Terwijl de staatshoofden van de G20 vrijdagavond samen een opvoering van Beethovens ‘Ode an die Freude’ aanhoorden, cirkelden helikopters onafgebroken boven Hamburg.
Door Angelika Teweleit vanuit Hamburg – foto’s door onze correspondenten ter plaatse
Er waren meer dan 20.000 agenten nodig om de machtige wereldleiders tegen protest te beschermen. De bijeenkomst boog zich over de problemen van deze wereld en zocht antwoorden op de crisis. In werkelijkheid zijn het dezelfde wereldleiders die verantwoordelijke zijn voor crisis, honger en klimaatverandering.
Tegen de achtergrond van een kapitalisme in crisis zijn de regeringsleiders enkel op zoek naar mogelijkheden om de winsten van ‘hun’ grote bedrijven op te drijven. Nieuwe vrijhandelsakkoorden zoals tussen de EU en Japan voorzien net als het geplande TTIP-akkoord in de mogelijkheid van private rechtbanken waarvoor bedrijven staten kunnen aanklagen als die hun belangen schaden. Terwijl het establishment op die manier nieuwe aanvallen op de bevolking aan het voorbereiden was, stelden de wereldleiders op de G20 het voor alsof zij de wereldproblemen zouden aanpakken.
Repressie van dag één
Het vertrouwen in het beleid van de gevestigde politici neemt af. Uit angst voor grote betogingen werd maandenlang, zeker in Hamburg, een waarschuwingscampagne gevoerd. Beelden van gewelddadige betogers die voor chaos zorgen werden in alle media opgevoerd. Het doel was duidelijk: mensen ervan afbrengen om aan de betogingen deel te nemen.
Het zag er een tijdlang naar uit dat dit effect zou hebben. Maar de politie en het bestuur in Hamburg gingen zo ver dat vooraf goedgekeurde bijeenkomsten verboden en ontbonden werden. Die machtsontplooiing heeft veel inwoners van Hamburg overtuigd van het feit dat de democratische rechten bedreigd waren.
Vrouwenmars en “cornern”
Vanaf dinsdag hield SAV samen met een lokale afdeling van de Linksjugend een infostand en workshops in Altona onder de titel “Cornern tegen de G20” (“cornern” verwijst naar straathoek of corner waarbij activisten eigenlijk straatmeetings houden) om met voorbijgangers over het beleid van de G20 en over alternatieven te discussiëren. Woensdag vertrok van hieruit een ‘vrouwenmars’ tegen de G20 met 500 aanwezigen.
‘Welcome to hell’
Donderdagavond was er de zogenaamde ‘Welcome to Hell’ betoging. SAV had de oproep niet ondertekend omdat we het niet eens zijn met de strategie van het ‘Black block’ dat mobiliseerde met pamfletten waarop foto’s van brandende auto’s stonden. Wij denken dat dit een obstakel is voor massaal verzet van de werkende bevolking.
Desalniettemin moeten we vaststellen dat de escalatie op deze betoging duidelijk van de kant van de politie kwam. Zonder enige reden werd massaal beroep gedaan op het waterkanon en traangas om de betogers terug te dringen.
Scholierenstaking
Vrijdagochtend trokken 3.000 tot 4.000 jongeren de straat op na een oproep van een alliantie ‘Jongeren tegen G20’. Dit werd ondersteund door SAV, Linksjugend solid en het ‘Initiative SchülerInnen en Azubis gegen G20.’ Er werd actief campagne gevoerd en gemobiliseerd voor een luid en strijdbaar blok. Deze betoging verliep zonder problemen.
Op de Millerntorplatz zouden de wereldleiders ’s avonds een filharmonieconcert bijwonen. Er kwam dan ook de oproep om dit te blokkeren door ter plaatse te blijven. Er waren duizenden aanwezigen die besloten om naar het concertgebouw te gaan. De massale politieaanwezigheid enerzijds, maar ook de opstelling van het zogenaamde ‘Black Block’ leidden echter tot een onoverzichtelijke situatie. Er waren schermutselingen. Het establishment smult daarvan en aarzelt niet om daar een propagandacampagne mee op te zetten.
Grote openheid voor socialistische ideeën
Hun systeem is rampzalig. Steeds meer mensen, zeker jongeren, zoeken daarom naar alternatieven. Een aantal betogers kan effectief antwoorden naar voor schuiven. Wij organiseerden in het kader van de tegentop een meeting onder de titel “Alternatieven op de G20: over socialisme en radendemocratie.” Daarop waren een 80-tal aanwezigen.
Op de acties verkochten we meer dan 300 kranten en haalden we heel wat contactgegevens op van mensen die met ons in discussie willen gaan. Om een einde te maken aan dit systeem van crisis en ellende en om te bouwen aan een andere, een socialistische, samenleving moeten we ons organiseren. De heersende klasse is georganiseerd, wij moeten dat ook doen. Met SAV werken we daaraan als onderdeel van het CWI dat in meer dan 40 landen actief is.
