Deze regering probeert ons veel wijs te maken. Ze zou ons jobs, meer koopkracht en een houdbaar pensioen brengen. De besparingen zouden nodig zijn om dit effectief te verwezenlijken. De realiteit is anders: de public relations bestaat uit leugens, het beleid uit een transfer van arm naar rijk. Op onze levensstandaard wordt geknipt, de rijksten krijgen ondertussen extra.
Artikel uit de oktobereditie van ‘De Linkse Socialist’
Leugen 1: Minder pensioen voor oudere werkloze is “klinkklare onzin” (Gwendolyn Rutten)
Gwendolyn Rutten beweerde op de nationale televisie dat er geen daling van de pensioenen voor werkloze 50-plussers komt. Een eerste voorstel om die pensioenen wel aan te pakken, werd volgens de regering van tafel geveegd na de grote verontwaardiging over deze maatregel. Het ‘compromis’ binnen de regering (tussen de harde en de heel harde lijn neoliberalen) beperkt zich tot uitstel.
Ondertussen worden werkloze 50-plussers met een volledige loopbaan wel degelijk gestraft als ze werkloos worden of met brugpensioen gaan. Het gaat om mensen die 45 jaar gewerkt hebben en inactief worden. Zij verliezen tot 113 euro pensioen per maand. Dit blijkt uit cijfers van de Federale Pensioendienst. Het ABVV merkt op: “De regering staarde zich enkel blind op hoeveel er bespaard zou kunnen worden: 38 miljoen in 2019.” Besparen op de kap van mensen die 45 jaar en meer hard gewerkt hebben dus. Daarbovenop wordt straks mogelijk opnieuw gediscussieerd over aanvallen op pensioenen van oudere werklozen.
Cartoonist Lectr in De Standaard: “Als u persé zekerheid wil over uw later pensioen, dan zult u parlementair moeten worden.”
Leugen 2: “Meer koopkracht #Agreement” (Kris Peeters over het zomerakkoord)
De regering houdt ons voor dat gewone werkenden vooruitgaan. Het Duitse onderzoeksinstituut WSI komt echter met andere cijfers. De reële lonen in België zijn sinds 2009 met 2,6% gedaald. Vorig jaar was er een daling met 0,3% terwijl er in Europa gemiddeld een stijging met 0,4% was. De nominale stijging van de lonen is lager dan de inflatie. De Standaard merkte op: “Dat heeft te maken met pogingen van de verschillende regeringen om de competitiviteit van de Belgische economie te herstellen. Dit via loonmatiging én ingrepen in de indexkoppeling.” Het maakt dat de voorheen vaak aangehaalde ‘loonkostenhandicap’ weg is.
Leugen 3: “Focus op groei, jobs & vooruitgang” (Alexander De Croo)
Welke jobs? Het aandeel van voltijdse contracten bij nieuwe aanwervingen is in 2015 voor het eerst onder de 50% gezakt. Deeltijdse contracten zijn goed voor 30% en kortlopende onregelmatige contracten voor 20%. Daarvan bestaat ruim de helft uit dagcontracten. De vooruitgang waar De Croo het over heeft is dus een terugkeer van de dagloners. In totaal waren er in 2015 overigens nog steeds minder aanwervingen dan in 2008, vlak voor de crisis.
Leugen 4: de rijken dragen ook bij
De illusie van evenwicht in de besparingen is geen realiteit. De ‘Kaaimantaks’ heeft niet de beoogde 460 maar slechts 100 miljoen euro opgeleverd. De effectentaks uit het zomerakkoord is de nieuwste kaas met gaten die zo groot zijn dat er geen kaas overblijft. “Hoe de effectentaks vermijden?” titelde Trends, “Doorgelicht: de ontsnappingsroutes voor de effectentaks,” was de titel van het dossier in de Tijd.
Het beleid van deze regering: de werkenden en uitkeringstrekkers verliezen, de rijksten gaan erop vooruit. Om deze brutaliteit te verbergen, wordt een leugenpaleis opgezet. Maar zoals het spreekwoord zegt: “Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel.”
