Brussel kleurde vandaag groen, rood en blauw van woede. Het gebrek aan middelen voor de zorgsector leidt tot tekorten waar zowel de gebruikers als het personeel de dupe van zijn. Het ongenoegen was dan ook erg groot en de mobilisatie was navenant. Vanop het podium werd gesproken over 17.000 aanwezigen, dat is meer dan de vooropgestelde 10.000.
Op de betoging was de gezondheidszorg sterk aanwezig, maar ook andere onderdelen van de bredere zorgsector waren goed vertegenwoordigd. Velen kwamen voor het eerst betogen. Aan de start zochten sommigen onwennig naar hun secretaris om een stakerskaart in te vullen.
Het ongenoegen dwingt mensen tot actie. In het pamflet van Polsslag werd gewaarschuwd: “De zeer toxische combinatie van zware besparingen en hervormingen die nogal kaduk verlopen, zullen ons in de nabije toekomst in een ware zorgcrisis doen belanden als het roer niet radicaal wordt omgegooid.”
Verandering is nodig, er is nood aan meer middelen voor meer collega’s. Dat is de enige garantie op kwaliteitsvolle zorgverstrekking. Iedereen krijgt wel eens te maken met zorg. Deze strijd belangt dan ook alle werkenden aan.
Zoals het pamflet van Polsslag concludeerde: “Als hulpverleners en zorgverstrekkers kunnen we het heft in eigen handen nemen. Als we de strijd tegen de besparingen gezamenlijk organiseren, staat ook de uitdaging voor ons om een goed uitgebouwde hulp en zorg af te dwingen. In het verleden hebben we zo reeds krachtsverhoudingen opgebouwd en verbeteringen afgedwongen. We kunnen ons hier echter niet tot beperken als we zien dat mensen steeds meer welzijns- of gezondheidsproblemen hebben. De oorzaken aanpakken, vraagt meer dan jobs en werkbaar werk. Investeringen in basisdiensten waar mensen beroep kunnen op doen, vraagt het aanspreken van de rijkdom die bij de banken en de multinationals zit!”
Enkele foto’s vanop de betoging:
