"De fotos waardoor Bush de oorlog verloor". Dat is hoe een Amerikaanse krant verwees naar de beelden van de martelingen en seksueel misbruik van Irakese gevangen door VS-militairen. Overal ter wereld hebben die foto’s een schok van woede veroorzaakt.
De impact van deze foto’s kan vergeleken worden met de afslachting van onschuldige Vietnamese dorpsbewoners door VS-troepen in My Lai tijdens de Vietnam-oorlog, een verschrikkelijke gebeurtenis die de publieke opinie sterk tegen de oorlog deed keren.
Alhoewel de huidige gebeurtenissen niet van eenzelfde schaal zijn, kunnen de mishandelingen door VS-troepen in de beruchte Abu Ghriab gevangenis, voorheen berucht wegens de martelingen door Saddam, niet zomaar afgedaan worden als het werk van enkele losgeslagen individuen binnen het VS-leger. Volgens het Rode Kruis worden dergelijke praktijken systematisch en op grote schaal toegepast.
Er is ook een onderzoek ingesteld door het Britse ministerie van defensie naar 33 klachten, waaronder minstens één moord. Hieruit blijkt dat ook de Britse troepen betrokken zijn bij misbruik. Amnesty International bracht reeds in mei vorig jaar gedetailleerde verslagen naar voor van misbruiken. Dit was maanden voor de media begon met het overnemen van de berichten en de publicatie van foto’s.
Zowel Bush als de Amerikaanse defensieminister Rumsfeld moesten in het publiek voor hen vernederende verontschuldigingen naar voor brengen in een poging de schade aan hun geloofwaardigheid te beperken. Maar het kwaad is al geschied. Zelfs voor het vrijgeven van de beelden van martelingen, steeg de haat tegenover het VS-imperialisme naar ongekende hoogten in de Arabische wereld. In Bagdad staat minder dan 10% van de bevolking positief tegenover de VS.
De oproepen om de troepen terug te trekken uit Irak weerklinken steeds luider. Eén van de hevigste aanhangers van Bush, de Australische premier John Howard, komt steeds meer onder druk. Zeker nu de oppositie van de Labor Party Spanje achterna wil gaan als het aan de macht zou komen en de troepen zou terugtrekken.
In Groot-Brittannië is een meerderheid van de bevolking (55%) voorstander van het terugtrekken van de troepen. Zelfs leidinggevende neo-conservatieven uit de Bush-regering beginnen hun twijfels te krijgen over de blijvende aanwezigheid.
Rampzalige politiek
De zoektocht naar een zondebok binnen de VS-regering kan nu beginnen. De Financial Times omschreef het beleid van de regering over Irak als "disfunctioneel". Rumsfeld, gesteund door Bush die hem "super" noemde, benadrukt dat hij geen ontslag zal nemen. Maar hij geeft zelf toe dat er nog schokkender beelden van martelingen en verkrachtingen bestaan. Militairen die niet akkoord gaan met de oorlogsstrategie van Rumsfeld roepen op tot zijn ontslag.
Indien Rumsfeld voor de presidentsverkiezingen van november zou aftreden, zou dit een belangrijke nederlaag betekenen voor Bush. Maar het lijkt waarschijnlijk dat indien de huidige crisis aanhoudt, een verwijdering van Rusmfeld uit de regering voor Bush de enige oplossing zou zijn om te proberen af te raken van heel deze affaire.
Er kan niet langer gesproken worden over een ‘strategie’ van de VS in Irak. Een vertegenwoordiger van het Pentagon noemde de politiek "97% catastrofaal" (Observer, 9 mei). Deze maand zou het aantal Amerikaanse troepen moeten beperkt worden om de ‘machtsovername’ van 30 juni voor te bereiden. In plaats daarvan worden nu meer troepen gestuurd en moest Bush het parlement voor 25 miljard dollar extra vragen om de oorlog te financieren. Eerder kondigde Bush aan niet voor de verkiezingen van november extra geld te vragen voor de oorlog. Deze nieuwe som komt bovenop de 160 miljard dollar die reeds besteed zijn aan de oorlog.
Nadat ze beloofd hadden om Falluja "vreedzaam" te maken, moesten de VS-troepen zich terugtrekken. Eerst vielen wel minstens 600 slachtoffers. In Falluja is de politiek van het verwijderen van alle elementen van het vorige Baath-regime van Saddam omgekeerd met een voormalige Saddam-getrouwe die de leiding heeft over de stad.
Tegelijk wordt de zogenaamde machtsovername in Irak nu algemeen gezien voor wat het is: een klucht. ‘Veiligheid’, het budget voor de heropbouw, de controle op gevangenen,… blijven allemaal onder controle van de VS staan.
Terugtrekking van de troepen
Bush en Blair komen in een situatie terecht waar ze niet kunnen winnen. Ze houden de bezetting vol tegen een kost die enorm is, zowel financieel als op vlak van mensenlevens. Bovendien leidt het internationaal tot ongenoegen, ook in de VS zelf. Een terugtrekking van de troepen zou echter gezien worden als een belangrijke nederlaag voor het internationale prestige van het VS-imperialisme.
Wij voeren campagne voor het terugtrekken van de troepen en voor het einde van de besetting. We steunen de strijd van de arbeiders in Irak om zich te organiseren en te verenigen over etnische tegenstellingen en religies heen teneinde samen te strijden tegen de bezetting en op te komen voor een socialistisch alternatief voor het kapitalisme dat geen toekomst biedt voor de arbeidersklasse in Irak of elders.
