Kort & Krachtig

Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.



Het systeem is de mol!

De afgelopen weken was er een nieuwe reeks van De Mol. Eén kandidaat saboteert de groep waardoor die naast een pak inkomsten grijpt en waarbij de groepscohesie wordt ondermijnd. Onvermijdelijk doet het denken aan de federale en Vlaamse regeringen. De vele aankondigingen dat de besparingen leiden tot nieuwe groei, worden nooit weerspiegeld in onze levensstandaard. De koopkracht in België nam vorig jaar af, we waren het enige land in Europa waar dit het geval was. De inkomsten voor de overheid vallen bovendien steeds weer tegen. Mogelijk moet deze zomer 6,5 miljard euro gevonden worden en dat zal niet bij de grote bedrijven en hun aandeelhouders gezocht worden. De regering zelf rolt al ruziën over straat. Je zou voor minder gelijkenissen met ‘De Mol’ zien. Alleen: in het geval van het neoliberale beleid wordt het ‘mollenwerk’ niet gedaan door één individu: het is het beleid zelf dat niet werkt.


Te kritisch? Buiten!

Alona Lyubayeva ligt onder vuur door minister Homans. Die neemt het niet dat de diversiteitsambtenaar kritisch is. En dus komt er een negatieve evaluatie. Lyubayeva merkte daarover op: “Ze wil een gewone ambtenaar, die niet onafhankelijk is, maar zich schikt naar de ideeën van de politiek. (…) De minister heeft het zeer moeilijk met kritiek. Ik heb het evenwicht proberen te bewaren maar blijkbaar ben ik daar te ver in gegaan.” Ze verwijt de Vlaamse regering dat deze niets doet rond diversiteit en alle voorstellen laat voor wat ze zijn. Op de satirische site ‘De Rechtzetting’ verscheen een aangepaste vacature voor de functie van diversiteitsambtenaar. Onder de vereisten: “U kunt bogen op wetenschappelijke ervaring, hetgeen uw geloofwaardigheid verhoogt als u in de pers moet liegen in opdracht van de minister.”



Ziek? Minder pensioen!

Donderdag schreef De Standaard: “Wie op jonge leeftijd is beginnen werken, maar de pech heeft op het einde van zijn loopbaan ziek of werkloos te vallen, dreigt tot 113 euro pensioen per maand te verliezen. Dat blijkt uit een studie door de pensioenadministratie, gemaakt op vraag van de sociale partners. De socialistische vakbond ABVV trekt aan de alarmbel. Federaal minister van Pensioenen Daniel Bacquelaine (MR) wil vanaf 1 januari 2018 nieuwe regels invoeren voor de pensioenberekening van werknemers met een lange loopbaan – eentje van 45 jaar. Nu tellen voor hen de ‘beste jaren’, waarin ze het meeste verdienen. De jaren van ziekte, werkloosheid en brugpensioen worden daarbij meegerekend aan het loon van de laatste echt gewerkte jaren. Bacquelaine wil dat vanaf volgend jaar veranderen, en het pensioen berekenen op het loon van de eerste 45 jaren. ‘Schrijnend dat de maatregel vooral (ongeschoolde) arbeiders treft, die op jonge leeftijd – nog voor hun twintigste verjaardag – zijn gaan werken’, klinkt het bij ABVV. ‘Zo zijn er mensen met een pensioentje van 833 euro die 113 euro per maand zouden verliezen. Pijnlijk dat deze blinde saneringsoperatie net een groep treft die het al niet breed heeft.’ De nieuwe regeling zou elk jaar 20.000 nieuwe gepensioneerden treffen. Of bijna één op de vijf.”



Even uitblazen? Vergeet het!

De regering broedt al op een volgende aanval op het tijdskrediet. Er moet nog eens 10 miljoen euro op bespaard worden. Donderdag schreef De Standaard: “”Een vergoeding voor tijdskrediet zonder reden – om te onthaasten bijvoorbeeld – wordt al sinds 2015 niet meer gegeven. Vanaf 1 april zou het recht voor werknemers om de carrière even ‘on hold’ te zetten, vervallen. ‘Die datum halen we niet, het wordt wellicht juni’, klinkt het in regeringskringen. Minister van Werk Kris Peeters (CD&V) heeft de uitvoeringsbesluiten nog niet klaar. Dat komt omdat de regering nog verder wil morrelen aan het tijdskrediet en alle dossiers gekoppeld zijn. Tijdens de recente begrotingscontrole werd afgesproken om nog 10 miljoen extra te besparen in het tijdskrediet. Waar dat geld precies vandaan moet komen, werd toen niet beslist.” Zullen we echt wachten tot de verkiezingen om te protesteren tegen deze rechtse regering?



Geen time-out voor schepen Van Campenhout

Er is de laatste tijd veel te doen rond alcohol in Antwerpen. Eerder bleek een vermeende terrorist die met hoge snelheid op de Meir rondreed onder invloed van alcohol te zijn. Dat ondermijnde de stelling van De Wever en sheriff Muyters dat Antwerpen nipt aan een terroristische aanslag was ontsnapt. De Wever sprak daarbij voor zijn beurt: er was hem afgeraden om een persconferentie te houden. Soms kan de man het niet laten, in andere gevallen kan hij nochtans erg goed zwijgen. We hebben hem nog niet gehoord over racisme bij de Antwerpse politie. De ‘alcohol-terrorist’ werd amper een week later gevolgd door het nieuws over de alcohol-schepen. Ludo Van Campenhout ging eerder in behandeling voor zijn verslaving, maar lijkt hervallen te zijn. Schepen Duchateau kondigde aan dat Van Campenhout in behandeling moet, maar ondertussen wel verder zal functioneren. Tijdskrediet zit er niet in, dat wil N-VA immers afschaffen. Een zieke werknemer – een verslaving is immers een vreselijke ziekte – moet bovendien aan de slag blijven. Eerlijk gezegd: wij vinden het vreselijk dat iemand die ziek is, niet de tijd en de begeleiding krijgt voor een grondige en voldoende lange behandeling.


Vertraging in Antwerpse haven

De havenbazen klagen: stiptheidsacties van de loodsen zorgden deze week voor vertraging. Tientallen schepen moesten urenlang wachten voor ze de haven binnen raakten. Uiteraard wordt dit aangegrepen om de loodsen allerhande verwijten naar het hoofd te gooien: ze zouden onverantwoord actie voeren. Tegelijk moeten de werkgevers erkennen dat een groot deel van het probleem bij de bevoegde minister ligt. Minister Weyts was te druk bezig met de regels rond het verdoofd slachten en vond pas vrijdag tijd voor overleg… Bovendien werd ACOD niet uitgenodigd voor het overleg. Een anonieme werkgever stelde in Gazet van Antwerpen: “Weyts lijkt vrijdag pas een gaatje te vinden in zijn agenda. Wel heeft hij de tijd om uit te pakken met de procedures in slachthuizen. De gang van zaken in de haven lijkt hem minder te interesseren.” Dierenrechten – hoe belangrijk die ook zijn! – gaan blijkbaar voor op de rechten van werknemers. Zo kennen we de prioriteit van deze rechtse regering.



2,6 of 4 of 6,5 miljard besparen?

De Tijd schreef woensdag: “De Hoge Raad van Financiën, de begrotingswaakhond, legt de regering-Michel twee scenario’s voor: het begrotingsevenwicht in 2018 behouden of het een jaar uitstellen. (…) Een eerste mogelijkheid is dat gekozen wordt vast te houden aan de doelstelling uit het regeerakkoord. De regering moet dan de begroting volgend jaar in evenwicht brengen. Dat betekent dat ze in de zomer voor een grote uitdaging staat. Volgens de recentste vooruitzichten van het Planbureau zal het structureel tekort – het tekort dat geen rekening houdt met de evolutie van de conjunctuur en met eenmalige ingrepen – volgend jaar uitkomen op 1,5 procent van het bruto binnenlands product (bbp) of zo’n 6,5 miljard euro. Dat bedrag moet deze zomer bij de begrotingsopmaak 2018 gevonden worden. Weliswaar niet alleen door de regering-Michel, maar samen met de deelstaten. Maar de kans is groot dat uit het advies van de Hoge Raad van Financiën blijkt dat de inspanning minder groot is. Het Planbureau hield in zijn vooruitzichten bijvoorbeeld geen rekening met de recente begrotingscontrole van de regering-Michel. De Hoge Raad van Financiën doet dat wel. Maar ook met die bijsturing blijft de inspanning waar de regering deze zomer voor staat groot. Wellicht moet ruim 4 miljard euro worden bespaard, waarvan het grootste deel moet worden gedragen door de regering-Michel en een kleiner deel door de deelstaten. De regering-Michel kan het zichzelf makkelijker maken door te kiezen voor het alternatieve scenario dat de Hoge Raad van Financiën zal voorstellen. Dat houdt in dat het begrotingsevenwicht met een jaar wordt uitgesteld tot 2019. Dat moet ook voor Europa aanvaardbaar zijn. België moet zijn begroting in principe elk jaar slechts met 0,6 procent van het bbp of met 2,6 miljard euro gezonder maken en het moet verzekeren dat de overheidsschuld voldoende wordt afgebouwd.” De krant merkte nog op dat in de zomer besparen “in principe makkelijker” is. Een nadeel is dat er in 2018 gemeenteraadsverkiezingen zijn. Anders geformuleerd: de regering zal ons nogmaals hard pijn doen en zoekt een moment waarop ze daar zo makkelijk mogelijk mee wegkomt.



Te kritisch? Naar de gevangenis!

In Turkije wordt nog niets iets scherper gereageerd op kritische stemmen. De Morgen schreef dinsdag: “De Turks-Koerdische journaliste en kunstenares Zehra Dogan is veroordeeld tot bijna drie jaar cel voor het schilderen van een oorlogstafereel. Dat tweette ze zelf eerder deze week. Het bericht werd ondertussen van Twitter verwijderd, maar het verhaal werd gebracht door verschillende media waaronder JINHA, een Koerdisch-Turks nieuwsmedium met uitsluitend vrouwelijke leden. Het schilderij in kwestie toont het stadje Nusaybin, waar felrode Turkse vlaggen scherp afsteken tegen donkere oorlogswolken en bruine tanks. Nusaybin ligt in het zuidoosten van het land, dichtbij de Syrische grens, en heeft een voornamelijk Koerdische bevolking. Journaliste en kunstenares Zehra Dogan werd al in juli vorig jaar opgepakt in de nasleep van de mislukte coup omdat haar schilderijen een sterke link met de Koerdische PKK zouden bewijzen. Dogan zelf ontkent alle linken met de PKK maar verwijst naar het realisme van het schilderij. “Ik moet drie jaar in de cel voor het schilderen van Turkse vlaggen op verwoeste gebouwen. Ze hebben de verkeerde opgepakt. Niet degene die dit veroorzaakte, zelfs niet de fotograaf, maar de kunstenaar. Ik heb dit niet uitgevonden, ik heb gewoon geschilderd wat ik zag”, laat ze weten op Twitter. Zehra Dogan staat als journalist geregistreerd bij de Turkse staat en is officieel lid van de Turkse vereniging voor journalisten.”

Het schilderij was gebaseerd op een foto van een verwoest dorp. Hieronder de foto en het schilderij:



Wapens voor Saoedi-Arabië?

Er was deze week opnieuw heel wat discussie over de wapenleveringen aan Saoedi-Arabië. Het dictatoriale regime daar gebruikt de wapens onder meer voor een oorlog in Jemen. Pogingen om de discussie communautair in te vullen, mislukten: ook vanuit Vlaanderen gaan er onderdelen voor wapens naar Saoedi-Arabië. Hoe kan links een consequent standpunt innemen dat rekening houdt met zowel het bestrijden van oorlog als het behoud van jobs? In dit artikel in onze archieven gaven we een aanzet voor een socialistische benadering.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie

Verwante artikels:

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig

Kort & Krachtig