Het afgelopen weekend vonden in de VS grote betogingen plaats tegen de bezetting van Irak. In Washington waren er tienduizenden betogers (100.000 volgens de organisatoren, 50.000 volgens de politie en de rechtse krant The New York Times zag 10.000 betogers…). Ook in San Francisco waren er zo’n 15.000 betogers. Los van de discussie over het exacte aantal betogers, is het duidelijk dat de acties een keerpunt betekenen met het begin van de heropleving van de anti-oorlogsbeweging in de vorm van protestacties tegen de bezetting.
Op de betogingen domineerden slogans als "Breng de troepen naar huis" en "Geld voor jobs en onderwijs, niet voor oorlog en bezetting". Het besef dat de bezettingsoorlog handen vol geld kost en het leven van duizenden soldaten bedreigd, dringt meer en meer door. Zeker nu alle regeringen besparingen aankondigen, is dat een factor.
De onstabiliteit in Irak en het verzet tegen de bezettingsmacht werd de afgelopen dagen meer dan ooit duidelijk. Deze morgen nog vielen bij aanslagen in Bagdad tientallen doden. In het weekend werd het hotel waar de neo-conservatief Wolfowitz, de VS-onderminister van defensie, zich bevond, aangevallen. Wolfowitz zelf was ongedeerd, maar de aanval doorbrak de idee dat de VS enige controle op de situatie zou hebben. Als ze zelfs niet in staat zijn de veiligheid te garanderen van één van hun topmensen, hoe zouden ze dan de veiligheid kunnen garanderen van de duizenden gewone soldaten?
