Vandaag (woensdag) is het de zevende dag van de blokkade van Inbev sinds de aankondiging van een herstructureringsplan waarbij 300 jobs in België en 800 in West-Europa verdwijnen. Na Jupille en Leuven is nu ook de brouwerij van Hoegaarden geblokkeerd en zijn er ook acties in de depots van onder meer Jumet en Anderlecht waar er geweigerd wordt om andere magazijnen te bevoorraden.
Reactie van een ontslagen arbeider
Paul – 57 jaar, arbeider bij AB Inbev (sinds 1976) die zopas te horen heeft gekregen dat hij zal ontslagen worden – wil het volgende kwijt: "Inbev is echt arrogant. Hoewel men 38% meer winst maakt, ontslaat men mensen. Dit is echt degoutant. Toen Artois fuseerde met Jupille tot Interbrew en dit ook gepaard ging met besparingen, hebben we in 1989 al eens 6 weken lang gestaakt. Sindsdien is het alleen maar bergaf gegaan – vooral sinds de beursgang van Inbev. Enkel het profijt telt. Gelukkig zegt de vakbond ‘nee’ tegen ontslagen en hopelijk gaan ze door, in navolging van Bayer."
Maandag zaten de vakbonden samen om hun standpunt verder te bepalen en dinsdag hebben ze dit toegelicht en bespoken met de rest van het personeel op verschillende personeelsvergaderingen. Het standpunt van vakbonden en personeel is duidelijk: de intrekking van het volledige herstructureringsplan en werkzekerheid. Uit de personeelsvergaderingen bleek nog maar eens dat er een enorme woede is tegenover de houding van de directie van AB Inbev en dat er vandaag een grote éénsgezindheid is. Eén van de delegees vertelde dat zelfs de vertegenwoordigers de acties voluit en actief steunen en ook regelmatig aan het piket te zien zijn.
Bij de meesten heerst het besef dat dit maar het begin is. De afgelopen vijf jaar zijn er evenveel herstructureringen geweest en nu is de maat vol. Het is duidelijk dat het niet zal blijven bij de ontslagen die vandaag zijn aangekondigd. De jobs die nu worden weggesaneerd, zullen worden vervangen door buitenfirma’s, maar op deze manier kunnen er nog een heel veel jobs verdwijnen. Een aantal takken, zoals de depots, worden in het buitenland al door (goedkopere) buitenfirma’s gedaan. In principe is het enige dat niet kan worden gedaan door een buitenfirma het brouwen zelf. Als dit herstructureringsplan wordt geaccepteerd, is het hek van de dam.
Ondanks het feit dat AB Inbev zich al een tijd aan het voorbereiden was op een sociaal conflict, zijn de gevolgen goed merkbaar. In de laatste maanden van vorig jaar mag dan al evenveel geproduceerd zijn als in het hoogseizoen en externe depots kunnen dan wel gevuld zijn tot in de nok, de eerste bevoorradingsproblemen beginnen voelbaar te worden. Door verschillende winkels, distributeurs en cafés wordt al geklaagd dat er binnen 2 à 3 dagen er geen Stella of Jupiler meer zal zijn. Zelfs grotere ketens zoals Delhaize dreigen na het weekend zonder bier te vallen. De Standaard kopte gisteren (12/10): “Bierblokkades doen AB Inbev pijn“. De productie zelf draait nog maar op een laag pitje omdat er niets meer binnen of buiten kan en dreigt helemaal stil te vallen.
Donderdag volgt er een verzoeningsvergadering tussen directie en vakbonden. De vakbonden verwachten daar weinig of niets van, enkel een verharding van de standpunten en strategie van de directie. Maandagochtend liet de directie in een mededeling aan het personeel fijntjes weten dat ze niet zal nalaten om juridische acties te ondernemen tegen de blokkades en dat ze daarbij dwangsommen zal eisen. Daarnaast dreigt ze ook om de arbeiders die nu nog wel gaan werken niet meer te betalen en op technische werkloosheid te zetten. Een dreigement dat ze vandaag nog niet hard kan maken, aangezien dit wettelijk niet kan tijdens een sociaal conflict op het bedrijf. Maar het is wel duidelijk dat de top in het offensief wil en zal gaan. Het zal erop aankomen hierop voorbereid te zijn.
Zodra er deurwaarders aan de poorten verschijnen, zal er in alle Belgische vestigingen gestaakt worden. Het is niet denkbeeldig dat dit vrijdag zal gebeuren. Misschien is dat een goed ogenblik voor burgemeester Tobback om nogmaals naar het piket te komen en de betekening van de deurwaarder in ontvangst te nemen? Misschien is het ook interessant om een bezoek te brengen aan leden van de raad van bestuur van AB Inbev, zoals Jean-Luc Dehaene, om hen te vragen of ze akkoord zijn met de dwangsommen.
Het lijkt erop dat dit een langdurig conflict kan worden. Aan het piket hoor je vaak de verwijzing naar de staking in 1989 toen er wekenlang werd gestaakt. De piketten staan er uiteraard 24 op 24 en worden steeds bemand met een grote groep. Bij deze dan ook een oproep om een solidariteitsbezoek te gaan brengen in Leuven, Jupille of Hoegaarden.
Lees ook:
- Pamflet: Werknemers uitgeperst voor bonussen directie AB Inbev
- Internationale solidariteit van AB Inbev delegees uit Brazilië
- Inbev Leuven: interview met twee ABVV-militanten
- Artikel over de herstructurering in 2006
