De oorlog van de Sri Lankese regering tegen de basisrechten van de Tamilbevolking gaat onverminderd verder. Zowat 300.000 mannen, vrouwen en kinderen zitten nog steeds vast in kampen en dat in onmenselijke omstandigheden. De interne vluchtelingen in Sri Lanka worden verschrikkelijk behandeld door de chauvinistische regering van president Mahinda Rajapakse.
De decennialange oorlog tussen de regering en de separatisten van de LTTE (Tamil Tijgers) kwam tot een einde op 18 mei. In de laatste week van de oorlog alleen vielen meer dan 20.000 dodelijke slachtoffers.
De Britse regering heeft bloed aan haar handen in Irak en Afghanistan, maar even goed in Sri Lanka waar het de oorlog van Rajapakse ondersteunde. De handelsrelaties met het land waren belangrijker dan het leven en de rechten van honderdduizenden Tamils.
Op 6 oktober stelde de Britse minister van ontwikkelingssamenwerking: “De omstandigheden in de kampen zijn beter dan bij mijn vorige bezoek.” Hij kondigde aan dat Groot-Brittannië minder steun zal geven aan Sri Lanka. Intussen was er geen ruimte voor steun aan de interne vluchtelingen in het land, alle steun is verdwenen in de zakken van corrupte regeringsvertegenwoordigers.
Militaire uitgaven
De Sri Lankese regering heeft hierop aangekondigd dat het zal besparen op de uitgaven in de regio. Tegelijk werd eerder besloten om de militaire uitgaven van het land op te drijven met 20%. Het leven van de interne vluchtelingen en de gewone bevolking zou er al heel anders uitzien indien slechts een fractie van de miljoenen die aan het leger wordt gegeven aan de heropbouw van het land zou worden besteed.
In mei bracht de Britse televisie een opvallende reportage van in de vluchtelingenkampen. Deze werden omschreven als “hels”. Sindsdien is de situatie er niet op verbeterd. Er zijn meer dan 15.000 mensen die in de kampen “verdwenen” zijn. Wellicht worden de meeste van deze mensen vastgehouden in geheime ondervragingskampen. Bovendien sterven er iedere dag 40 Tamils. Er is geen enkele reden om deze onschuldige mensen in kampen op te sluiten, het gaat voornamelijk om vrouwen, kinderen en bejaarden. Meer dan 35% van de gevangen genomen kinderen jonger dan vijf jaar lijden aan ondervoeding.
De regering weigert ieder onafhankelijk onderzoek door organisaties, verslaggevers of individuen. Intussen verdienen regeringsfiguren en militaire toplui miljoenen op basis van het lijden. Zo kwam een militaire commandant in opspraak omdat hij een handel had opgezet in schroot van het leger. Volgens de krant Sri Lankan Times verdient een groep parlementsleden miljoenen met de smokkel van interne vluchtelingen, om uit de kampen weg te geraken zou tussen 600.000 en 900.000 Sri Lankese roepees per persoon betaald worden.
Al wie zich durft uit te spreken tegen deze gang van zaken, wordt onder vuur genomen. Sinds 2006 kwamen reeds meer dan 12 journalisten om. Anderen werden aangevallen of gevangen gezet. Enkel doordat de Tamil jongeren en activisten wereldwijd op straat komen om te protesteren, is dit bloedbad niet onopgemerkt voorbijgegaan. We moeten dan ook blijven campagne voeren. De regering beweert een “overwinning” te hebben geboekt, maar dan wel zonder steun onder de Tamilbevolking die onder vuur ligt. Dit bleek nogmaals bij de lokale verkiezingen in Vavuniya, waar één van de grootste kampen is gevestigd. De regering verloor daar de verkiezingen: een duidelijk signaal dat aangeeft wat de bevolking denkt va de regering.
Ondanks de verschrikkelijke omstandigheden en de constante angst, waren er toch verslagen van rellen en opstanden in de kampen. Het is belangrijker dan ooit tevoren dat we de strijd tegen het regime in Sri Lanka verder zetten. Daartoe zullen we niet kunnen rekenen op steun van de traditionele partijen bij ons, die zijn meer geïnteresseerd in zakenrelaties met het Sri Lankese regime dan in het lot van de Tamilbevolking.
Binnen de Tamilbeweging moeten we discussiëren over hoe we verder stappen vooruit kunnen zetten. We mogen geen vertrouwen stellen in internationale organisaties als de VN. Ondanks overweldigend bewijsmateriaal en verklaringen van tal van humanitaire organisaties, weigert de VN een standpunt in te nemen. Er werd zelfs een resolutie opgesteld om Sri Lanka vrij te spreken van inbreuken op de mensenrechten. De VN heeft nooit de belangen van de arme en onderdrukte Tamils verdedigd.
Strijd tegen de kapitalistische klasse
De Westerse regeringen hebben evenmin iets ondernomen. In onze strijd tegen het regime van Sri Lanka zullen we ons ook moeten richten tegen de heersende klasse in andere landen. De campagne Tamil Solidarity verbindt haar strijd aan een anti-kapitalistisch programma. We werken samen met de United Socialist Party (USP) in Sri Lanka en verdedigen de noodzaak van een socialistisch antwoord.
De USP is de enige partij in Sri Lanka die opkomt voor het recht op zelfbeschikking en zelfs het recht op onafhankelijkheid indien de Tamilbevolking van het land dat wil. De USP is de enige alternatieve kracht die de strijd voor de rechten van minderheden verder zet en die blijft strijden, ondanks de intimidaties en doodsbedreigingen vanuit het kamp van het regime.
