In deze rubriek brengen we nieuws vanuit LSP zelf. We willen plaats bieden voor korte verslagen van acties, campagnemomenten, … Er worden aankondigingen gedaan of verslagen gegeven van bijeenkomsten. We willen ook aangeven wat de prioriteiten in de komende dagen en weken zijn.
Geweigerde stortingen
Van 26 oktober tot en met 2 november waren onze bankrekeningen op naam van LSP en van Socialist Press geblokkeerd door BNP Paribas. Dit omwille van een administratieve fout bij de bank. We komen hier de komende dagen op terug.
Ondertussen vragen we wie tussen die dagen gestort heeft en het gestorte bedrag terugkreeg met de melding “storting geweigerd” om opnieuw te storten. Momenteel zijn onze rekeningen beschikbaar. Dit geldt zowel voor steun aan de partij als voor onze publicaties (abonnementen, kranten, boeken, …).
Gent 23 november. Meeting: Handen af van onze openbare diensten!
Van 19u30 tot 21u30 – vier getuigen vertellen over de dramatische impact van de besparingen en de privatisering in hun openbare dienst
Egmont Ruelens – ging tijdens z’n opleiding tot arts werken als buschauffeur en schreef recent het boek ‘Dokter aan het stuur’
Mirre – werkt als treinbegeleidster en is afgevaardigde voor ACOD bij de NMBS
Evert Persoons – is secretaris bij de BBTK voor de Social Profit en volgt het dossier van de rust-en verzorgingscentra op de voet
Emilie – werkt in het hoger onderwijs, is afgevaardigde bij ACOD-Overheidsdiensten en coördinatrice van de ROSA campagne in Gent
Vanaf 18u – etentje (Russische maaltijdsoep) tvv Mars tegen Seksisme 2018. inschrijven voor maaltijd kan op gent@socialisme.be (8 euro / 5 euro sociaal tarief)
Antwerpen 9 november. Rebellie en repressie in Catalonië; Welke toekomst?
Een debat- en discussie-avond van LSP Antwerpen over de recente ontwikkelingen omtrent de onafhankelijkheidsbeweging
2 sprekers zullen de avond van stof tot discussie voorzien:
– Vincent Scheltiens. Historicus en docent politieke geschiedenis aan de Universiteit Antwerpen, gespecialiseerd in Spanje. Vincent wordt door de VRT op regelmatige basis gevraagd om nieuws uit Catalonië en Spanje te becommentariëren. Hij spreekt in eigen naam.
– Marisa Cabal. Politieke activiste bij LSP in Brussel. Marisa is geboren in Barcelona en was in Spanje actief bij Socialismo Revolucionario (nu Izquierda Revolucionario), de zusterorganisatie van LSP. Sinds 2004 woont ze in Brussel en volgt ze de ontwikkelingen in Catalonië op de voet.
Onderwerpen die zeker aan bod zullen komen: recht op zelfbeschikking vs de Spaanse grondwet, de harde repressie van de Spaanse staat en de mobilisatie van de Catalanen, de posities van de (voormalige) linkerzijde, de Catalaanse onafhankelijkheid en de eenheid van de Spaanse arbeidersklasse, de rol van Puigdemont, PdeCAT en de CUP, welk programma en strategie voor de linkerzijde, is een onafhankelijk Catalonië leefbaar,…
Commentaar, analyses en programma van de Linkse Socialistische Partij en haar zusterorganisatie in Spanje, Izquierda Revolucionario, kan je terugvinden op www.socialisme.be, www.socialistworld.net en www.izquierdarevolucionari
Een inleidende- socialistische – kijk op de ontwikkelingen:
Het referendum van 1 oktober over de Catalaanse onafhankelijkheid heeft de Spaanse staat op haar grondvesten doen daveren. In een poging om het referendum te ondermijnen zette de Spaanse nationale regering o.l.v. Rajoy en zijn conservatieve Partido Popular (PP) de Guardia Civil in om de stembusslag, door het gebruik van bruut geweld, in chaos te doen verzanden. Er vielen meer dan 900 gewonden op de dag van het referendum en 92 stembureaus moesten hun deuren sluiten. Maar door de mobilisatie van honderdduizenden Catalanen in de straten van Barcelona en de rest van Catalalonië, op de dag van het referendum en de weken ervoor, kon niet verhinderd worden dat 2,2 miljoen Catalanen gingen stemmen. Een overweldigende meerderheid van 90% stemde voor de onafhankelijkheid.
Catalonië staat garant voor 28% van de Spaanse export en 20% van het BBP. Het verlies van de regio zou voor de Spaanse burgerij een regelrechte catastrofe zijn. Rajoy beroept zich dan ook op de Spaanse grondwet om de wens van de Catalanen om over hun eigen lot te kunnen beschikken, te onderdrukken. Die grondwet, geschreven in 1978 door de erfgenamen van Franco, voorziet zelfs in de mogelijkheid om – via het beruchte “artikel 155” –uitzonderlijke maatregelen te nemen die de eenheid van de Spaanse staat moeten garanderen. Politieke arrestaties, de ontbinding van Catalaanse bestuursorganen, tot zelfs het verbieden van organisaties die de “Spaanse eenheid” niet ondersteunen, behoren tot de mogelijkheden.
In haar strijd voor het recht op zelfbeschikking botst het Catalaanse volk frontaal met de politieke vertegenwoordigers van de Spaanse burgerij. Het conflict lijkt muurvast te zitten. De voormalige sociaal-democraten van de PSOE scharen zich achter Rajoy. Nationale vakbondsleiders en Podemos, de nieuwe linkse formatie in Spanje, weigeren de beweging in Catalonië te steunen, laat staan ze te organiseren. Carles Puigdemont, leider van de regionale regering van Catalonië, klaagt steen en been over de inerte houding van Europese Unie in de kwestie. De facto steunt de EU daarmee Rajoy. 1.700 Catalaanse bedrijven hebben hun hoofdkwartier verhuisd buiten Catalonië. De Catalaanse kapitalisten kiezen daarmee eieren voor hun geld. Een onafhankelijk Catalonië op kapitalistische basis lijkt dan ook onleefbaar. Puigdemont, zelf liberaal en verantwoordelijk voor aanvallen op de werk- en leefomstandigheden van Catalaanse werkenden en hun gezinnen, laat na om de Catalaanse massa’s te organiseren uit schrik voor het revolutionair potentieel. Nieuwe verkiezingen zouden de radicaal-linkse, pro-onafhankelijk krachten, zoals de CUP, kunnen versterken, ten nadele van de liberalen in de Catalaanse regering.
In Vlaanderen en België is nationalisme, belichaamd door de N-VA en het Vlaams Belang, vandaag de dag hoofdzakelijk een splijtzwam voor de arbeidersbeweging, opgeklopt door politici die d.m.v. verdeel-en-heers methoden hun neoliberale politiek aan de bevolking willen opleggen. In Catalonië liggen de kaarten enigszins anders. De Catalanen verzetten zich d.m.v. hun strijd voor onafhankelijkheid tegen de repressie en de besparingspolitiek van de Spaanse staat. De meest strijdbare lagen van de werkende bevolking zijn de afgelopen weken voortdurend gemobiliseerd om hun eisen kracht bij te zetten. De staking van 3 oktober, waar miljoenen aan deelnamen, toont dit aan. De tegenbetogingen in de weken nadien, op initiatief van een alliantie van rechtse krachten, waren steeds van een veel kleinere omvang. Organisatievormen zoals de comités ter verdediging van het referendum zijn organen die de strijd richting kunnen geven.
Linkse socialisten steunen elke democratische verzuchting van de massa’s, ook het recht op zelfbeschikking. Maar een socialistisch programma is nodig om uit de impasse te geraken, met overgangseisen die de Catalaanse bevolking via een breuk met het kapitalisme een reëel vooruitzicht op onafhankelijkheid kunnen bieden. Zo’n programma stelt ook de eenheid van de arbeidersklasse in Spanje centraal, een terechte bekommernis van vele Spaanse werkenden en hun gezinnen.
Betogingen 8, 12 en 25 november
De komende weken staan er enkele belangrijke betogingen op de agenda. Na de succesvolle betoging voor het recht op abortus kan de betoging tegen geweld op vrouwen op 25 november wel eens groot worden. Wij mobiliseren alvast om er een succes van te maken. Verschillende groepen van ROSA maken hiervan een prioriteit.
Daarnaast is er op 12 november een betoging van mensen-zonder-papieren. Leden van LSP zijn betrokken bij de organisatie van de betoging. Na de actie tegen Theo Francken in Antwerpen op 26 oktober is dit een belangrijke afspraak in de strijd tegen racisme.
Tenslotte is er komende woensdag een Europese vakbondsbetoging in Brussel. Het potentieel hiervoor is groter dan wat de betoging uiteindelijk zal geven. Overal in Europa is er protest tegen besparingen en een beleid dat de middelen zoekt bij de gewone werkenden om de superrijken nog rijker te maken. Het samenbrengen van het ongenoegen en dit koppelen aan een offensief programma van sociale vooruitgang zou een enorm effect kunnen hebben. Dat zal de betoging van woensdag niet bieden, maar we moeten er wel gebruik van te maken om de noodzaak van Europese strijd te propageren.
Voorbereiding nationaal congres
De eerste teksten ter voorbereiding van het nationaal congres van LSP van 8 tot en met 10 december zijn de deur uit. Afdelingen zullen de komende weken in het teken van dit congres staan. Contacteer je afdelingsverantwoordelijke om je exemplaar van de teksten te bekomen!
Metal against Sexism
