Zomerschool CWI: opbouw van een wereldwijd socialistisch alternatief

Eind juli kwamen meer dan 350 leden uit tal van landen samen in Gent om de jaarlijkse zomerschool van het CWI bij te wonen. Te midden van de vele, levendige discussies werden ideeën en ervaringen uitgewisseld. Vanuit onze analyse van de wereldsituatie stelden we perspectieven voorop. De sessie over onze werking in de verschillende landen, versterkte het enthousiasme voor de verdere uitbouw van het CWI. We publiceren een kort overzicht van de meest opvallende interventies.

Laurent Grandgaignage

De verslagen van onze secties in Nigeria, Pakistan, Brazilië en het G.O.S. tonen het belang aan van onze werking in de neokoloniale wereld en de voormalige Sovjetunie. In Nigeria speelden we een sleutelrol in de mobilisatie voor de algemene stakingen tegen de verhoging van de brandstofprijzen en het neoliberaal beleid van de regering. Ondanks beperkte middelen en politierepressie slagen we er toch in arbeiders en jongeren te organiseren in de scholen, werkplaatsen en arme wijken. In Azië leveren onze Pakistaanse kameraden belangrijk werk binnen de vakbonden van de spoorwegen, de post en de telecomsector. Ze leveren verzet tegen de privatiseringsdrang van de regering en haar pogingen om de vakbonden te breken.

De onstabiele situatie op het Latijns-Amerikaanse continent zorgt voor een groeiende radicalisering onder de werkende bevolking. Als reactie op het falend beleid van de PT in Brazilië werd de nieuwe “Partij voor Socialisme en Vrijheid” opgericht, waar ook onze zusterorganisatie een rol in speelt.

Ook in Europa – waar neoliberale aanvallen een algemene trend zijn geworden – komen arbeiders en jongeren in beweging. In Tsjechië voeren we strijd tegen de privatisering van sociale huisvesting. Ondanks de beperkte krachten die we er hebben, werd de campagne een succes: we kunnen rekenen op een duizendtal inwoners die actief betrokken zijn en zich organiseren in de strijd. In Nederland en Oostenrijk voeren we anti-racistische en anti-fascistische campagnes om geradicaliseerde jongeren aan te trekken. Politieke vorming van nieuwe leden maakt het kleinere secties mogelijk om stapsgewijs lokale en regionale werkingen op te starten, om zo te bouwen aan een volwaardige nationale organisatie.

Op electoraal vlak gaan we eveneens vooruit. Met de Europese verkiezingen in Zuid-Ierland behaalden we in Dublin 5,5% van de stemmen. 4 gemeenteraadsleden werden er verkozen. In Engeland en Wales stonden er 48 kandidaten op onze lijsten voor de lokale verkiezingen: in een derde van de regio’s scoorden we meer dan 10%.

In Oost-Duitsland, waar we tussenkomen in de massale beweging tegen Schröders “Agenda 2010” en actie voeren tegen arbeidsduurverlenging, werd ons eerste gemeenteraadslid verkozen. De interventie van onze Franse sectie in lokale en nationale stakingsacties blijkt ook uit haar lokale verkiezingsresultaten. Afgezien van dit succes, is onze verkiezingsdeelname voornamelijk gericht op het versterken van onze structuren. In Zweden kreeg het establishment door het verlies van het Euroreferendum rake klappen. Dankzij onze campagne, die het Europese besparingsbeleid blootlegde, kwamen we versterkt uit de Zweedse verkiezingen en konden we onze afdelingen uitbreiden naar nieuwe regio’s.

Daar waar het CWI leden heeft binnen de vakbond, wordt er militante strijd gevoerd. In Engeland en Wales hebben we 19 verkozen militanten in de nationale leiding van verschillende vakbonden. Met onze leden in de leiding van de grootste ambtenarenvakbond (PCS) organiseren we het offensief tegen de regering-Blair en haar plan om 100.000 ambtenaren af te danken.

Het CWI roept op voor een democratische, strijdbare vakbond. In Noord-Ierland sloten 2 belangrijke vakbondsleiders van de brandweermannen aan bij de Socialist Party. In Schotland vochten we samen met onderbetaalde kleuterleidsters voor betere loonsvoorwaarden. We organiseerden ook ondersteuningscomités, die opriepen voor solidariteit tussen ouders en kleuterleidsters. Na 14 weken staking werden er belangrijke toegevingen afgedwongen.

Voor het CWI is het ook belangrijk om jongeren te betrekken bij syndicaal werk. Na vele stakingspiketten en 6 betogingen dwong onze Australische jongerencampagne voor meer arbeidsrechten het management van een multinational op de knieën. Het bedrijf werd gedwongen om overwerk te betalen en onder meer nachtwerk extra te vergoeden. In de Verenigde Staten zorgde onze oppositie binnen de vakbond van de openbare diensten voor het aanvaarden van een resolutie die het oorlogsbeleid van Bush veroordeelt, en de onmiddellijke terugtrekking van de troepen eist.

Op basis van de politiek heldere perspectieven die alle CWI-secties met elkaar delen, zijn we in staat om met onze ideeën nieuwe generaties jongeren en arbeiders te bereiken. Doorheen onze campagnes en onze deelname in de opkomende klassenstrijd zal het CWI een weg vooruit bieden, om zo de arbeiders te organiseren op alle continenten van de wereld.

Delen:
Printen:
Voorpagina van De Linkse Socialist