De rechtse regering zette van bij het begin de toon. Het neoliberale besparingsbeleid wordt op de werkenden, werklozen, gepensioneerden, zieken, … losgelaten. Zonder georganiseerde en vastberaden beweging van verzet hiertegen, zal deze besparingsbulldozer steeds verder oprukken. Niets of niemand wordt daarbij gespaard. Toch niet van de werkende klasse.
door Laure (Brussel)
In de besparingslawine is nu vooral de zorgsector een doelwit. Het doel is om de dienstverlening af te bouwen en meer in het korset van een commerciële winstlogica te duwen. Er wordt bijna een miljard euro publieke uitgaven aan de zorg geschrapt.
De gevolgen hiervan zullen enorm zijn voor personeel, patiënten en hulpbehoevenden. De minister van gezondheidszorg, Maggie De Block, heeft wel erg donkere humor als ze verklaart dat de besparingen “met een fijn scalpel en niet met een botte bijl” worden doorgevoerd. De gezondheidszorg volledig uitkleden met een scalpel heeft overigens hetzelfde bloedige effect.
De besparingen komen eens te meer bij de zwakste lagen van de samenleving terecht. Zo wil de regering 144 miljoen euro vinden door zieken terug aan de slag te krijgen. Het opleggen van een onhoudbare werkdruk met afschaffing van de rimpeldagen in de zorg of de 45-urenweek door de wet-Peeters zullen er echter vooral toe leiden dat meer werkenden niet meer mee kunnen en uitvallen. Deze operatie is gedoemd om te falen. Maar afbraakdokter Maggie weet van geen ophouden!
En niemand zal eraan ontsnappen. Geneesmiddelen worden duurder, ziekenhuizen moeten opgaan in netwerken en daarbij miljoenen besparen, er zullen bedden verdwijnen, … Het zorgpersoneel moet straks nog meer doen voor een loon dat niet volgt. Hoeveel burn-outs moeten er nog volgen?
Het leidt tot een zorgsector die niet toegankelijk is voor een groeiend deel van de bevolking. Enkel wie het zich kan permitteren, zal betere zorg kunnen inkopen. In de ouderenzorg zien we al hoe dat werkt: maaltijden van 3 euro per dag, ‘plascontracten’ door personeelsgebrek, gestresseerd personeel, … Meer personeel in de zorg is beter voor iedereen: zowel wie er werkt als wie gebruik maakt van de zorg, kortom alle werkenden en hun gezinnen.
Het officiële mantra is dat er geen geld is en we dus allemaal moeten besparen. Voor fiscale cadeaus aan de grote bedrijven is er nochtans altijd geld. En ook voor de aankoop van nieuwe oorlogsboten is er geld: de regering wil vier fregatten en 12 mijnenjagers aankopen voor een prijs van 2 miljard euro. Dat komt bovenop de 15 miljard voor de nieuwe F35-gevechtsvliegtuigen. Waarom moesten we ook alweer de broekriem aanhalen?
Michel en zijn bende stellen hun prioriteiten. Die komen niet overeen met onze belangen. De regering investeert liever in oorlog en vernietiging dan in een verbetering van onze levensstandaard. Technologische mogelijkheden en ontwikkelingen worden afgestemd op waar er winsten te rapen vallen. Vandaag is dat niet in de levenskwaliteit van de meerderheid van de bevolking.
De miljarden die vandaag gebruikt worden voor massavernietigingswapens en ander oorlogstuig of de miljarden die uitgedeeld worden aan grote bedrijven en hun aandeelhouders die de cadeaus meteen doorsluizen naar Panama en andere belastingparadijzen, kunnen beter besteed worden aan onze openbare diensten. Het zou zorgen voor betere en toegankelijkere diensten.
We zullen dit echter niet zomaar bekomen. We moeten ons organiseren en strijd leveren tegen het besparingsbeleid en tegen het systeem dat aan de basis van dit beleid ligt: het kapitalisme. De technologische mogelijkheden en rijkdom zijn aanwezig om iedereen een degelijk leven zonder zorgen te bieden. We zullen die mogelijkheden en rijkdommen uit de handen van de inhalige 1% rijksten moeten halen om dit ook effectief te realiseren. Doe mee met onze strijd!
