Ana Garcia is algemeen secretaris van de Sindicato de Estudiantes (SE), de studentenvakbond in de Spaanse staat. SE organiseert scholieren en studenten in de strijd voor toegankelijk en kwaliteitsvol onderwijs. Vorig jaar waren er twee grootschalige studentenstakingen op 26 oktober en 24 november. Deze waren gericht tegen het project van de regering om algemene toegangsexamens te organiseren. Die maatregel bestond vroeger onder de dictatuur van Franco en werd gebruikt om studenten vanuit de werkende klasse uit het hoger onderwijs te houden. Het massale protest dwong de regering van de conservatieve premier Rajoy ertoe om op 26 november 2016 aan te kondigen dat het project geschrapt werd.
Op Socialisme 2017 eind oktober in Brussel is Ana Garcia een van de internationale sprekers. Weekblad ‘The Socialist’ bracht deze week een interview met haar. Gareth Bromhall van de Socialist Students sprak met Ana.
Kan je ons wat meer vertellen over de jongerenstrijd van het voorbije jaar? Welke lessen kunnen we trekken uit het succes?
“De studentenstakingen van vorig jaar waren eigenlijk slechts een onderdeel van de lange strijd tegen de regeringsplannen om het publiek onderwijs aan te vallen.
“Het begon in 2012 toen de conservatieve Partido Popular aan de macht kwam. Sindsdien organiseerden we 25 actiedagen met studentenstakingen die erg succesvol waren. We streden tegen de besparingen in het publieke onderwijs en tegen de nieuwe onderwijsplannen van de regering.
“Deze plannen zijn gebaseerd op het onderwijsmodel van de Franco-dictatuur (1939-1975). Ze leiden ertoe dat mensen met weinig middelen niet verder kunnen studeren. We kunnen deze maatregelen niet aanvaarden: ze betekenen immers dat jongeren uit de arbeidersklasse geen toegang meer zouden hebben tot kwaliteitsvol publiek onderwijs.
“We boekten vorig jaar enkele belangrijke overwinningen: het ergste deel van de onderwijshervorming, de algemene toegangsexamens, werd van tafel geveegd. Daar kunnen we een belangrijke les uit trekken: als we ons organiseren en de strijd op straat voeren met de steun van de werkenden, dan zijn we sterk genoeg om maatregelen die de belangen van de meerderheid van de bevolking schaden weg te krijgen.
“Het is een nuttig voorbeeld voor al wie opkomt voor een betere toekomst. In elke strijd geldt: ‘Si se puede’ (Ja, het kan).”
Hoe slaagden jullie erin om de jongeren op straat te krijgen?
“Jongeren uit de werkende klasse die nu in het middelbaar zitten of in het hoger onderwijs hebben hun volledige bewuste leven in een tijdperk van crisis doorgemaakt. Ze hebben de ‘goede tijden’ niet meegemaakt.
“Jongeren hebben enkel maar besparingen meegemaakt, aanvallen op de meerderheid van de bevolking en een gebrek aan optimisme voor de toekomst. Dat is wat het kapitalisme ons te bieden heeft.
“Klassenstrijd wordt hierdoor op een natuurlijke wijze begrepen: we hebben geen andere keuze. Als we de strijd niet aangaan, is er geen toekomst voor ons. We zien het overal in de wereld: in de VS, in Europa en elders. Mensen worden zich steeds meer bewust van het feit dat verandering nodig is.
“In de Spaanse staat was de verdediging van het publiek onderwijs een katalysator voor alle woede en ongenoegen in de samenleving.”
SE lanceert een nieuw socialistisch feministisch platform: Libres y Combativas (‘vrij en strijdbaar’). Van waar dit initiatief?
“Libres y Combativasis een nieuw socialistisch feministisch platform opgezet door de Studentenvakbond en Izquierda Revolucionaria. We hebben het in maart opgezet met acties aan de universiteiten en hogescholen waarmee geprotesteerd werd tegen geweld op vrouwen.
“De resultaten waren enorm, we kregen veel meer respons dan gedacht. Dat komt vooral door het klassenperspectief dat we naar voor schuiven. We kunnen immers niet zeggen dat elke vrouw zich in dezelfde situatie bevindt en op dezelfde manier te maken krijgt met onderdrukking en seksisme.
“Vrouwen uit de werkende klasse hebben het moeilijker, onder meer door de rechtse besparingen op openbare diensten waardoor de zorg van ouderen, kinderen en ander huishoudelijk werk op onze schouders terecht komen. Door onze maatschappelijke positie op de werkvloer en door het systeem dat ons economische onafhankelijkheid ontzegd, wordt de basis gelegd voor geweld op vrouwen.
“We verbinden de strijd van werkende vrouwen met de strijd tegen het systeem. Dat is de enige manier om een einde te maken aan de onderdrukking van vrouwen: we moeten strijden tegen het systeem dat leidt tot onderdrukking, tegen het kapitalisme dus.
“Veel vrouwen, jonge vrouwen en vrouwelijke werkenden, zoeken een revolutionaire weg om tot verandering te komen en dat is waar wij aan werken.”
Wat zijn de plannen van de studentenvakbond in het nieuwe academiejaar?
“Onze doelstellingen blijven dezelfde: we willen dat de volledige hervorming van het onderwijs wordt teruggedraaid. En we willen alle middelen terug die de regering uit ons onderwijs gestolen heeft.
“We hebben aangetoond dat we met strijd kunnen winnen. Als de regering de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking blijft aanvallen, moet ons antwoord bestaan uit mobilisaties, stakingen en acties.
“We stoppen niet voor we bekomen hebben wat we willen: het recht van iedereen – los van afkomst en achtergrond – op degelijk publiek onderwijs.”
Socialisme 2017
Ana Garcia spreekt op Socialisme 2017 tijdens twee plenaire sessies en in een werkgroep:
- Zaterdag 21 oktober. 19-20u30: 100 jaar Russische Revolutie. Crisis van het kapitalisme en het verzet ertegen. Met Ana Garcia, voorzitster Sindicato de Estudiantes (Spaanse staat), Ludo De Brabander (vzw Vrede), Ruth Coppinger (Iers parlementslid Solidarity) en Bart Vandersteene (woordvoerder LSP)
- Zondag 22 oktober. 10u30-12u30. Werkgroep: “Jongeren en revolutie.” Met Ana Garcia, voorzitster Spaanse studentenvakbond
- Zondag 22 oktober. 16u15-17u. Revolutionair zijn in de 21e eeuw, met welke partij en programma? Met Eric Byl (algemeen secretaris LSP), Ana Garcia, Izquierda Revolucionaria (Spaanse staat), Nicolas Croes (hoofdredacteur ‘Lutte Socialiste’)
>> Meer info
