Kort & Krachtig

Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.



Extreemrechts netwerk in Duits leger?

De Morgen schreef donderdag: “In het Duitse leger is waarschijnlijk een extreemrechts netwerk actief. Vorige week is een officier gearresteerd die een aanslag zou hebben voorbereid, onder een valse identiteit als Syrisch vluchteling. Minstens vier mensen zouden hem hebben geholpen. De zaak brengt minister van Defensie Ursula von der Leyen in grote verlegenheid. Officier Franco A. (28) kwam in het vizier van de veiligheidsdiensten toen hij in januari een geladen pistool wilde verstoppen op de toiletten van het vliegveld van Wenen. Na onderzoek bleek de militair een dubbele identiteit als Syrisch vluchteling te hebben en in die hoedanigheid zelfs al een jaar een uitkering van de Duitse overheid te ontvangen. Vermoedelijk wilde A. met de aanslag de naar Duitsland gekomen vluchtelingen in een kwaad daglicht stellen. Ook troffen de diensten een dodenlijst aan waarop onder anderen de voormalige Bondspresident Joachim Gauck stond. Justitie in Karlsruhe heeft een zaak tegen A. aangespannen. (…) Wat de zaak er voor de minister niet gemakkelijker op maakt is dat de Bundeswehr intern al sinds 2014 aanwijzingen heeft dat A. extreemrechtse denkbeelden koesterde. Het staat zelfs min of meer in zijn afstudeerscriptie, geschreven aan de Franse militaire elite-universiteit Saint-Cyr. (…) Franco A. was tijdens zijn studie gelegerd in het Franse Illkirch, vlakbij Straatsburg. Volgens de Süddeutsche Zeitung en de Tagesspiegel werden in de kazerne openlijk zichtbare hakenkruizen en andere nazisymbolen gevonden. Werden de sympathieën van A. er oogluikend toegestaan?”



Neen, de 1% rijksten hebben het niet makkelijk

Je zou bijna medelijden krijgen met die superrijken. Gelukkig dat hun lot werd toegelicht door kwaliteitskrant ‘De Standaard’. De krant merkte donderdag op: “Rijken stoten in hun omgeving voortdurend op mensen die nog veel rijker zijn. En dat steekt soms.” En nog: “De one percenters springen binnenkort misschien zelf op de barricades. De doorn in hun oog: de rijkste 0,1 procent onder hen verdient nog véél meer. Want ook binnen de toplaag swingt de ongelijkheid de pan uit, veel meer dan binnen de middenklasse. Daardoor ervaren grootverdieners veel meer een ‘relatief nadeel’ tegenover hun omgeving, blijkt uit een studie van de London School of Economics.” Een van die slachtoffers onder de 1% rijksten merkte op: “Ik heb het behoorlijk voor elkaar en verdien enkele honderdduizenden pond, maar in de klas van mijn kinderen voel ik me zeer arm. Er zijn zo’n negen of tien klasgenootjes van wie de ouders meer dan 100 miljoen pond hebben: dát voelt als rijk aan voor mij. 100.000 pond verdienen zie ik niet echt als rijkdom.” Een investeringsbankier merkte op dat 100 miljoen pond “veel lijkt” maar “niet belachelijk veel geld is.” Als het niet belachelijk veel is, mag die bankier deze som altijd op onze rekening overmaken.



Wij zijn de 41% (en zullen door ons offensief op te stellen dat aantal verdubbelen)

Steeds meer jongeren zijn bereid om een opstand tegen dit systeem te ondersteunen. In ons land gaat het volgens een studie om 41%. We doen het daarmee beter dan de Duitse en Nederlandse jongeren, maar dat we de Luxemburgse jongeren moeten laten voorgaan, steekt toch wat.



Alles wordt duurder

De regering mag het dan wel ontkennen, de cijfers spreken voor zich. Deze week meldde De Morgen: “De inflatie in België in het eerste kwartaal van 2017 fors gestegen tot gemiddeld 3 procent. Het voorgaande kwartaal was dat nog 2 procent. De totale inflatie van de belangrijkste buurlanden (Duitsland, Frankrijk en Nederland) is over die periode ook versneld tot gemiddeld 1,7 procent, maar blijft dus een stuk onder de inflatie van ons land. Een trend die al enkele maanden aanhoudt. Dat blijkt uit de analyse van het Observatorium van de prijzen, het studiecentrum van de FOD Economie.” Onder meer de energieprijzen spelen een rol in die hogere inflatie. De indirecte belastingen die door de regering ingevoerd zijn en vooral de gewone werkenden treffen, drukken onze koopkracht naar beneden.



Hoezo, ‘ideale schoonzoon’?

Donderdag lazen we in De Standaard een erg vreemde omschrijving van voormalig straatvechter Tom Van Grieken. De voorzitter van het Vlaams Belang werd omschreven als een ‘ideale schoonzoon’. De krant schreef doodleuk: “Van Grieken is geen kloon van Filip Dewinter. Hij leeft in symbiose met Gerolf Annemans, die medearchitect van de nieuwe koers is. Als penningmeester van BENV (de Europese fractie) bezorgde Annemans acht jonge turken een inkomen, die waren aangebracht door Van Grieken. Ook aan het Madouplein zwaaien late twintigers en jonge dertigers de plak. Ze delen een wat afgelikte présence, maar verzinnebeelden de nieuwe wind. (…) Gretig koestert Van Grieken het imago van de ideale schoonzoon. De partij hoopt hem in de populaire (vrouwen)programma’s van de commerciële zenders te kunnen plaatsen. Zijn verleden oogt smetteloos, op het uitdelen van Zwan-worstjes op een ­halalbarbecue na. Een actie die hij zelf afdoet als een ‘jeugdzonde’. Zelfs zijn moeder sprak er schande van.” Blijkbaar brengen wat afgelikte dertigers de journalisten van De Standaard snel in vervoering waardoor ze geen moeite meer doen om iets dieper in het verleden van Van Grieken te delven? Of misschien moeten die journalisten eens wat veldwerk doen en rondhoren in Antwerpen welke reputatie Van Grieken daar als straatvechter had opgebouwd. Een maatpak maakt daar geen einde aan…



Niets van gebakken

Opmerkelijk in de interviews naar aanleiding van 1 mei: een oude rot die niet van gauchisme verdacht kan worden, slaagt er in om als meest linkse uit de interviews te komen. Afgelopen weekend brachten alle kranten interviews met SP.a-kopstukken. Nuja, bijna alle kranten: bij De Morgen hadden ze Tom Van Grieken. Het was Louis Tobback die er het meest ernstig uitkwam in De Standaard. Hij moest toegeven dat de sociaaldemocratie er in de jaren 1990 niets van gebakken heeft. “Ik herinner me nog dat ik in de jaren negentig, als partijvoorzitter, elke zes maanden samen zat met de socialistische kopstukken in Europa. Het was een illuster gezelschap: Tony Blair, Lionel Jospin, Wim Kok, Felipe Gonzalez, Gerhard Schröder. Om op uw natuurlijk opborrelende vraag te antwoorden: ja, we hadden het voor het zeggen in Europa. En we hebben er niks van gebakken.” Toch komt hij qua voorstellen niet veel verder dan herhalen wat hij toen al zei. Breken met de besparingen is voor Tobback niet echt mogelijk, Mélenchon vergist zich volgens hem. En als de sociaaldemocratie er niets van gebakken had, kwam dit vooral door onduidelijkheid over steun aan het Europese project. “Waarom hebben we er niets van gebakken? Omdat Blair, telkens wanneer een van ons over Europa begon, naar het toilet moest. Hij was als de dood voor een positieve persmededeling over Europa waar zijn naam onder stond. Dat was ziekelijk. De Britse socialisten hebben nooit de moeite gedaan om de Engelsen ervan te overtuigen dat Europa een goede zaak is voor de linkerzijde. Onder meer daarom sukkelt Corbyn nu nog altijd zo met zijn houding tegenover de Brexit.” Corbyn trekt duizenden jongeren aan met zijn verzet tegen het besparingsbeleid. Maar hij sukkelt omdat hij de weg niet verspert voor zijn partijgenoten die jarenlang zelf een besparingsbeleid gevoerd hebben. Waarom durft Tobback niet zeggen waar het op staat?



RIP René Stroobant

We vernamen deze week het overlijden van René Stroobant, voormalige voortrekker van de arbeiders van de Boelwerf. René stond op de barrikaden en bestreed onrecht op alle mogelijke manieren. Hij gaf steeds steun aan de antiracistische strijd en sprak op bijeenkomsten van Blokbuster. In de strijd tegen de sluiting van de Boelwerf was hij groot voorstander van een zo breed mogelijke solidariteit. In 1997 dreigde het Vlaams Blok op 1 mei in Temse te betogen. René kondigde op de lokale televisie aan dat dit niet zou doorgaan: hij zou 10.000 tegenbetogers mobiliseren, zei hij. Die aankondiging kon op een groot enthousiasme rekenen. Het Vlaams Blok kon dat jaar niet in Temse betogen. We moesten er nog aan denken in Antwerpen afgelopen maandag. Daar konden gestoorde neonazi’s zonder enige tegenactie bijeenkomen. Blokbuster en Vrouwen tegen Racisme/Fascisme stuurden protestbrieven, maar geen enkele grote organisatie nam een initiatief om te vermijden dat neonazi’s onze dag konden recupereren. Hadden we maar een paar René Stroobants gehad!

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie

Verwante artikels:

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig