Sinds verschillende jaren zien we een toename van flexibel werk: contracten van bepaalde duur, deeltijds werk, interimwerk, dienstencheques, PWA, etc. We hadden een gesprek met Michel, aangeworven in het kader van een PWA-job in een grote stad in dit land. Hij vertelde ons over zijn arbeidsvoorwaarden en ambities.
Interview met een PWA-tewerkgestelde
Michel: Ik werk als bewakingsagent in een grote stad, in het kader van een PWA. In groepen van 2 doen we rondes in een wijk die we toebedeeld kregen: contact met de bewoners en de handelaars, preventie van alles dat de rust in de wijk kan verstoren (veiligheid, netheid).
Hoe en hoeveel word je betaald?
Michel: Dit werk, gemiddeld 53 uur per week, stelt me in staat om wat meer geld over te hebben dan enkel met mijn werkloosheidsuitkering – om mijn huur, gas- en elektriciteitsrekening te betalen. We ontvangen een PWA-cheque ter waarde van 3,72 euro (150 BEF) per gepresteerd uur. In geval van ziekte vallen de cheques weg en val ik terug op mijn werkloosheidsuitkering of bijstand.
Hoe is het werk georganiseerd?
Michel: Een keer per maand komen we samen om het werk te verdelen. We krijgen dan ook te horen hoeveel uren we die maand gaan presteren. Dat varieert van maand tot maand, in functie van de vraag. Soms werken we tot 10 uur ’s avonds, het weekend incluis. Er is geen vergoeding voor weekendwerk. Indien, per ongeluk, de persoon die in onze groep zit niet kan komen, wordt de groep niet betaald. Ofwel verwittigt de baas ons op tijd: in dat geval moeten we niet komen werken en worden we niet uitbetaald. Ofwel verwittigt niemand ons: in dat geval, eens aangekomen in het lokaal PWA-bureau, bellen we na een tijdje de baas om te vragen wat er gaande is. Als de collega niet kan komen, moeten we naar huis gaan en worden we voor één, hoogstens 2 uur uitbetaald.
Krijgen jullie werkkledij?
Michel: We krijgen een pull, een broek, een vest en een pet. Ons schoeisel moeten we kopen (maximum 50 euro) en nadien wordt ons dat terugbetaald. De kosten voor het schoonmaken van onze werkkledij, daarentegen, zijn voor ons.
Hoe is de sfeer op het werk?
Michel: Er zijn mannen en vrouwen, weinig jongeren. Er is nogal wat spanning en jaloezie onder de collega’s. Iedereen hoopt aangeworven te worden aan een echt contract door de stad. Tot nu toe is er weinig solidariteit. Iedereen hoopt er zich alleen door te slaan.
