Bart De Wever: Tournée Néolibérale

Foto: Flickr/10413717@N08Beste Bart De Wever,

Na de hele heisa om Donald Trump en zijn aan nazi-Duitsland ontleende inreisverboden, werd het voor u een pak moeilijker om in de media te komen. Hoe kon u zo’n chaotische rechtse provocateur nog overklassen? Met welke onhaalbare maatregel moest u de politieke concurrentie nu weer het nakijken geven en de nieuwscyclus naar u toetrekken, op een moment dat Trump van “onhaalbare provocaties” een angstwekkende realiteit maakte? U moest het op uw Schoon Verdiep allicht even overpeinzen, zoals een meesterstrateeg zijn nieuwe “geniale zet” voorbereidt. Politieke marketing is alles als de regering consequent de levensstandaard blijft neerhalen, de economische groei zakt en de staatsschuld de lucht in blijft gaan.

Inmiddels weten we hoe uw meesterlijk plan zich verder ontvouwt. U en uw partij blijven fervent voorstander van besparingen. U zou wat graag meehuilen tegen noodzakelijke loonsverhogingen voor de werknemers in het kader van het loonakkoord. Wat sowieso slechts kruimels zijn. Maar u bijt halsstarrig op uw lip. Stel dat daar kiezers van u tussenzitten? Nee, als u in de nasleep van Trumpiaanse chaos in de media komt, dan liever met de Tournée Minerale. Over hoe u er vroeger als bijna-alcoholist bijna aan onderdoor ging. Ja! Drama alweer verzekerd. En daar kicken de media op. Alweer een “aangrijpend” verhaal over een persoonlijke helletocht, niet over de Middellandse Zee maar in de armen van Vrouwe Alcohol, en zelfoverwinning. Dat veel liever dan de gebruikelijke Tournée Néolibérale voor de patroons en rijkste 1%. Of publiekelijk pissig doen over dat beetje loonopslag voor de werkers in het loonakkoord. Laat dat maar over aan beruchte bolwerken van zelfbeklag als Karel Van Eetvelt (Unizo) en Agoria.

Vreemd genoeg zijn het in die kringen enkel loonsverhogingen voor de werknemers die jobs kosten, en nooit de veel steilere loonsverhogingen voor de patroons. Begrijpe wie kan?! Als je dan toch van een brede ASO-vorming hebt genoten, van bijna alle voordelen van de Westerse beschaving, als je werkelijk alle ontplooiïngskansen hebt gehad… en je komt niet verder dan de eeuwig herhaalde mantra dat “de loonkost te hoog is”… Wat zegt dat dan over ons opvoedingsproject en culturele peil?

In een Knack-interview – voor het overige toch een kritische periodiek – laat u de wereld bloedserieus geworden: “Het is gemakkelijker nee te zeggen tegen het eerste glas dan tegen het tweede”. Werkelijk, een ervaringsdeskundige. Verder laat u de verbijsterde reporter noteren dat u “duidelijk over de grens van wat een dokter alcoholisme noemt” balanceerde. Daar zaten we echt op te wachten. Om naast uw besparende ook uw bezopen kant te leren kennen. De dramatiek van zondeval en wederopstanding door persoonlijke ijver en wilskracht. Het recept achter elke afgezaagde Hollywood-film – een kapitalistisch sprookje.

Dat u als politicus hoeveelheden drank achterover kapte die een volwassen os meteen zouden vellen, kan ons geen moer interesseren. Wat mij en de werkende klasse nogal interesseert, is dat u onze pensioenleeftijd tot 67 jaar hebt opgetrokken en ons loon een indexsprong hebt opgelegd, terwijl u zichzelf lazarus dronk met uw patronale vrienden. Of zoals de mateloos gefascineerde reporter, als betrof het een sociale enquête van Emile Zola zelve, het uit zijn toetsenbord tokkelt: “Je moet het niet onderschatten: alcohol is werkelijk overal. (…) Zeker in mijn beroepsgroep wordt dat bijna letterlijk naar je mond gebracht. (…) We hebben ook een cultuur in Vlaanderen waarbij mensen verwachten dat je meedrinkt.” En dat je binnenkort meer van je medicatie zelf mag betalen, als de NVA-voorzitter je oefenend voor de volgende halve marathon straalbezopen van het voetpad drumt. Met dank aan de besparingen in de gezondheidszorg. Waarover de reporter geen kritische vraag wist te verzinnen, terwijl die omtrent het thema Tournée Minerale toch bijna in zijn neus beet? Had De Wever het kwaliteitsmedium vooraf afgedreigd dat hij hen “nooit meer” een interview zou bezorgen, als zijn verleden als zuipschuit niet dramatisch genoeg in hun kolommen zou worden neergepleurd?

De human interest niet-berichtgeving die ook de “kwaliteitspers” in zijn ban heeft, laat elk zinnig mens best aan zich voorbijtrekken. Als we aan het einde van de neoliberale rit nog wat in onze portefeuille willen overhouden, ten minste. De uitgemolken dieetkuur van Bart De Wever? De zoveelste halve of hele marathon langs geprivatiseerde stadsdiensten van de van het zweet gutsende NVA-voorman? De neut teveel van de burgemeester, die we toch geen alcoholisme mogen noemen omdat hij – als teken van superieure wilskracht – nog kon stoppen wanneer hij wou?

Welk drama wordt het morgen, meneer De Wever? “Hoe ik mijn levensbedreigende verslaving aan pindanootjes overwon”. “Hoe ik de mojito uit de oorschelp van Liesbeth Homans lepelde tijdens mijn studententijd”. “Hoe ik van mijn hoestsiroopverslaving afkickte en een nieuw leven begon als tegenstander van de sociale zekerheid”. Eerlijk gezegd, wij willen en kunnen het niet meer horen! Stop met die onzin over dieet- en andere kuren, fetisjen en verslavingen. Neoliberale politici hebben maar één taak: afkicken van een besparings- en privatiseringsdrift waarvan je je voor minder in de drank zou smijten. De enige levensreddende kuur die daarbij kan helpen, zijn de goede zorgen en omkadering van de strijd voerende arbeidersbeweging.

(pd)

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie