Een van de strijdbaardere piketten in de regio Brugge op de nationale actiedag van 6 oktober was die aan de Brugse gevangenis. We spraken er met Gino Hoppe, vakbondsafgevaardigde van het ABVV, naar aanleiding van de staking bij de gevangenissen en de actiedag rond koopkracht.
Jullie staakten maandag mee op de actiedag rond koopkracht. Maar dit is niet de eerste keer dat jullie hier aan het piket staan.
Neen, in feite is deze staking van de cipiers een vervolg van een reeks van acties die we aan het voeren zijn sinds september. De cipiers legden het werk al neer op 19 en 26 september. Aangezien enkele van onze eisen over de koopkracht gaan, hebben wij ons op 6 oktober natuurlijk solidair verklaard met de nationale actiedag en staken we mee. Maar we zijn dus al een tijdje bezig.
Wat voor eisen brengen de cipiers specifiek naar voor met deze actie?
Eerst en vooral doen we mee vanwege de koopkrachteisen. Iedereen merkt dat hun loon achteruitgaat; dat het moeilijker wordt om aan het einde van de maand met hetzelfde geld rond te komen. En we eisen dus dat er wat gedaan wordt aan die situatie.
Daarnaast hebben we ook specifieke eisen inzake ons arbeidsreglement; dat moet dringend gefinaliseerd worden.
In welke zin?
Wel, op het moment zitten we met de situatie dat er in de verschillende gevangenissen, verschillende regels gelden. Zo is het aantal dagen afwezigheid dat toegelaten wordt verschillend van instelling tot instelling. En ook de verrekening en indexering van sommige premies gebeurt willekeurig. Dat moet dringend op elkaar afgestemd worden, zodat er rechtszekerheid is.
Een tijd geleden werd er in een aantal gevangenissen ook gestaakt vanwege personeelstekort; is dat geen eis meer?
Neen, op dit moment zitten we hier in Brugge alleszins niet echt met een personeelstekort. Op dit moment is 99,6% van het nodige personeel beschikbaar. Onkelinckx heeft daar uiteindelijk wel wat aan gedaan. Dus de acties gaan hier zeker niet door in het kader van overbevolking.
Hoe zit het met de actie zelf aan de poort, is die succesvol?
De actie is een succes. De opkomst van werkwilligen was zeer miniem. En aangezien we ondertussen al een paar keer op rij gestaakt hebben stonden er wel heel wat militanten op het piket. We staan hier wel alleen met het ABVV. Het ACV staakt vandaag ook mee, maar die staan hier niet aan de deur. Daarvoor zijn er twee redenen. Enerzijds omdat ze hun gezicht niet echt willen laten zien omdat ze bij de laatste twee acties niets gedaan hebben. En anderzijds omdat de CD&V-minister van Justitie, Jo Vandeurzen, natuurlijk wel nauw aanleunt bij hun vakbondstop.
En wat vond je van de actiedag zelf?
Eerst en vooral is het standpunt van ABVV-metaal een erg jammerlijke zaak. Op die manier verbrokkel je de solidariteit. Op die manier krijgen wij bij het ACOD ook wel de indruk dat wij met onze acties hun kastanjes uit het vuur moeten halen. Ik vond het ook spijtig dat een deel van de openbare diensten vandaag niet meedeed, zo waren er vandaag weinig stakers in Brugge. Dat kwam vooral doordat er gewoon geen organisatie was vanwege de top. Er kwam geen enkele informatie door. Ik heb zelf nog enkele dagen geleden gesproken met mensen die in het ziekenhuis werken hier in Brugge – met zo’n 1000 werknemers het grootste bedrijf hier – en zo goed als niemand wist daar zelfs maar dat er iets gepland was. De organisatie, mobilisatie en berichtgeving moet zeker in West-Vlaanderen duidelijk beter.
Wat zijn de verdere plannen?
We zullen alleszins de druk nog blijven opdrijven. Dit zal alleszins onze laatste staking niet zijn. Op dit moment zijn onze eigen eisen wel prioritair op de rest van de beweging. Het is jammer dat een deel van de andere sectoren niet meedoet aan verdere actie. Maar voor ons blijven die koopkracht eisen belangrijk, en daarom zullen we ook verder doen.
