Twee vluchtelingen aangevallen in Brussel – homofobie in opmars

Afgelopen zaterdagavond besloten twee studenten, Yahia en Ramzi, om samen met vrienden uit te gaan. Wat begon als een leuke avond onder vrienden, eindigde op de spoeddienst van het Brugmann ziekenhuis. Wij zijn geschokt door dit homofoob geweld.

Pablo V, ALS-Brussel

Op Socialisme 2010 is er op zondag 25 april tussen 13u en 15u30 een commissie over de strijd voor holebirechten.

Eén van de aanvallers deelde meerdere slagen uit. Hij sloeg Ramzi en riep daarbij: “Vuile pedofiel. Ik haat jullie. Op de grond, zodat ik je kan schoppen.” (Le Soir 30 maart). Ramzi is student aan de Leuvense universiteit en werd nadien naar het ziekenhuis overgebracht, zijn hele gezicht zat onder het bloed.

Zijn vriend Yahia stelde in de media: “We mogen dit niet zomaar laten passeren. Dit is verschrikkelijk.” De twee slachtoffers zijn vluchtelingen, de ene uit Algerije de andere uit Palestina. Ze zijn beiden gevlucht om te ontsnappen aan homofobe vervolgingen.

In zowel Algerije als Palestina is homoseksualiteit nog steeds wettelijk verboden. Er is een harde repressie. In heel wat landen worden holebi’s geconfronteerd met vervolging waardoor ze zich diep in de kast moeten verborgen houden of zelfs moeten vluchten om gewoon zichzelf te kunnen zijn.

Yahia stelde dat hij met de dood werd bedreigd door een salafist in Alger. “Dat is verschrikkelijk. Ik wil gewoon vrij kunnen gaan en staan waar ik wil met mijn dubbele status van Arabier en homo.” (Le Soir 30 maart). Ramzi vervolgt: “Ik ben de haat ontvlucht, ik wil er hier niet opnieuw mee worden geconfronteerd.” Het begint met verwijten, maar het ontaardt al snel in een toename van homofoob geweld.

De strijd is niet gestreden

Ondanks alle wettelijke bepalingen en vooruitgang op dat vlak, blijft geweld tegen holebi’s in ons land een realiteit. Yahia en Ramzi zijn niet de enigen. Het is moeilijk om cijfers te vinden, de politie houdt geen statistieken of gegevens bij van homofoob geweld.

Maar onderzoek onder holebi’s zelf maakt een en ander duidelijk. 12,4% van de jonge homo’s denkt wel eens aan zelfmoord (tegenover 5,9% van heterojongens), onder jonge lesbische meisjes is het zelfs 25% (tegenover 5,4% onder heteromeisjes). Een Europees onderzoek stelde dat 80% van de holebi’s jonger dan 25 jaar op school wel eens het slachtoffer werd van verbaal geweld en vaak ook fysiek geweld omwille van hun seksuele geaardheid.

Dergelijke cijfers maken duidelijk dat de strijd nog niet gestreden is. We moeten blijven opkomen tegen iedere vorm van discriminatie. LSP roept dan ook op om deel te nemen aan de Gay Pride, die volgens ons een strijdbare betoging moet worden in de plaats van een commercieel feest. De strijd tegen homofobie is verbonden met de strijd tegen het kapitalisme dat een grotere nadruk legt op alles wat ons verdeelt – of het nu op basis van afkomst, huidskleur, sekse, religie of seksuele geaardheid is. Dat kan enkel beantwoord worden met een samenleving zonder onderdrukking en uitbuiting, waardoor er geen belang meer is bij discriminatie. Wij strijden voor een democratisch socialistische samenleving!

Gay Pride – zaterdag 15 mei

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie