Kort & Krachtig

Iedere zaterdag publiceren we een overzicht van enkele opvallende nieuwtjes, feiten, opmerkelijke uitspraken of video’s.

Maandag in De Morgen: “Bourgeois leidt in Teheran een Vlaams-Waals-Brusselse handelsmissie met 140 Belgische bedrijven, die de markt in Iran komen verkennen nu de meeste Westerse sancties tegen het land opgeheven zijn, na het sluiten van een nucleair akkoord. (…) Iran heeft voor de komende jaren grote ambities inzake investeringen en voor veel Belgische bedrijven liggen er kansen. “We komen op het goede moment. Dit is een dynamische markt met 80 miljoen mensen, van wie de helft jonger is dan 35 jaar”, zei Bourgeois. (…) Over mensenrechten is tijdens de handelsmissie niet gesproken. “Dat is niet mogelijk omdat er bij de vergaderingen hier bedrijven bij zijn. Ik heb de kwestie wel aangekaart toen ik de viceminister van Buitenlandse Zaken ontving in Brussel. De discussie met Iran hierover wordt overigens op Europees niveau gevoerd, wat veel krachtiger is. Maar als je als klein land of kleine deelstaat geen handel mag doen met landen waar geen democratie heerst, ben je al snel uitgepraat”.” Als er zaken te doen vallen en winsten te rapen zijn, dan zijn mensenrechten geen kwestie voor Geert Bourgeois. Als je altijd over democratie moet nadenken, ben je inderdaad snel uitgepraat. Zou dat alleen voor Iran gelden of ook bij ons?

Maandag publiceerden verschillende online media een bericht van Belga over de Duitse EU-commissaris Günther Oettinger die de Walen “communisten” noemde, of om volledig te zijn: “een microregio die geleid wordt door communisten die heel Europa blokkeren.” Op het moment van de uitspraak zat premier Charles Michel in China waar hij tal van hooggeplaatste ‘communisten’ ontmoette. Maar daar had de uitspraak van Oettinger geen betrekking op, ook al liet hij niet na om ook de Chinezen in het algemeen te beledigen. Hij had het over de “spleetogen,” maar dat was volgens de man niet bedoeld “om een gebrek aan respect voor China te uiten.” Oettinger – we willen zeker geen gebrek aan respect voor deze überworst uiten – wordt getipt om promotie te maken binnen de Europese Commissie. Zochten ze daar nog iemand op het departement ‘beledigen, afdreigen en andere chantagepraktijken’?

Het was blijkbaar erg gezellig in China bij de ontmoeting tussen de Chinese communisten en Charles Michel. Over mensenrechten werd uiteraard niet gepraat, er waren immers bedrijven bij. Waar werd dan wel over gepraat? Knack.be lichtte een tipje van de sluier: “België heeft zijn fiscale achterpoortjes en gebrek aan meerwaardebelasting vurig verdedigd op het economisch forum België-China. Daar verzamelde maandag de helft van de belangrijkste beursgenoteerde Chinese bedrijven, in aanwezigheid van premier Charles Michel. De notionele-interestaftrek stond centraal in de presentatie van Michele Ritondo, die de FOD Financiën vertegenwoordigde. Ritondo had het over alle fiscale achterpoortjes die België heeft om investeerders aan te trekken (notionele-interestaftrek, dividendenaftrek, het fiscale regime voor pensioen- en innovatiefondsen…) en herinnerde eraan dat België geen meerwaardebelasting heeft op aandelen.”

Vrijdag schreef De Standaard: “Een rapport van Human Rights Watch (HRW), dat doet vooral denken aan totalitaire politiestaten waar mensen zonder vorm van proces worden opgesloten, of aan leven onder het bewind van terreurgroepen zoals IS. Een land als België komt slechts bij hoge uitzondering in het vizier van HRW. Maar nu is het zover. (..) Human Rights Watch plaatst vraagtekens bij twee grote delen van het Belgische antwoord op de terreuracties: de meer algemene beleidsmaatregelen en de manier van werken bij politie-operaties. De verhalen over de politie-operaties, meestal uit de mond van de terreurverdachten zelf, komen voor buitenstaanders bijzonder hard aan. ‘Ik probeerde mezelf te beschermen en de slagen af te weren, maar toen een agent me vastgreep bij een van mijn voeten en mijn enkel overplooide, heb ik met mijn voet zijn gezicht geraakt’, vertelt bijvoorbeeld Fayçal Cheffou. ‘Daarna kreeg ik nog meer slagen.’ Cheffou werd twee dagen na de aanslag op Zaventem opgepakt omdat hij verkeerdelijk beschouwd werd als ‘de man met het hoedje’, een voortvluchtige terrorist. Het is moeilijk te controleren of zijn beweringen over politiegeweld kloppen. Cheffou zegt ook zelf in het rapport dat hij zich verkeerd heeft gedragen en de politie heeft geprovoceerd. ‘Toch kan dat gedrag geen rechtvaardiging zijn voor het geweld waarvan hij naar eigen zeggen slachtoffer is geworden’, vindt HRW. (…) Elke getuigenis die HRW verzamelde, klaagt op zijn minst dat soort politiegeweld aan. Soms komen daar ook racistische opmerkingen bij. In welke mate het politiegedrag ook echt buiten proportie was, valt moeilijk in te schatten. HRW noemt de getuigenissen ‘geloofwaardig’, maar zegt zelf dat het niet goed geplaatst is om de reikwijdte van het misbruik door de politie te kunnen bepalen.”

Halloween of dagelijkse realiteit voor heel wat collega’s? Het zal er alvast niet op verbeteren met de plannen van Maggie …

Donderdag schreef De Morgen: “Bart Van der Biest, verpleegkundige en lid van de Federale Raad voor Verpleegkunde vat de diepe onvrede zo samen:’Het is een combinatie van brutale besparingen en de hervormingen die De Block doorvoert. Dat leidt onvermijdelijk tot ontsporingen. Het probleem is niet gewoon dat ze te veel en te snel wil, wel waar haar beleid uiteindelijk toe leidt: een hyperindividualistische zorg zoals je die hebt in de VS”

Waarvoor dient het Klimaatfonds in ons land? Om maatregelen te nemen rond duurzame energie? Niet bepaald. De Standaard schreef maandag: “De klimaatsubsidies voor grote energie-intensieve bedrijven in Vlaanderen pieken. Volgend jaar gaat 45,9 van de 97,4 miljoen euro uit het Klimaatfonds naar het tegengaan van indirecte ‘carbon leakage’: het wegtrekken van bedrijven naar regio’s zonder uitstootbeperkingen omdat hun energiefactuur te hoog oploopt doordat ze meebetalen aan het behalen van de CO2-doelstellingen. Om de klimaatdoelstellingen te halen, werd in 2005 het EU-emissiehandelssysteem opgestart. Concreet krijgen Europese bedrijven een aantal emissierechten. Voor elke ton CO2 die ze uitstoten, moeten ze één emissierecht indienen. Wie emissierechten te kort heeft, moet ofwel minder uitstoten ofwel een emissierecht kopen. Onder meer elektriciteitsproducenten rekenen die kosten door in de elektriciteitsfactuur. Daardoor bestaat de kans dat grote bedrijven door een fors gestegen factuur aan concurrentiekracht verliezen of verhuizen naar regio’s zonder uitstootbeperkingen, wat ‘indirecte carbon leakage’ heet. Om dat ‘weglekrisico’ tegen te gaan, wordt geld uit het Klimaatfonds aan bedrijven gegeven. De Vlaamse regering wil zo bepaalde ondernemingen competitiever maken. Onze buurlanden delen immers gelijkaardige subsidies uit.”

Vrijdag gelezen in De Standaard: “De NMBS-directie wil het personeelsbestand tegen 2020 uitdunnen tot 17.251. Dat blijkt uit het nieuwe ontwerp van ondernemingsplan. In een bericht van De Tijd was sprake van 16.955 personeelsleden, maar dat cijfer werd door de NMBS gisteren ontkend. (…) Nieuw is de trend niet. Al vele jaren gaat het aantal NMBS-werknemers omlaag. In 2014 waren het er nog 20.628, bijna een vijfde meer dan wat hun aantal in 2020 zal zijn. Of een jaarlijks banenverlies met ruim 600. Over de geplande personeelsvermindering tegen 2020 is er nog geen akkoord met de spoorvakbonden. Maar die hebben wel al hun goedkeuring gegeven aan een tussentijdse daling, tot 18.392 in 2018. (…) Bij Bpost speelt zich hetzelfde scenario af als bij de NMBS. Ook hier hebben de vakbonden groen licht gegeven voor een aangehouden daling van de werkgelegenheid. In 2010 telde Bpost nog meer dan 30.000 werknemers. Dit jaar zijn er dat al minder dan 26.000. Omgerekend een verlies van ruim 700 banen per jaar. Die forse afbouw vertaalt zich in een steeds hogere werkdruk, waartegen de postbonden regelmatig protesteren. Maar tot een fundamentele confrontatie met de directie komt het voorlopig niet. Onlangs is bij Bpost nog een cao getekend waarin gedwongen uitslagen uitgesloten zijn tot eind 2017.” Misschien wordt het tijd om wel eens in actie te schieten tegen deze sociale bloedbaden? Het is immers niet omdat de afdankingen gebeuren door natuurlijke afvloeiingen dat er geen degelijke jobs verloren gaan.

Na 70 jaar samenwonen voldoet Brits koppel niet aan de voorwaarden om samen te blijven…

De afbraak van de sociale zekerheid leidt tot absurde situaties voor wie niet rijk is. Zo was er deze week een bericht in de Britse media over een koppel dat 70 jaar samenwoont maar nu volgens de diensten niet voldoet aan de voorwaarden om samen in een bejaardentehuis te verblijven. De 95-jarige man mag niet vervoegd worden door zijn 88-jarige vrouw. De vrouw moest meteen naar het ziekenhuis toen ze het nieuws vernam. De absurde gevolgen van een besparingsbeleid dat in ons land door de rechterzijde als lichtend voorbeeld wordt gezien.

Vorig weekend op nu.nl: “Lutz Bachmann, de medeoprichter van de Duitse protestbeweging Pegida, is niet welkom in zijn nieuwe woonplaats op het Spaanse eiland Tenerife. De 43-jarige Duitser is in september verhuisd naar het Canarische eiland. Het regionale parlement heeft hem nu tot ongewenst persoon verklaard. Met name de linkse partij Podemos heeft zich er sterk voor gemaakt Bachmann in Spanje tot ongewenst persoon te laten bestempelen. Wat de concrete gevolgen van dat besluit zijn, is onduidelijk. “Die verklaring moet werken als een inenting, want deze persoon is net een virus”, tekende de krant La Opinión de Tenerife op uit de mond van Podemos-politicus Fernando Sabaté. “Alsjeblieft: nooit meer racisme en fascisme.” “Wie kan het nou schelen waar je werkt en je levensonderhoud verdient, zolang je maar met rechte rug achter de zaak staat”, reageerde Bachmann op Facebook.” Bachmann probeert Dresden te ontvluchten en ervaart nu wat het is om als vluchteling niet welkom te zijn.