de universiteit van Twente sprak zich uit over de intimidatie en fysieke pesterijen die ze onderging tijdens haar carrière. Ze zei dat ze zich verplicht voelde zich uit te spreken, dat ze zich schaamde omdat ze het niet eerder had gedaan en dat ze nog steeds bang was voor de gevolgen.
Elke paar jaar besteden de media aandacht aan dit soort campagnes, maar er moet meer gedaan worden door de mensen zelf. Het is niet voldoende om te wachten tot de machtigen actie ondernemen, omdat hun winsten dalen ten gevolge van ‘negatieve publiciteit’. Alleen maar de ‘bad guys’ straffen of diegenen die gepakt worden, helpt weinig om de echte crisis op te lossen. Het kapitalistisch systeem moedigt dit gedrag aan, het creëert en voedt ‘giftige mannelijkheid’. Inclusief de druk op mannen om zich aan te passen aan maatschappelijke normen van overheersing en macht, bepaald door het systeem. Echter, al diegenen die slachtoffer zijn van dergelijk misbruik, moeten zich niet laten ontmoedigen. Hoe meer stemmen zich toevoegen aan de strijd, hoe groter onze kracht. Het helpt om internationale eenheid en kracht te scheppen.
Daarom is het werk van socialistische feministische organisaties essentieel. Zij leggen het systeem in crisis bloot en geven vrouwen het gereedschap in handen om het te veranderen. ROSA is een socialistische feministische organisatie, opgericht door vrouwelijke leden van de Socialist Party in Ierland (onze zusterorganisatie in Ierland). Het begon na de dood van Savita Halapanavarr, die het slachtoffer werd van Ierlands reactionaire en onmenselijke abortuswetgeving. ROSA staat voor ‘Reproductive rights, against Oppression, Sexism & Austerity’ en is vernoemd naar Rosa Parks en Rosa Luxemburg: inspirerende vrouwen die vochten voor rechtvaardigheid en verandering. ROSA is enorm belangrijk in de strijd in Ierland om de abortuswetgeving te liberaliseren en roept op voor ‘scheiding tussen kerk en staat.’ In oktober is ROSA in Noord-Ierland opgericht, waar de abortuswetgeving zelfs nog strenger is. ROSA werd in maart van dit jaar ook in België gelanceerd. Zij brengen onder de aandacht hoe neoliberaal beleid en de flexibilisering vooral vrouwen treft. De economische crisis heeft ertoe geleid dat sommigen vechten voor hun deel om te overleven en zich daarbij laten verdelen, met als resultaat een groei van racisme, seksisme en homofobie. De echte vijand is de klasse van miljardairs die profiteren van verdeeldheid. Daarom is solidariteit binnen de werkende klasse van het grootste belang. Een socialistische maatschappij voor en door gewone mensen is de enige weg naar echte emancipatie van vrouwen en alle mensen.
