Amerikaanse bombardementen in Syrië drijven conflict en internationale spanningen op

Een Tomahawk tijdens een proefvlucht (foto Wikipedia)

De Amerikaanse president Donald Trump besloot om bombardementen uit te voeren op de Syrische luchtmachtbasis Shayrat. Dit versterkt het reeds langlopende conflict in Syrië en het drijft de spanningen op tussen de VS, Rusland en Iran, maar ook met Noord-Korea en China. Het zal bovendien bijdragen tot de rivaliteit tussen de Soennitische en de Sjiitische regimes in het Midden-Oosten.

Door Niall Mulholland

Trump beweerde dat de bombardementen gericht waren op “de Syrische luchtmachtbasis van waaruit een chemische aanval was gedaan.” Hij verwees daarmee naar Khan Sheikhun waar 70 mensen eerder op de week omkwamen.

De vreselijke dodentol onder burgers, waaronder kinderen, leidt terecht tot woede en afkeer onder de werkende bevolking doorheen de wereld. Maar de VS maakt daar op cynische wijze gebruik van om, gesteund door andere westerse machten, de eigen positie in het Syrische conflict te versterken. De westerse machten willen de Syrische president Assad weg en waren er dan ook snel bij om het Syrische regime verantwoordelijk te stellen voor de doden. De instabiele regering-Trump wil met de bombardementen meer steun in eigen land verwerven en de aandacht afleiden van het feit dat Trump op tal van verkiezingsbeloften moest terugkomen en geen antwoorden heeft op de problemen van vele gewone Amerikanen.

Zonder een onderzoek naar de aanvallen met chemische wapens af te wachten en zonder een VN-mandaat te vragen, of zelfs een mandaat van het Amerikaanse parlement, ging Trump over tot het bombarderen van Syrië. De Amerikaanse aanvallen werden verwelkomd door Europese regeringen, waaronder de Britse, Duitse en Franse, maar ook door Turkije en Israël. De islamitische militie Ahrar al-Sham in Syrië was eveneens positief over de “precisiebombardementen” door de VS.

Assad zal de Amerikaanse aanvallen gebruiken om zijn eigen anti-imperialistische imago op te krikken in eigen land. Socialisten geven geen enkele steun aan het regime van Assad. Dit regime is niet bekommerd om het leven van de onschuldige burgers die gevallen zijn in de lange en bloedige burgeroorlog in het land. Assad is een brutale dictator die meedogenloos te werk gaat om de macht te behouden. Er is echter nog geen hard bewijs om te staven dat het regime verantwoordelijk was voor de aanvallen met chemische wapens. Aangezien Assad met de cruciale hulp van Poetin de oorlog lijkt te winnen, zou het vanuit zijn standpunt mogelijk zelfs contraproductief zijn om tot een willekeurige chemische aanval over te gaan, zeker indien duidelijk is dat dit een excuus kan vormen voor een door de VS geleide militaire aanval.

Moskou benadrukte dat de Syrische luchtmacht een depot van chemische wapens van rebellen had geraakt. Günther Meyer, directeur van het Onderzoekscentrum voor de Arabische Wereld aan de universiteit van Mainz gaat verder: “Enkel gewapende oppositiegroepen kunnen voordeel halen uit een aanval met chemische wapens. Met hun rug tegen de muur, hebben ze quasi geen kans om het regime militair te verslaan. Recente verklaringen van Trump maakten duidelijk dat dergelijke aanvallen kunnen leiden tot extra steun voor de anti-Assad groepen.” (Deutsche Well, 6 april)

Contrarevolutie

Op dit ogenblik is het enige dat zeker is van de vreselijke gebeurtenissen in Khan Sheikhun dat er een groot aantal burgers om het leven kwam. Deze doden komen bovenop de honderdduizenden anderen die in het kader van deze oorlog stierven. Het is in essentie het resultaat van de contrarevolutie in Syrië na de oprechte massale revolte tegen Assad in 2011. Die revolte volgde op de revolutionaire bewegingen in Tunesië en Egypte. Bij gebrek aan sterke eengemaakte organisaties van de arbeidersklasse en een socialistische leiding, konden sectaire en islamistische krachten het vacuüm invullen. Ze werden daarbij geholpen door reactionaire regimes uit de Golfstaten en Turkije, naast de westerse machten. Het zorgde ervoor dat de revolte ontaardde in een brutale en veelzijdige burgeroorlog.

Het is onduidelijk of de Amerikaanse luchtaanvallen slechts een oefening in het spierenrollen waren of een voorbode op een grotere militaire interventie in Syrië. De luchtmachtbasis van Shayrat is een strategische positie voor Syrische en Russische militaire operaties tegen de grotendeels Islamitische gewapende oppositie. De Amerikaanse aanvallen komen er hard aan.

Rusland veroordeelde de Amerikaanse luchtaanvallen als een “daad van agressie” en een “inbreuk op de internationale wetten.” Het schorste het communicatiekanaal waarlangs militaire acties met Washington werden gedeeld, een communicatiekanaal dat opgezet was om eventuele conflicten te vermijden.

Het leidt tot de mogelijkheid van directe confrontaties tussen door de VS geleide troepen en het Russische leger in Syrië. Dit kan verregaande gevolgen hebben in de regio en in de rest van de wereld. Ook Iran dat met milities vecht aan de kant van Assad heeft de Amerikaanse acties veroordeeld. De gevaarlijke complicaties worden nog groter met de Iraanse aanwezigheid in Irak, waar deze Iraanse troepen samen met het door de VS gesteunde regime van Bagdad strijden tegen ISIS.

Het leek erop dat Trump bevel gaf tot luchtaanvallen terwijl hij onderhandelde met de Chinese president Xi Jinping die net op bezoek was in de VS. Dit kan de spanningen met het Chinese regime opvoeren. Trump had eerder al verklaard dat hij bereid was om “unilaterale” militaire acties te ondernemen tegen Noord-Korea en maakte dreigende opmerkingen over de Chinese militaire operaties in de Zuid-Chinese Zee. Volgens de Financial Times (7 april) waarschuwde “Liu Binjie, die in het comité zit dat toekijkt op het Chinese parlement, voor unilaterale acties rond Noord-Korea. ‘De volledige staat is gemilitariseerd,’ zei hij. ‘Als je hen bedreigt, kan dit in je gezicht ontploffen.’”

Met het CWI hebben we ervoor gewaarschuwd dat de regering-Trump kan leiden tot gevaarlijke en onvoorspelbare wereldverhoudingen. In deze situatie hebben de werkenden en jongeren in het Midden-Oosten, de VS en de rest van de wereld nood aan een massale anti-oorlogsbeweging en de ontwikkeling van sterke arbeiderspartijen met een socialistisch antwoord op de oorlog, terreur en armoede van het kapitalisme en het imperialisme.

  • Stop de aanvallen van Trump in Syrië – Neen aan de inmenging door buitenlandse krachten in de regio
  • Stop de oorlog en de terreur in Syrië, Irak en het Midden-Oosten
  • Neen aan racisme en het beschimpen van migranten en vluchtelingen
  • Voor arbeiderseenheid en socialisme
Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie