Franstalige politieke crisis. Werkenden moeten hun stem laten horen

Toen cdH-voorzitter Benoît Lutgen op 19 juni de stekker uit de Brusselse, Waalse en Franstalige regeringen trok, verwees hij naar de vreselijke schandalen waar de PS in betrokken is. De hypocrisie viel meteen op: de cdH is zelf in tal van schandalen betrokken. Midden augustus gaf de site Cumuleo bovendien aan dat zes van de zeven ministers in de nieuwe Waalse regering van MR (liberalen) en cdH “vergeten” waren om bepaalde mandaten, functies of beroepsactiviteiten te vermelden.

Dat Lutgen, een vertegenwoordiger van de rechterzijde in de cdH, het niet op samenwerking met de PS begrepen had, was geen geheim. Bovendien waren er de geruchten over een mogelijke deelname aan de federale regering-Michel na de verkiezingen van 2019. Er waren ook de slechte resultaten in de peilingen. Dit alles bepaalde de gok van Lutgen. Eind augustus lijkt het er steeds meer op dat hij te snel heeft gehandeld en er niet in slaagt om alternatieve meerderheden op alle niveaus op de been te krijgen. Er is nog altijd geen akkoord rond de Brusselse regering en ook de Federatie Wallonië-Brussel heeft nog geen nieuwe coalitie. De peilingen lijken aan te geven dat Lutgen en co vooral gezien worden als opportunistische avonturiers die problemen veroorzaken.

Wijdverspreide paniek

Niet dat de PS daarvan kan profiteren. Alle peilingen bevestigen de enorme ineenstorting van de partij van Di Rupo. Met 16% zou de PS niet alleen de MR moeten voorlaten, maar ook de PVDA. De woede neemt toe. Een peiling van iVox voor de kranten van Sudpresse op 24 augustus was veelzeggend. Voor 2019 “denken de kiezers van de PS vooral aan linkse coalities, ook met de PVDA. (…) 57,5% is voorstander van een alliantie met Ecolo en 44% met de PVDA. Elke samenwerking met de MR wordt massaal verworpen. Ook een verzoening met de cdH is niet populair.”

Kort voordien haalde Elio Di Rupo de voorpagina’s van de kranten met zijn boek “Nouvelles conquêtes” (nieuwe verworvenheden) waarin een aantal linkse voorstellen worden gedaan. De peiling van iVox is echter vernietigend voor Di Rupo: een derde van de PS-kiezers vertrouwt hem niet, de helft daarvan geeft aan anders te stemmen als hij voorzitter blijft en 35% geeft aan niet meer voor de PS te zullen stemmen. Niet dat de voorstellen uit het boek van Di Rupo daarom niet relevant zijn: ze kunnen bijdragen aan het populariseren van bepaalde eisen die belangrijk zijn als antwoord op de sociale problemen.

De kleine broer van de federale regering

De werkgeversfederaties UEW (Union Wallonne des Entreprises), UCM (Union des classes moyennes) en CCW (Confédération de la construction wallonne) reageerden enthousiast op de beslissing van Lutgen. MR-voorzitter Olivier Chastel zei meteen dat “jobs de absolute prioriteit” zouden zijn met voorstellen om flexi-jobs, nachtwerk en e-commerce te promoten. Het duurde niet lang voor er in de media bericht werd over oproepen om de “belastingen voor bedrijven te beperken”, de middelen voor de gemeenten naar beneden te halen en een minimale dienstverlening in te voeren bij het openbaar vervoer.

Bij de basis van de vakbonden en onder bredere lagen van de bevolking is er ongerustheid over de plannen van de nieuwe Waalse regering die dezelfde onverteerbare koers als op federaal vlak gaat varen. Er is nood aan verzet. De PVDA kan daar een belangrijke rol in spelen. Er zijn enorme mogelijkheden als de werkenden en jongeren zich kunnen verenigen rond een breed en strijdbaar politiek alternatief dat open en democratisch is. Op die basis kan actief gemobiliseerd worden in de wijken en op de werkplaatsen waarbij strijdbare syndicalisten versterkt worden in het verzet tegen het besparingsbeleid op alle niveaus. LSP ondersteunt elk initiatief in deze richting.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie