Minder dan twee weken na de verschrikkelijke aanslag in Manchester volgde afgelopen weekend een aanslag op London Bridge gevolgd door geweld op Borough Market. Zeven mensen die genoten van een zaterdagavond uit in Londen kwamen om het leven, minstens 48 anderen raakten gewond.
Door Hannah Sell
De Socialist Party veroordeelt deze vreselijke aanslag. Zoals in Manchester en veel gelijkaardige incidenten in Groot-Brittannië en elders in de wereld, zoals de bomauto in Bagdad op 19 mei, had de aanslag in Londen als doel om zoveel mogelijk willekeurige slachtoffers te maken onder gewone mensen. Het is nog niet bevestigd, maar deze aanslag lijkt geïnspireerd te zijn door de compleet reactionaire barbaarse ideologie van ISIS.
Zoals in Manchester reageerden de mensen in Londen – niet in het minst de gezondheidswerkers – met een golf van solidariteit waarbij alle mogelijke hulp werd geboden aan de slachtoffers. Sommige mensen in de buurt van de aanslag gingen de aanvallers heldhaftig te lijf, met enkel de stoelen waarop ze zaten als wapen. De enorme golf van solidariteit van de gewone bevolking heeft niets gemeen met de hypocriete reactie van de Tory ministers die een beleid gevoerd hebben dat bijdraagt aan de voorwaarden voor deze vreselijke aanslagen en nu op cynische wijze het geweld proberen te gebruiken om hun verkiezingscampagne te ondersteunen.
De verkiezingscampagne werd officieel opgeschort gedurende een dag. Maar Theresa May probeerde de horror al te gebruiken in een poging om zichzelf alsnog als ‘sterk en stabiel’ voor te doen, nadat ze in de loop van verkiezingscampagne vooral ‘zwak en instabiel’ bleek. Ze suggereerde al de nood aan een nieuwe antiterreurwet. Er waren echter tal van antiterreurwetten de afgelopen jaren en deze hebben het geweld niet gestopt.
May verklaarde dat er “teveel tolerantie voor extremisme” is in Groot-Brittannië. Dat is complete nonsens. De overgrote meerderheid van de bevolking, ook onder de moslims, is gekant tegen terrorisme. Tenzij ze verwijst naar de aanhoudende steun van de conservatieve regering voor wapenverkoop aan het brutale regime in Saoedi-Arabië, los van het feit dat ISIS en andere jihadisten mee gefinancierd worden door rijke Saoedi’s. Jeremy Corbyn stelde terecht dat zijn regering dergelijke wapenverkoop meteen zou stoppen.
May gebruikt de brede term ‘extremisme’ in plaats van terrorisme en dat was geen toeval. Het is een erg cynische poging om uit te halen naar al wie voor May een ‘extremist’ is: ook wie zich verzet tegen het kapitalistisch beleid van harde besparingen, armoede en oorlog. May is een fervente verdediger van dit systeem.
De aanhoudende steun voor Jeremy Corbyn na de aanslag in Manchester toont dat miljoenen mensen zich niet laten misleiden door May. Ze erkennen integendeel dat de harde besparingen van de Tories in de openbare diensten – met onder meer de dreigende sluiting van minstens één van de ziekenhuizen in zuid Londen waar de slachtoffers werd opgevangen – het moeilijker maken om aanslagen te voorkomen en om met de gevolgen ervan om te gaan.
Ze erkennen, zoals de Socialist Party steeds heeft uitgelegd en zoals ook Corbyn het stelt, dat het niet alleen nodig is om de rechtse reactionairen van ISIS en co te bestrijden – groepen die gewelddadige methoden gebruiken bij pogingen om extreem repressieve semi-feodale regimes te vestigen zonder rechten voor de arbeidersklasse – maar dat het ook nodig is om ons te verzetten tegen imperialistische oorlogen en interventies in het Midden-Oosten en Afghanistan. Deze hebben een nachtmerrie veroorzaakt voor de bevolking in het Midden-Oosten en vergroten de kans op terreuraanslagen doorheen de wereld.
Binnen enkele dagen hebben we een kans om de Tories aan de kant te schuiven. De verkiezing van Corbyn als premier zou een grote stap vooruit zijn voor de Britse arbeidersbeweging. Het zou uiteraard slechts een begin en geen eindpunt zijn. De Blairisten in Labour, die zelf verantwoordelijk zijn voor de Britse deelname aan de imperialistische oorlogen in Irak en Afghanistan, zouden hun pogingen tot sabotage van Corbyn verderzetten. Ze worden daarin gesteund door de kapitalistische klasse. De verkiezing van Corbyn zou miljoenen werkenden in Groot-Brittannië, en tot op zekere hoogte ook in de rest van de wereld, het zelfvertrouwen geven dat het mogelijk is om op te komen voor een samenleving zonder de besparingen, armoede, terreur en racisme die onder het kapitalisme ontstaan en ontwikkelen.
