Het afgelopen jaar was het slechtste in de geschiedenis van de nationale gezondheidsdienst NHS. Die dienst staat als nooit tevoren onder druk. Het ogenblik van crisis waarvoor velen waarschuwden, is er effectief. Volgens dokter Stokes Lamard, voorzitter van de koninklijke raad van huisartsen, staat de NHS op een ‘kantelpunt.’
Artikel door Mike Forster, voorzitter van de campagne ‘Hands off HRI – Huddersfield Royal Infirmary’ en lid van de stuurgroep van ‘Health Campaigns Together’, uit weekblad ‘The Socialist’
De spoeddiensten (A&Es) geven duidelijk aan dat de gezondheidszorg onder druk staat. De grootste spoeddiensten in het land hadden het nog nooit zo moeilijk, er zijn regelmatig ‘zwarte alarmen’ en soms werden patiënten zelfs gewoon terug naar huis gestuurd.
Volgens de krant London Evening Standard blijven er elke week ongeveer 6.000 patiënten in een ambulance omdat er geen plaats is in het ziekenhuis. Er was een toename met 30% van het aantal patiënten dat uit de spoeddienst weg verwezen wordt omdat er geen bedden genoeg zijn.
De ambulancediensten hebben het ook moeilijk: op een jaar tijd is het aantal oproepen met gemiddeld 1.000 per week toegenomen. De reactietijd van de ambulances is op een kritiek dieptepunt beland, een derde van de ambulances slaagt er niet in om snel genoeg bij patiënten met levensbedreigende klachten te geraken.
Chronische onderfinanciering
De spoeddiensten worden overstelpt met patiënten. Er dienen zich heel wat oudere mensen van 75+ aan. Velen van hen zouden door de sociale zorgsector moeten opgevolgd worden, maar die sector kreeg sinds 2009-2010 maar liefst 5 miljard pond besparingen te verwerken.
De enorme besparingen in de gemeentelijke diensten maken dat veel patiënten het ziekenhuis niet kunnen verlaten omdat er geen plaats is in revalidatiecentra of omdat de thuiszorg is afgebouwd. Volgens de British Medical Association (BMA) bleven patiënten 200.000 dagen extra in ziekenhuisbedden die ze eigenlijk niet nodig hadden. Het gaat om een toename met 25% op een jaar tijd.
In zijn herfstverklaring stelde minister van begroting Philip Hammond dat hij hard opkwam voor meer middelen, maar dat dit niet mogelijk was. De regering zei aan de gemeenteraden dat ze de gemeentetaksen met 2% mogen verhogen om de extra zorgvragen op te vangen. Maar dit zal de problemen niet oplossen. De BMA omschreef deze extra middelen als ‘onvoldoende.’
Het aantal patiënten dat op de spoeddiensten meer dan vier uur moet wachten is toegenomen met 28%. Een patiënt overleed op een brancard aan een hartstilstand in het Royal Worcestershire Hospital nadat hij in het ziekenhuis 38 uur gewacht had op een bed. De lange wachttijden zorgen voor een toename van het risico op infecties in de ziekenhuizen, het aantal gevallen van het zeer besmettelijke novovirus staat op het hoogste punt in vijf jaar tijd.
Ondanks plechtige beloften van de regering dat er in de gezondheidzorg geïnvesteerd wordt, ziet de realiteit op het terrein er helemaal anders uit. De middelen voor de NHS zijn er jaar na jaar op achteruitgegaan. Voor 2017 wordt een verhoging van de middelen met 1% voorzien, in reële termen blijft dat een besparing.
Toch laat het ministerie van gezondheid uitschijnen dat er meer middelen zullen komen. Vaak worden dezelfde middelen steeds opnieuw aangekondigd, maar in de praktijk merken we er niets van.
Een studie wees uit dat de afname van middelen bijzonder scherp is: “In de tien jaar voor 2020-21 zullen we wellicht de grootste daling van de gezondheidsuitgaven als aandeel van het BBP zien sinds 1951.”
Het gebrek aan middelen treft de volledige zorgsector. De algemene zorg is goed voor 90% van de consultaties van de NHS maar krijgt slechts 8% van de middelen. Huisartsen vertrekken, nieuwkomers staan niet te springen om een algemene praktijk op te starten. Het chronische gebrek aan middelen heeft geleid tot het verdwijnen van meer dan 13.000 ziekenhuisbedden. De capaciteit van de NHS is met vijf miljoen consultaties per jaar afgenomen.
De crisis in de gezondheidszorg heeft ook het parlement bereikt. Enkele verkozenen van de Tories braken de rangen en eisten een verklaring van de regering over de crisis. Dokter Sarah Wollaston, conservatieve voorzitter van de gezondheidscommissie in het Lagerhuis, eiste meer middelen voor de NHS. Ze waarschuwde premier Theresa May dat ze “erg bezorgd” is om de toekomst van de NHS. Maar toen het hoofd van de NHS in Engeland, Simon Stevens, haar op het einde van het jaar bezocht, kreeg hij enkel te horen dat hij beter kan zoeken naar enkele besparingsposten in de NHS.
De Tories zullen het moeilijk hebben naarmate meer parlementsleden onder druk staan van lokale actiegroepen die zich verzetten tegen besparingen en het sluiten van ziekenhuizen en spoeddiensten.
Private aasgieren
De tekorten voor de gezondheidszorg lopen steeds verder op. De private sector ziet er een kans in om de NHS een genadeslag toe te brengen. In 2015 werd voor 13 miljard pond aan gezondheidszorg ingekocht bij gezondheidsdiensten die niet tot de NHS behoren. Dat was een toename met 76% sinds 2010. De private sector verklaart zelf dat ze 8-14% winst wil maken op gezondheidszorg. Kan de gemeenschap zich dit veroorloven?
De wachtlijsten waren de afgelopen acht jaar nooit zo lang als vandaag. Vier miljoen patiënten staan op wachtlijsten. De behandeling laat zo lang op zich wachten omdat private patiënten die het zich kunnen veroorloven de rij overslaan. De inkomsten van de NHS uit private gezondheidszorg zijn vorig jaar met 30% toegenomen.
In 2012 kwam er een nieuwe wet over de gezondheidszorg waarin de publieke zorg beperkt werd tot het delegeren van zorg. Het zette de deur open voor meer privatiseringen. In november 2016 raakte bekend dat de groep Virgin Care van Richard Branson een contract van 7 jaar ter waarde van 700 miljoen pond had binnengehaald in het noordoosten van Engeland. Het gaat om de grootste privatisering ooit in de NHS. Virgin Care zal instaan voor 200 sociale diensten en gezondheidsfaciliteiten. De groep haalde eerder in 2016 een contract van 126 miljoen pond binnen om ziekenhuizen in Kent te beheren.
Gezondheidspersoneel
De sfeer onder het personeel in de gezondheidssector staat op een dieptepunt. Verplegend personeel ging er sinds 2010 in reële termen met 2.000 pond per jaar op achteruit. Verplegers-in-opleiding zullen niet langer een beurs krijgen. En dat terwijl het aantal niet-ingevulde posten voor verplegers sinds 2010 met 600% toenam. Het aantal instappers in de opleiding verpleegkunde is dit jaar met 20% gedaald.
Hetzelfde zien we bij jonge dokters waar de druk heel groot is na het opleggen van een nieuw contract waarin de lonen in reële termen afnamen.
Betoging op 4 maart
De NHS staat op een keerpunt. Als we niet opstaan om de strijd te voeren, dreigt de gezondheidszorg volledig onderuit te gaan. De strijd wordt echter gevoerd. Er zijn tal van actiegroepen in heel het land.
De overkoepelende ‘Health Campaigns Together’ roept op tot een nationale betoging op 4 maart in Londen. De timing zit goed en er zouden wel eens duizenden aanwezigen kunnen zijn. De vakbonden Unite, PCS, Napo en BFAWU roepen samen met de jonge dokters op om de betoging te steunen. Ook het National Shop Stewards Network, People’s Assembly, Momentum en de National Pensioners Convention steunen de betoging.
Schandalig genoeg is er geen steun van de leiding van Unison, de grootste vakbond in de zorgsector. We moeten de druk opvoeren zodat er een koerswijziging komt. Enkele regionale afdelingen van Unison, in het Noord-Westen en het Zuid-Oosten van het land, kondigden al hun steun aan.
De betoging kan een opstap zijn naar gecoördineerde actie van lokale gemeenschappen, vakbonden en politieke militanten. Samen eisen we meer middelen voor de gezondheidszorg. De conservatieven zijn sterk verdeeld rond de Brexit, een massale campagne voor meer middelen voor de gezondheidszorg kan de verzwakte Tories verder onder druk zetten.
De Socialist Party speelt een actieve rol in de mobilisatie naar de betoging en verdedigt een strijdbaar programma voor de gezondheidszorg:
- Voor een massale betoging op 4 maart
- Meer middelen voor een volledig publieke gezondheidsdienst
- Neen aan besparingen en privatiseringen
- Voor gecoördineerde vakbondsacties in de zorgsector en voor degelijke lonen en arbeidsvoorwaarden
- Nationaliseer de grote bedrijven in de zorgsector
