Nederlandse postarbeiders verzetten zich tegen loonsverlaging

Naast acties voor meer loon, zien we bij de Nederlandse Post (TNT) nu ook een strijd tegen een loonsverlaging van 25% die door de directie van de postdiensten in ons buurland voor een bepaalde groep werknemers werd voorgesteld. Dit leidde tot verzet met stakingsacties in de postsorteercentra. Nog voor de nationale staking van 27 mei stelde de directie dat het voorstel tijdelijk in de koelkast zou verdwijnen.

Artikel vanop de website van Offensief, onze Nederlandse zusterorganisatie

Sinds eind april zijn arbeiders bij postsorteercentra in staking gegaan tegen een loonsverlaging van 25% die TNT door het afsluiten van een nieuwe CAO Productie wilde opleggen. TNT wilde deze groep medewerkers dus uitsluiten van de – betere – arbeidsvoorwaarden die op basis van de huidige bedrijfs-CAO voor TNT gelden. De acties begonnen in Den Haag en Amsterdam, gevolgd door Rotterdam op 29 april. De maand daarna zijn acties gevoerd in andere postsorteercentra in het Noorden, Zuiden en Oosten van het land.

Op 27 mei zou een landelijke stakingsdag worden georganiseerd. Voor die tijd besloot TNT echter om de eisen van de postsorteerders in te willigen. De 25% loonsverlaging is tijdelijk van de baan, omdat de liberalisering van de postmarkt die door TNT werd gebruikt als argument voor de loonsverlaging, door de regering is uitgesteld nadat de Europese Commissie ook al tot uitstel had besloten. TNT stelde immers dat ze tegen de huidige arbeidsvoorwaarden niet met postbedrijven als Sandd en SelektMail kan concurreren, omdat deze bedrijven goedkoper kunnen werken door vrijstelling van de vereisten uit de Postwet.

In de meeste burgerlijke kranten werd dit conflict onjuist voorgesteld als een conflict over enkele procenten, namelijk de 3,5% die door de vakbonden werd geëist en de 1,5% die TNT bood. Dat TNT in ruil hiervoor een structurele verlaging van de lonen voor postsorteerders van 25% eiste, bleef onvermeld, waarschijnlijk in een poging de sympathie van de bevolking voor deze staking te ondermijnen. En zelfs als het enkel was gegaan om een verschil in 2% tussen de eisen van de vakbonden en die van TNT, dan is deze staking nog volledig terecht. Arbeiders bij de post, net als vrijwel alle arbeiders in Nederland hebben de afgelopen jaren geld ingeleverd, omdat de inkomens niet meestegen met de inflatie. De regering eiste immers dat de lonen op de nullijn zouden blijven, dat wil zeggen uitgezonderd de inkomens van topbestuurders en managers in het bedrijfsleven.

Deze staking is zonder twijfel een overwinning voor de arbeiders in de postsorteercentra. Maar voorzichtigheid is geboden. Als de discussie over de liberalisering van de postmarkt in de toekomst onvermijdelijk weer op de Europese en de nationale politieke agenda komt, zal ook de discussie over een noodzakelijke (?) loonsverlaging vanuit de kant van TNT weer aangezwengeld worden. De strijd is dus absoluut nog niet gestreden.

Pas als de liberalisering van de postmarkt definitief van tafel is, zal de geplande loonsverlaging van 25% ook van tafel zijn. Om dit te bereiken zal het gevecht verder georganiseerd moeten worden voor één CAO voor de hele postsector, waar ook de arbeiders van andere bedrijven zoals Sandd en SelektMail onder vallen. Eenheid in strijd van arbeiders van verschillende postbedrijven is dan ook absoluut noodzakelijk. Maar nog belangrijker is het organiseren van gezamenlijke strijd van arbeiders uit diverse sectoren tegen de bezuinigings- en liberaliseringsagenda van dit werkgeverskabinet.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie