Een jaar na Dag X:
Reacties op de betoging
Julie, studente: “Een jaar geleden betoogden we toen de oorlog startte. Vandaag staan we er weer om aan te tonen dat we nog ontevredener zijn. Want de hypocrisie van de Bush-regering is voor iedereen duidelijk: de redenen om de oorlog te rechtvaardigen zijn totale leugens gebleken. En de situatie in Irak is er alles behalve beter op geworden na de oorlog…”
Simon, scholier: “De VS hebben eens te meer hun imperialistische plannen op kunnen leggen in de wereld. Ze zullen niets doen om het land te stabiliseren. De Irakezen sterven van de honger en wat doen de Amerikanen: zij halen er de olie weg!”
Op 20 maart 2003 vielen de eerste kruisraketten op Bagdad. Een maand eerder, op 15 februari, kwamen 15 miljoen mensen wereldwijd op straat om de oorlog af te wijzen. Een jaar na het begin van de oorlog in Irak betoogden de tegenstanders van de oorlog opnieuw in alle grote steden van de wereld.
Stéphane Delcros
In Brussel kwamen zo’n 5000 mensen op straat voor “Vrede in het Midden-Oosten”. LSP-MAS en Internationaal Verzet hadden een erg dynamische delegatie van 100 mensen. Onze organisatie was de enige die een antikapitalistisch eisenplatform naar voor bracht onder de betogers.
De betogers drukten hun ongenoegen uit over de militaire bezetting van Irak en Palestina. Maar het was voornamelijk de bezetting van Irak waarrond de betogers hun onvrede uitten. Een jaar na het officiële einde van de oorlog op 1 mei is de kritiek op de Amerikaanse overwinning nog nooit zo groot geweest. “De oorlog is nog niet gedaan zolang de Amerikanen er blijven”, drukte Marie-Emilie (studente) het uit in gesprek met ons op de betoging. In Irak nemen de aanslagen nog steeds toe. 600 soldaten lieten het leven en de populariteit van Bush – ook in eigen land – is tanende. Bush, die de hete adem in zijn nek voelt, stelde een overgang van het gezag voor op 30 juni, terwijl de verkiezingen ten vroegste eind dit jaar of begin volgend jaar zouden uitgeschreven worden.
De sociale en economische toestand van de Irakezen is verergerd sinds het “einde” van de oorlog. 70% van de bevolking is werkloos. Het schoolsysteem, de ziekenhuizen en alle openbare diensten zijn totaal gedesorganiseerd. 10.000 Iraakse burgers zijn gedood sinds het begin van de oorlogsoperaties. 11.000 zitten er vast in de gevangenis.
De leugencampagne van Bush, Blair, Aznar en co vliegt als een boomerang terug in hun gezicht – bij Aznar is die slag hard aangekomen. Het terrorisme overal te wereld nam enkel toe sinds de oorlog. De massavernietigingswapens zijn onvindbaar, want fictief. Het hoofd van de wapeninspecteurs heeft ontslag genomen uit onvrede hiermee. Hij stelde dat deze wapens niet meer bestonden sinds de Eerste Golfoorlog. De verbanden tussen het gevallen regime en het terrorisme werden nooit bewezen.
De wereldwijde anti-oorlogsbeweging heeft de oorlog inderdaad niet kunnen tegenhouden. Daarom komt LSP-MAS tussen met een anti-kapitalistisch programma in de beweging. We denken dat het noodzakelijk is dat de beweging tegen de bezetting een band probeert te leggen met de sociale bewegingen tegen de binnenlandse besparingspolitiek van de kapitalistische regeringen. Het is immers de gewone bevolking die de kosten van de oorlog doorgeschoven zal krijgen.
