Sinds de eedaflegging van Trump hebben miljoenen mensen geprotesteerd. Maar de miljardair blijft zijn agenda van racisme, seksisme en asociaal beleid doorzetten. Zijn laatste voorstellen betreffende gezondheidszorg en de begroting zijn een open aanval op zowat alles: van milieubescherming, over zorg, tot publiek onderwijs. Tegelijk wil hij grote belastingvoordelen toekennen aan de bedrijven en de rijksten.
Artikel door Kshama Sawant, socialistisch gemeenteraadslid in Seattle
We kunnen Trump verslaan: dit zal een kwestie van sociale macht zijn. De vraag of de regering haar asociale agenda kan doorvoeren of niet, is mede verbonden met de vraag hoe breed en strijdbaar de beweging ertegen is. Heel wat rechtse regeringen moesten in het verleden hun koers wijzigen of verdwenen onder druk van opstanden van gewone mensen.
Symbolisch protest zal niet volstaan. We moeten de macht die de werkenden hebben, gebruiken met massale burgerlijke ongehoorzaamheid en stakingsacties. Als stakingsacties breed genoeg zijn, zal dit de winsten van de elite raken. Grote delen van het establishment zijn tevreden met Trumps agenda van deregulering en belastingvoordelen voor de rijken. Aan hun winsten raken, zal echte druk zetten om afstand te nemen van Trump.
Dag van de arbeid
1 mei of de dag van de arbeid, is historisch gezien een dag van massale acties en de afgelopen jaren ook van grote migrantenprotesten in de VS. Het is een uitstekend ogenblik om terug te kijken naar de oorsprong van 1 mei en deze actiedag aan te grijpen om een zomer van verzet te lanceren tegen het gevaarlijke rechtse kabinet.
De harde aanvallen van Trump op migranten stonden centraal in zijn eerste twee maanden als president. Dit heeft al geleid tot grote protestacties en zelfs stakingen op 16 februari. Die acties waren snel opgezet, maar er namen toch duizenden migranten aan deel.
Het massale protest aan de luchthavens als reactie op het racistische inreisverbod van Trump leidde tot een eerste vernederende nederlaag voor de president. Delen van de heersende klasse dwongen hem om de maatregel in te trekken uit angst voor de ‘chaos’ als gevolg van de massale burgerlijke ongehoorzaamheid in de luchthavens.
Migranten bereiden zich nu voor op wat de grootste betogingen op 1 mei kunnen worden sinds de honderdduizenden betogers op de ‘Dag zonder migranten’ van 2006.
Stakingsacties in Californië
De belangrijkste ontwikkeling voor 1 mei komt tot nu toe uit Californië, waar 340.000 werkenden uit de dienstensector een staking voorbereiden onder leiding van een coalitie met onder meer de vakbond SEIU United Service Workers West (USWW) en centra van migranten.
“De president valt onze gemeenschap aan,” verklaarde Tomas Mejia van de leiding van USWW. “Migranten hebben dit land mee vorm gegeven, we hebben bijgedragen aan de schoonheid ervan. Maar de president doet ons af als criminelen.” De coalitie organiseerde in april een “autokaravaan tegen angst” doorheen Californië om te mobiliseren naar 1 mei.
De voorzitter van de United Teachers in Los Angeles, Alex Caputo-Pearl, deed een oproep om alle scholen dicht te houden op 1 mei. Op 7 maart was er een resolutie van de Labor Council van San Francisco waarin solidariteitsacties op 1 mei werden gesteund met een oproep aan de werkgevers om geen enkele sanctie te nemen tegen gelijk welke werkende – lid of geen lid van de vakbond – die het democratisch recht op collectieve actie wil uitoefenen.
Staat Washington
In de staat Washington groeit het momentum voor 1 mei. De Labor Council in de regio waartoe Seattle behoort, vroeg de vakbonden die deel uitmaken van deze overkoepeling om “alle mogelijke actievormen op 1 mei te overwegen, van stakingen tot werkonderbrekingen, het opnemen van ziekteverlof, langere middagpauzes, stiptheidsacties, betogingen of speciale lessen of gelijk welke andere collectieve actie.”
Deze vorm van flexibiliteit werd overal in het land benadrukt door organisatoren die de sancties tegen werkenden willen beperken, maar toch willen bouwen aan de sterkst mogelijke acties op 1 mei.
Een aantal vakbonden in Seattle heeft resoluties gestemd om actie te voeren op 1 mei. Het gaat onder meer om WFSE Local 304 dat personeel aan de publieke hogescholen organiseert en IBEW Local 46 dat elektriciens organiseert.
Als lid van de gemeenteraad van Seattle heb ik mijn positie gebruikt om burgemeester Ed Murray op te roepen al het stadspersoneel toe te laten om op 1 mei afwezig te blijven zonder enige sanctie. Wetgeving in de deelstaat staat personeel in de publieke sector toe om twee dagen per jaar vrij te nemen voor religieuze redenen of omwille van een gewetenskwestie.
De belangrijkste ontwikkeling in Seattle kwam van de onderwijsvakbond SEA (Seattle Education Association) die met 5.000 leerkrachten besliste om de publieke scholen op 1 mei plat te leggen als antwoord op het chronische gebrek aan middelen voor onderwijs. “We hebben jarenlang hetzelfde gedaan om te protesteren,” zei SEA-animator Kit McCornick. “We schreven naar onze parlementsleden en gingen naar het parlement. Het wordt tijd dat we een stap verder gaan.”
“We zijn het beu,” stelt Justin Vinson, lid van SEA en van Socialist Alternative. “Leerkrachten verdedigen hun scholen en nu willen Trump en Betsy DeVos [minister van onderwijs] grote aanvallen op het onderwijs inzetten. Maar het gaat om meer: deze regering richt zich ook tegen migranten, moslims en LGBTQ mensen. Een aanval op één van ons, is een aanval op ons allen!”
Het gaat niet enkel om Trump
De onderwijsvakbond in Chicago overwoog een stakingsactie op 1 mei als antwoord op de besparingen in het onderwijs. Uiteindelijk wordt niet gestaakt, maar worden andere acties georganiseerd. De ‘Minnesota Nurses Association’, een vakbond van verplegend personeel, roept op tot stakingsacties op 1 mei.
Het is niet mogelijk om te voorspellen wat de omvang van de stakingsacties op 1 mei zal zijn, maar de noodzaak van strijd tegen Trump is duidelijk aanwezig. Onze beweging zal niet in een rechte lijn ontwikkelen, er zullen ook stappen achteruit zijn. We zullen Trump niet op één dag verslaan. Maar door te bouwen aan zo sterk mogelijke acties op 1 mei, tillen we onze strijd naar een hoger niveau.
In de opbouw van onze strijd moeten we bredere lagen van werkenden en jongeren betrekken om samen het verzet tegen Trump en de miljardairsklasse te organiseren. Dit kan, door op te komen voor positieve veranderingen die een reëel verschil maken in het dagelijkse leven van mensen. Nu de gezondheidszorg onder vuur ligt, moeten we niet alleen het Republikeinse plan verwerpen, maar ook strijden voor publieke gezondheidszorg voor iedereen. De rechten van werkenden en vakbonden liggen onder vuur, we moeten dit niet alleen bestrijden maar ook opkomen voor een nationaal minimumloon van 15 dollar per uur.
Het gaat niet enkel over één president of één politieke partij. Trump kon de verkiezingen winnen door de woede van de werkenden en de middenklasse die decennialang verraden werden door het neoliberale beleid van beide grote partijen. We hebben nood aan een nieuwe politieke partij die opkomt voor een socialistisch programma en los staat van het geld en de macht van de grote bedrijven.
Onze strijd beperkt zich niet tot Trump. We gaan in tegen het falende kapitalistische systeem. Dat is de onderliggende basis voor de gevaarlijke opkomst van het rechts-populisme en de brutale aanvallen op de werkende bevolking. Op 1 mei slaan we terug.
