Rajoy en koning Felipe op protest onthaald tijdens massale betoging in Barcelona

“Jullie oorlogen, onze doden”

Afgelopen zaterdag, tien dagen na de vreselijke terroristische aanslag op de Ramblas in Barcelona en in Cambrils, betoogden een half miljoen mensen in Barcelona. Ze toonden hun afkeer en veroordeling van het terrorisme en solidariteit met de slachtoffers. De betoging voldeed evenwel niet aan de verwachtingen van de conservatieve regeringspartij PP (Partido Popular), het koningshuis en de gevestigde media.

Verslag door Esquerra Revolucionaria, onze zusterorganisatie in Catalonië

Honderdduizenden jongeren en werkenden brachten zelfgemaakte posters mee waarop slogans stonden die verder gingen dan “Wij zijn niet bang” (‘No tinc por’), de hoofdslogan van de betoging. Op de affiches kwam er veel kritiek op premier Rajoy, de koning en de oorlogen in het Midden-Oosten. Een bijzonder gevoelig punt was het feit dat de PP-regering miljoenencontracten met Saoedi-Arabië sloot voor de levering van wapens.

Vertegenwoordigers van de brandweerlieden, medisch personeel, taxichauffeurs, handelaars en maatschappelijk werkers openden de betoging onder enorm applaus van de aanwezigen. Ze werden bedankt voor hun toewijding en onbaatzuchtige hulp aan de slachtoffers en al wie steun nodig had in de momenten na de aanslag. Er was een oprechte en emotionele solidariteit met diegenen die hun eigen leven op het spel gezet hebben om anderen, gewone en onschuldige mensen, te helpen.

Het onthaal van koning Felipe VI en premier Rajoy was helemaal anders. Toen zij zich op de actie lieten zien, gebeurde dit van achter een hekken. Het ging gepaard met boegeroep. De affiches en spandoeken wezen de hypocrisie van de machthebbers af. Er waren foto’s van de koning tijdens ontmoetingen met topfiguren van het Saoedische regime, grote spandoeken langs het hele parkoers van de betoging en tal van kleine zelfgemaakte affiches. “Felipe, wie vrede wil, verkoopt geen wapens” (“Felipe qui vol la pau vergt geen ambers”), “Jullie oorlogen, onze doden”, “Stel je voor: een land dat geen wapens verkoopt”, … waren enkele van de meest voorkomende slogans.

De gevestigde media deden er eerst alles aan om niet te berichten over de sfeer op de betoging. Toen dat niet lukte, werd gesproken over een “boycot” door pro-onafhankelijkheidskrachten terwijl de betoging “eenheid” tegen het terrorisme had moeten laten zien. Alleszins bleek op de betoging in Barcelona dat jongeren en werkenden in Catalonië zich actief willen verzetten tegen terrorisme en fanatisme, waarbij ze ook beseffen waarom er een toename van terreur is. De jongeren en werkenden weten dat er in het Midden-Oosten, Irak, Afghanistan, Syrië, Jemen, … elke dag kinderen, vrouwen en mannen gedood worden in oorlogen en geweld dat door westerse regeringen wordt gesteund. Ze weten dat er achter deze oorlogen economische belangen schuilen van mensen die geen rekening houden met het leven van gewone mensen. Ze weten dat het hypocriet is om terrorisme te veroordelen en tot vrede op te roepen, terwijl er tegelijk wapens verkocht worden aan regeringen zoals die van Saoedi-Arabië, die in het verleden steun gaf aan groepen als ISIS. Ze weten ook dat Rajoy en Felipe VI als vertegenwoordigers van het establishment hiervoor verantwoordelijk zijn. Vandaar was er veel protest tegen hun aanwezigheid.

De Catalaanse premier Puigdemont had de kans om een zekere ‘oppositie’ te tonen tegen Rajoy en de koning vanwege de onderdrukking door de nationale instellingen van het referendum over Catalaanse onafhankelijk op 1 oktober. Hij haalde in de media uit naar de pogingen van de PP om de aanslag te misbruiken als excuus om het recht van de Catalanen om zelf te beslissen te betwisten. Die campagne is inderdaad schaamteloos en gaat voorbij aan het feit dat het recht van de Catalaanse bevolking om zelf te beslissen legitiem is en niets te maken heeft met jihadistisch terrorisme. Puidgemont speelt in op het gevoel van miljoenen Catalanen die het recht op zelfbeschikking verdedigen. Maar hij kan zijn opportunisme en hypocrisie niet verbergen: hij en zijn medestanders hebben geen problemen met imperialistische oorlogen, met het Europa van het kapitaal, met de contracten voor wapenhandel, met akkoorden die met het Erdogan-regime gesloten zijn om vluchtelingen uit Europa te houden, met de besparingen op gezondheid en onderwijs, met de racistische razzia’s of de uithuiszettingen. De Catalaanse regering voert hetzelfde beleid als dat van de PP in de nationale regering. Deze regering verdedigt het kapitalistisch systeem en de neoliberale recepten waar zoveel mensen zich tegen uitspreken.

“Jullie oorlogen, onze doden”

De media en het establishment deden er alles aan om de betoging van afgelopen zaterdag zo vaag mogelijk te houden. Er werd constant op gewezen dat het de eerste keer was dat Felipe VI als koning naar een betoging ging. Waar veel minder op gewezen werd, was de reactie op de aanslagen van 11 maart 2014 in Madrid. Toen kwamen honderdduizenden mensen op straat uit protest tegen de imperialistische oorlogen, tegen terrorisme en tegen de verantwoordelijkheid van het establishment hiervoor. Ook toen was er een poging om de ‘eenheid’ met het establishment centraal te stellen, waarbij dit gekoppeld werd aan een oproep om vlaggen en ideologieën er niet bij te betrekken. Dit werd krachtig verworpen door honderdduizenden betogers. Nu proberen de machthebbers hetzelfde als in 2014. Maar het pakt niet. We zijn immers niet allemaal gelijk: terwijl een bevoorrechte laag goede zaken doet met wapenhandel, moeten gewone werkenden hun kinderen, broers of vrienden begraven.

De reactie van de betogers in Barcelona antwoordde ook op een ander aspect dat de rechterzijde probeerde naar voor te schuiven: racisme en vreemdelingenhaat. De veroordelingen van islamofobie en racisme, maar ook de steun aan vluchtelingen stonden centraal op de mobilisatie in Cambrils, Barcelona en in de rest van Catalonië waren er eveneens heel wat acties van sociale bewegingen, antiracisten en migranten om te protesteren tegen het terrorisme.

Op de acties was er een breed gedragen afwijzing van het rechtse beleid van de PP, niet alleen het buitenlandse maar ook het binnenlandse beleid. De aanvallen op de meerderheid van de bevolking, verdeeldheid op basis van racisme, een Francistisch nationalisme, … De betogers in Barcelona spraken hun afwijzing uit tegen Rajoy en de regering, maar al tegen al wie dit systeem verdedigt en vertegenwoordigt. Het kapitalisme betekent immers niets anders dan barbarij voor de meerderheid van de bevolking.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie